آیا جنگی تمام عیار در راه است؟
شواهد از جمله مواضع مقامات روسی و سوری و نیز نقل و انتقالات گسترده نیرو و تجهیزات ارتش سوریه گواه آغاز قریب الوقوع نبرد آزادسازی ادلب است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، همه نگاه‌ها به ادلب و سرنوشت گروه‌های تروریستی در آن دوخته شده است در این میان رسانه‌ها از تدارکات گسترده ارتش سوریه و لشکرکشی آن به جبهه‌های شمال این کشور خبر می‌دهند.
تجهیزات بیشتری به حومه ادلب ارسال شده است و نیرو‌های تحت فرماندهی ژنرال معروف یعنی سهیل الحسن در حومه ادلب مستقر هستند. این تجهیزات شامل تانک و ادوات نظامی است و ارتش سوریه خود را مهیای نبرد احتمالی ادلب یا گشودن محور جدید در منطقه می‌کند. نیرو‌های زیادی در پادگان جورین در حومه شمال غربی حماه در نزدیکی استان ادلب و نیز در الجبل در روستای الجب الاحمر در حومه لاذقیه و ادلب مستقر شده اند.
سهیل الحسن از معروف‌ترین فرماندهان میدانی در سوریه به شمار می‌رود که گفته می‌شود در هیچ جنگی شکست نخواهد خورد. سهیل الحسن تکنیک‌های سختی دارد و فرودگاه نظامی کوبرس در شمال سوریه را آزاد کرده و به موفقیت‌های مهمی در میدان نبرد با گروه‌های مسلح در سوریه دست یافته است. ژنرال سهیل الحسن معروف به ببر با استفاده از بلندگو‌های بزرگی که پیام‌های رعب و وحشت را پخش می‌کنند، روش‌های جنگ روانی را با موفقیت مورد استفاده قرار داد.
ادلب کجاست؟
استان ادلب از شمال به ترکیه، از شرق به حلب و از جنوب به استان حماه و از غرب به استان لاذقیه محدود می‌شود. ادلب هفتمین استان سوری از نظر مساحت است و تعداد ساکنان آن قبل از ۲۰۱۱ حدود یک میلیون و پانصد هزار نفر بود.
مسیحیان در این استان به ویژه در جسرالشغور حضور داشتند. شهر‌های مهم این استان ادلب، معره النعمان، جسرالشغور، اریحا و حارم هستند. این استان باغات زیتون زیادی دارد و بخش اعظم زیتون سوریه در این استان است. ادلب از تنوع جغرافیایی برخوردار است کوه‌های حارم، الاربعین و الزاویه و نیز دشت‌های حاصلخیزی دارد که دارای منابع آب‌های زیرزمینی است.
گروه‌های تروریستی که در ادلب حضور دارند
گروه‌های تروریستی مختلفی در ادلب حضور دارند که مهمترین گروه‌ها عبارتند از: هیئت تحریر الشام که جبهه النصره نامیده می‌شود و نامش را به هیت التحریر الشام تغییر داده است این گروه به ویژه از جولای ۲۰۱۷ بیشترین نفوذ را در ادلب به دست آورده است.
از دیگر گروه‌ها در ادلب جیش البادیه و الملاحم است که دو گروهی کوچک هستند که در جنوب ادلب می‌جنگند. در ۱۱ ژانویه ۲۰۸ جیش الملاحم با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که در کنار جیش البادیه در جنوب ادلب می‌جنگد.
حزب الترکستانی الاسلامی از دیگر گروه‌های تروریستی وابسته به القاعده است که شکل گیری آن‌ها در استان شینجیانگ در شمال غرب چین است، اما در سوریه حضور دارند. این گروه دارای ابزاری رسانه‌ای مانند شبکه ویژه تلگرامی هستند که بیانیه‌ها و فعالیت خود را از این طریق منتشر می‌کنند.
گروه تکفیری داعش که بر روستا‌ها و شهرک‌هایی میان حماه و ادلب مسلط است و آن‌ها را از هیئت تحریر الشام گرفت است.
همچنین گروه‌های دیگری مانند احرار الشام، که هیئت تحریر الشام در جولای ۲۰۱۷ بر مناطق آن‌ها مسلط شد، جنبش موسوم به نور الدین زنگی، جیش الاحرار، فیلق الشام، جیش العزه (بخشی از ارتش آزاد سوریه) و برخی گروه‌های کوچکتر در ادلب حضور دارند.
آنگونه که از مواضع دمشق و مسکو برمی آید نبرد با تروریست‌ها در ادلب قریب الوقوع استآنگونه که از مواضع دمشق و مسکو برمی آید نبرد با تروریست‌ها در ادلب قریب الوقوع است. بشار اسد رئیس جمهور سوریه در سخنانی گفت: «کل سوریه آزاد خواهد شد و ما با نیرو‌های خارجی موجود در اراضی مان به مثابه نیرو‌های اشغالگر برخورد خواهیم کرد».
«سرگئی ورشینین» معاون وزیر امور خارجه روسیه هم اعلام کرد: «موضع اصولی روسیه این است که هر گونه توافق با تروریست‌ها در ادلب سوریه غیرممکن است و آن‌ها باید از بین بروند. ۹۰٪ ادلب به وسیله جبهه النصره کنترل می‌شود. ادلب یک مشکل جدی است که احتمالا تمرکز اصلی تروریست‌ها در منطقه و شاید فراتر از مرز‌های آن است. موضع ما منع هرگونه سازش با تروریست‌ها است و آن‌ها باید حذف شوند. از بین رفتن تروریست‌ها باید به گونه‌ای انجام شود که هیچ شهروندی آسیب نبیند و هیچ نگرانی امنیتی، همانطور که ترکیه اعلام کرده است، نباید ایجاد شود».
سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه هم در نشست امنیتی مونیخ گفت: «پوتین بیش از این صبر نخواهد کرد و اجازه مسامحه با تروریست‌ها در ادلب را نمی‌دهد».
پس از مدت طولانی از لجاجت بین المللی و منطقه‌ای که در راس آن لجاجت آمریکا و ترکیه، شاهد آن هستیم که دولت سوریه و با حمایت متحدان تصمیم به اتخاذ گام‌های مهم و سرنوشت ساز گرفته است و این از تقویت نیرو‌ها و تجهیزات ارتش سوریه در حومه شمال حماه و جنوب ادلب مشخص می‌شود.
سئوالی که ذهن تحلیلگران را به خود مشغول کرده، این است که آیا سوریه و متحدانش تصمیم نهایی برای مقابله با تروریست‌ها در ادلب را گرفته اند به ویژه که حق مشروع و حاکمیتی سوریه آنرا طلب می‌کند و ترکیه همانند همیشه از تعهدات خود سرباز زده است؟
آیا از حرف‌های لاوروف در نشست امنیتی مونیخ می‌توان به مثابه پیامی به ترکیه و آمریکا یاد کرد؟ راهبرد ارتش سوریه برای ممانعت از وارد شدن تلفات به غیرنظامیان چیست؟ آیا نبرد ادلب در صورتی که شروع شود آسان خواهد بود؟ تبعات داخلی، منطقه‌ای و بین المللی چگونه خواهد بود و ترکیه چه اقدامی انجام خواهد داد؟
نگاه کارشناس نظامی
ژنرال «سهیل یونس» کارشناس امور راهبردی و اقتصاد نظامی در این باره به اسپوتنیک گفت: «برای اینکه در این باره توضیح بدهیم باید به توان نظامی ترکیه به عنوان طرف معادله در مقطع کنونی اشاره کنیم. ترکیه وضع خاص خود را در ادلب دارد. افکار عمومی از ترکیه به عنوان کشوری قوی و باوزنه یاد می‌کنند، اما واقعیت این است که ترکیه کشوری بحران زده از حیث اقتصادی، اجتماعی است و قدت نظامی اش قدرتی تناسبی است. ترکیه قادر به انجام ماموریت‌های خود نیست. بحران آن به دلیل تفاوت زیاد میان اهداف و امکانات لازم برای اجرای آن است. ترکیه و متحد آمریکایی اش خواهان بیشترین خسارت ارتش سوریه و روس‌ها در ادلب هستند و به دنبال کشاندن روسیه و سوریه به باتلاق از طریق جنگ طولانی در ادلب هستند.
موضوع نبرد ادلب در تحقق معیار‌های پیروزی در ادلب است و سوریه و روسیه و محور مقاومت به دنبال تحقق پیروزی با کمترین خسارت و ویرانی هستندسوریه و روسیه و محور مقاومت به دنبال تحقق پیروزی با کمترین خسارت و ویرانی هستند، اما طرف دیگر خواهان نبردی است که به ویرانی گسترده و از بین رفتن ساکنان و زیرساخت‌ها منجر شود. در ادلب بر اساس اطلاعات موجود در رسانه‌ها بیش از بیست هزار خارجی هستند که اوضاع را هدایت می‌کنند و برایشان معیار‌های جنگی اهمیتی ندارد و آن‌ها خواسته‌های مشخصی که بیشترین فایده را برای آن‌ها به دنبال داشته باشد دنبال می‌کنند و به معیار‌های خسارت و تلفات توجهی ندارند.
اما درباره راهبردی که ارتش سوریه برای ممانعت از قربانی شدن غیرنظامیان در پیش می‌گیرد باید گفت که ما و متحدانمان به ساکنان توجه خاصی داریم. ما مایل هستیم که به دشمنان و به ویژه ترک‌ها و آمریکایی‌ها را بفهمانیم که توان پیروزی در ادلب را ندارند. در حال حاضر جبهه النصره در ادلب پایگاه مردمی ندارد و به محض شروع عملیات ارتش سوریه و متحدانش در ادلب، مردم در ادلب حامی ارتش سوریه خواهند بود و من از این کاملا مطمئن هستم و این بر اساس اطلاعات است نه احتمالات و فرضیه ها. به هر حال جنگ شرایط خود را دارد در بحث نابودی استحکامات و مواضع دشمن مشکلی نیست، اما تضمین عدم ویرانی از سوی تروریست‌ها وجود ندارد».
آنچه آمریکا با از تسلط دمشق بر ادلب از دست خواهد داد
اما آنچه می‌توان گفت: این است که ایالات متحده آمریکا نگران این است که ارتش سوریه همه نقاط تمرکز نظامی و میدانی که آمریکا و متحدان منطقه‌ای می‌توانند از آن برای فشار بر دمشق استفاده کنند از دست آن‌ها خارج کند به ویژه که نبرد ادلب مرحله آخر از مراحل آزادسازی کل جغرافیای سوریه از لوث تروریسم خواهد بود.
با آزادسازی ادلب برگه برنده و عامل فشار ضد ارتش سوریه از دست گروه‌های مسلح و حامیان آن‌ها خارج می‌شود. با آزادسازی ادلب، دولت سوریه به شرایط قبل از بحران باز می‌گردد و مفهومش این است که کسانی که جنگی چند ساله علیه سوریه را به راه انداختند دست خالی باز خواهند گشت و دمشق پیروز از این جنگ خارج خواهد شد و این را آمریکایی‌ها نمی‌خواهند و از همین رو به همه سناریو‌ها و از جمله سناریوی شیمیایی روی می‌آورند.
روسیه در این میان متوجه موضوع است و به گفته تحلیلگران امور به شکل مستقیم به حمایت ارتش سوریه در مقابل حمله احتمالی آمریکا خواهد پرداخت. واشنگتن از این هراس دارد که پس از بازپس گیری ادلب از سوی ارتش سوریه، دمشق با فراغ بال در راستای بیرون کردن نظامیان آمریکایی در منطقه التنف حرکت کند و این خواسته آمریکا نیست.
سرانجام تروریست‌ها در نبرد ام المعارک چه خواهد شد
اما درباره سرانجام کار باید گفت که تروریست‌هایی که تسلیم نشوند دیگر گزینه‌ای پیش رو ندارند. بر اساس گزارش رسانه ها؛ همه نگاه‌ها به راه‌های اصلی یعنی حماه-ادلب و حلب و لاذقیه-حلب است. همه اقدامات برای نبردی سخت در منطقه‌ای است که هزاران تروریست عرب، ترکستانی، چینی و ازبکی حضور دارند، مهیا شده است.
برخی از نبرد ادلب به عنوان ام المعارک نام می‌برند و برخی دیگر از واکنش ترکیه در صورت هر گونه اقدام نظامی ارتش سوریه سخن می‌گویند. عده‌ای می‌گویند که با توجه به گروه‌های تروریستی شرور و جنگنجوی در ادلب هستند از آن به عنوان نبرد سخت یاد می‌کنند، اما برخی دیگر بر این باورند که با توجه به اینکه تروریست‌ها و گروه‌های مسلحی که در ادلب هستند به مثابه فراریان و شکست خوردگان جبهه‌های دیگر بوده اند از این رو ارتش سوریه کار سختی در پیش ندارد. تروریست‌ها پس از رقم خوردن نبرد جنوب به نفع ارتش سوریه سخت در وحشت و هراس به سر می‌برند.
به اعتقاد این دسته آخر؛ تروریست‌هایی که در ادلب هستند همخوانی با یکدیگر ندارند و ارتش سوریه طی عملیاتی برق آسا می‌تواند طومار آن‌ها را در هم بپیچد به ویژه که ارتش سوریه اینبار در جبهه‌های دیگر مشغول نیست و با تمام توان می‌تواند ضربه مهلک را به آن‌ها وارد کند.
از نگاه ناظران امور سوریه باید نبرد ادلب با آتش سنگین همراه باشد و پرونده جنگ سریعا بسته شود. برخی با اشاره به واکنش احتمالی ترکیه نیز بر باورند که احتمالا ترکیه کار خاصی انجام ندهد به ویژه که رژیم صهیونیستی در هنگام نبرد جنوب جرات نکرد مداخله کند و فقط بر خط آتش بس میان سوریه و این رژیم تاکید کرد.
جنگ در سوریه که از حلب و القلمون در حدود دو سال قبل شروع شده بود به پایان راه خود در ادلب یعنی آخرین مناطق تحت کنترل گروه‌های تروریستی نزدیک می‌شود. دمشق آماده نبرد بزرگ در ادلب و بستن پرونده مناطق شمال سوریه هم مرز با ترکیه می‌شود.
ادلب پایگاه شورشیان و تروریست‌هایی است که از همه مناطق در آن گرد آمده اند. ادلب با پیچیدگی‌های بسیاری نسبت به جبهه‌های قبلی همراه است و پیشگویی درباره روند تحولات میدانی دشوار است و باید منتظر روز‌های آتی ماند، اما عزم دمشق بر سیطره بر همه مناطق سوریه است.
منبع: مهر
انتهای پیام/
تجهیزات بیشتری به حومه ادلب ارسال شده است و نیرو‌های تحت فرماندهی ژنرال معروف یعنی سهیل الحسن در حومه ادلب مستقر هستند. این تجهیزات شامل تانک و ادوات نظامی است و ارتش سوریه خود را مهیای نبرد احتمالی ادلب یا گشودن محور جدید در منطقه می‌کند. نیرو‌های زیادی در پادگان جورین در حومه شمال غربی حماه در نزدیکی استان ادلب و نیز در الجبل در روستای الجب الاحمر در حومه لاذقیه و ادلب مستقر شده اند.
سهیل الحسن از معروف‌ترین فرماندهان میدانی در سوریه به شمار می‌رود که گفته می‌شود در هیچ جنگی شکست نخواهد خورد. سهیل الحسن تکنیک‌های سختی دارد و فرودگاه نظامی کوبرس در شمال سوریه را آزاد کرده و به موفقیت‌های مهمی در میدان نبرد با گروه‌های مسلح در سوریه دست یافته است. ژنرال سهیل الحسن معروف به ببر با استفاده از بلندگو‌های بزرگی که پیام‌های رعب و وحشت را پخش می‌کنند، روش‌های جنگ روانی را با موفقیت مورد استفاده قرار داد.
ادلب کجاست؟
استان ادلب از شمال به ترکیه، از شرق به حلب و از جنوب به استان حماه و از غرب به استان لاذقیه محدود می‌شود. ادلب هفتمین استان سوری از نظر مساحت است و تعداد ساکنان آن قبل از ۲۰۱۱ حدود یک میلیون و پانصد هزار نفر بود.
مسیحیان در این استان به ویژه در جسرالشغور حضور داشتند. شهر‌های مهم این استان ادلب، معره النعمان، جسرالشغور، اریحا و حارم هستند. این استان باغات زیتون زیادی دارد و بخش اعظم زیتون سوریه در این استان است. ادلب از تنوع جغرافیایی برخوردار است کوه‌های حارم، الاربعین و الزاویه و نیز دشت‌های حاصلخیزی دارد که دارای منابع آب‌های زیرزمینی است.
گروه‌های تروریستی که در ادلب حضور دارند
گروه‌های تروریستی مختلفی در ادلب حضور دارند که مهمترین گروه‌ها عبارتند از: هیئت تحریر الشام که جبهه النصره نامیده می‌شود و نامش را به هیت التحریر الشام تغییر داده است این گروه به ویژه از جولای ۲۰۱۷ بیشترین نفوذ را در ادلب به دست آورده است.
از دیگر گروه‌ها در ادلب جیش البادیه و الملاحم است که دو گروهی کوچک هستند که در جنوب ادلب می‌جنگند. در ۱۱ ژانویه ۲۰۸ جیش الملاحم با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که در کنار جیش البادیه در جنوب ادلب می‌جنگد.
حزب الترکستانی الاسلامی از دیگر گروه‌های تروریستی وابسته به القاعده است که شکل گیری آن‌ها در استان شینجیانگ در شمال غرب چین است، اما در سوریه حضور دارند. این گروه دارای ابزاری رسانه‌ای مانند شبکه ویژه تلگرامی هستند که بیانیه‌ها و فعالیت خود را از این طریق منتشر می‌کنند.
گروه تکفیری داعش که بر روستا‌ها و شهرک‌هایی میان حماه و ادلب مسلط است و آن‌ها را از هیئت تحریر الشام گرفت است.
همچنین گروه‌های دیگری مانند احرار الشام، که هیئت تحریر الشام در جولای ۲۰۱۷ بر مناطق آن‌ها مسلط شد، جنبش موسوم به نور الدین زنگی، جیش الاحرار، فیلق الشام، جیش العزه (بخشی از ارتش آزاد سوریه) و برخی گروه‌های کوچکتر در ادلب حضور دارند.
آنگونه که از مواضع دمشق و مسکو برمی آید نبرد با تروریست‌ها در ادلب قریب الوقوع استآنگونه که از مواضع دمشق و مسکو برمی آید نبرد با تروریست‌ها در ادلب قریب الوقوع است. بشار اسد رئیس جمهور سوریه در سخنانی گفت: «کل سوریه آزاد خواهد شد و ما با نیرو‌های خارجی موجود در اراضی مان به مثابه نیرو‌های اشغالگر برخورد خواهیم کرد».
«سرگئی ورشینین» معاون وزیر امور خارجه روسیه هم اعلام کرد: «موضع اصولی روسیه این است که هر گونه توافق با تروریست‌ها در ادلب سوریه غیرممکن است و آن‌ها باید از بین بروند. ۹۰٪ ادلب به وسیله جبهه النصره کنترل می‌شود. ادلب یک مشکل جدی است که احتمالا تمرکز اصلی تروریست‌ها در منطقه و شاید فراتر از مرز‌های آن است. موضع ما منع هرگونه سازش با تروریست‌ها است و آن‌ها باید حذف شوند. از بین رفتن تروریست‌ها باید به گونه‌ای انجام شود که هیچ شهروندی آسیب نبیند و هیچ نگرانی امنیتی، همانطور که ترکیه اعلام کرده است، نباید ایجاد شود».
سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه هم در نشست امنیتی مونیخ گفت: «پوتین بیش از این صبر نخواهد کرد و اجازه مسامحه با تروریست‌ها در ادلب را نمی‌دهد».
پس از مدت طولانی از لجاجت بین المللی و منطقه‌ای که در راس آن لجاجت آمریکا و ترکیه، شاهد آن هستیم که دولت سوریه و با حمایت متحدان تصمیم به اتخاذ گام‌های مهم و سرنوشت ساز گرفته است و این از تقویت نیرو‌ها و تجهیزات ارتش سوریه در حومه شمال حماه و جنوب ادلب مشخص می‌شود.
سئوالی که ذهن تحلیلگران را به خود مشغول کرده، این است که آیا سوریه و متحدانش تصمیم نهایی برای مقابله با تروریست‌ها در ادلب را گرفته اند به ویژه که حق مشروع و حاکمیتی سوریه آنرا طلب می‌کند و ترکیه همانند همیشه از تعهدات خود سرباز زده است؟
آیا از حرف‌های لاوروف در نشست امنیتی مونیخ می‌توان به مثابه پیامی به ترکیه و آمریکا یاد کرد؟ راهبرد ارتش سوریه برای ممانعت از وارد شدن تلفات به غیرنظامیان چیست؟ آیا نبرد ادلب در صورتی که شروع شود آسان خواهد بود؟ تبعات داخلی، منطقه‌ای و بین المللی چگونه خواهد بود و ترکیه چه اقدامی انجام خواهد داد؟
نگاه کارشناس نظامی
ژنرال «سهیل یونس» کارشناس امور راهبردی و اقتصاد نظامی در این باره به اسپوتنیک گفت: «برای اینکه در این باره توضیح بدهیم باید به توان نظامی ترکیه به عنوان طرف معادله در مقطع کنونی اشاره کنیم. ترکیه وضع خاص خود را در ادلب دارد. افکار عمومی از ترکیه به عنوان کشوری قوی و باوزنه یاد می‌کنند، اما واقعیت این است که ترکیه کشوری بحران زده از حیث اقتصادی، اجتماعی است و قدت نظامی اش قدرتی تناسبی است. ترکیه قادر به انجام ماموریت‌های خود نیست. بحران آن به دلیل تفاوت زیاد میان اهداف و امکانات لازم برای اجرای آن است. ترکیه و متحد آمریکایی اش خواهان بیشترین خسارت ارتش سوریه و روس‌ها در ادلب هستند و به دنبال کشاندن روسیه و سوریه به باتلاق از طریق جنگ طولانی در ادلب هستند.
موضوع نبرد ادلب در تحقق معیار‌های پیروزی در ادلب است و سوریه و روسیه و محور مقاومت به دنبال تحقق پیروزی با کمترین خسارت و ویرانی هستندسوریه و روسیه و محور مقاومت به دنبال تحقق پیروزی با کمترین خسارت و ویرانی هستند، اما طرف دیگر خواهان نبردی است که به ویرانی گسترده و از بین رفتن ساکنان و زیرساخت‌ها منجر شود. در ادلب بر اساس اطلاعات موجود در رسانه‌ها بیش از بیست هزار خارجی هستند که اوضاع را هدایت می‌کنند و برایشان معیار‌های جنگی اهمیتی ندارد و آن‌ها خواسته‌های مشخصی که بیشترین فایده را برای آن‌ها به دنبال داشته باشد دنبال می‌کنند و به معیار‌های خسارت و تلفات توجهی ندارند.
اما درباره راهبردی که ارتش سوریه برای ممانعت از قربانی شدن غیرنظامیان در پیش می‌گیرد باید گفت که ما و متحدانمان به ساکنان توجه خاصی داریم. ما مایل هستیم که به دشمنان و به ویژه ترک‌ها و آمریکایی‌ها را بفهمانیم که توان پیروزی در ادلب را ندارند. در حال حاضر جبهه النصره در ادلب پایگاه مردمی ندارد و به محض شروع عملیات ارتش سوریه و متحدانش در ادلب، مردم در ادلب حامی ارتش سوریه خواهند بود و من از این کاملا مطمئن هستم و این بر اساس اطلاعات است نه احتمالات و فرضیه ها. به هر حال جنگ شرایط خود را دارد در بحث نابودی استحکامات و مواضع دشمن مشکلی نیست، اما تضمین عدم ویرانی از سوی تروریست‌ها وجود ندارد».
آنچه آمریکا با از تسلط دمشق بر ادلب از دست خواهد داد
اما آنچه می‌توان گفت: این است که ایالات متحده آمریکا نگران این است که ارتش سوریه همه نقاط تمرکز نظامی و میدانی که آمریکا و متحدان منطقه‌ای می‌توانند از آن برای فشار بر دمشق استفاده کنند از دست آن‌ها خارج کند به ویژه که نبرد ادلب مرحله آخر از مراحل آزادسازی کل جغرافیای سوریه از لوث تروریسم خواهد بود.
با آزادسازی ادلب برگه برنده و عامل فشار ضد ارتش سوریه از دست گروه‌های مسلح و حامیان آن‌ها خارج می‌شود. با آزادسازی ادلب، دولت سوریه به شرایط قبل از بحران باز می‌گردد و مفهومش این است که کسانی که جنگی چند ساله علیه سوریه را به راه انداختند دست خالی باز خواهند گشت و دمشق پیروز از این جنگ خارج خواهد شد و این را آمریکایی‌ها نمی‌خواهند و از همین رو به همه سناریو‌ها و از جمله سناریوی شیمیایی روی می‌آورند.
روسیه در این میان متوجه موضوع است و به گفته تحلیلگران امور به شکل مستقیم به حمایت ارتش سوریه در مقابل حمله احتمالی آمریکا خواهد پرداخت. واشنگتن از این هراس دارد که پس از بازپس گیری ادلب از سوی ارتش سوریه، دمشق با فراغ بال در راستای بیرون کردن نظامیان آمریکایی در منطقه التنف حرکت کند و این خواسته آمریکا نیست.
سرانجام تروریست‌ها در نبرد ام المعارک چه خواهد شد
اما درباره سرانجام کار باید گفت که تروریست‌هایی که تسلیم نشوند دیگر گزینه‌ای پیش رو ندارند. بر اساس گزارش رسانه ها؛ همه نگاه‌ها به راه‌های اصلی یعنی حماه-ادلب و حلب و لاذقیه-حلب است. همه اقدامات برای نبردی سخت در منطقه‌ای است که هزاران تروریست عرب، ترکستانی، چینی و ازبکی حضور دارند، مهیا شده است.
برخی از نبرد ادلب به عنوان ام المعارک نام می‌برند و برخی دیگر از واکنش ترکیه در صورت هر گونه اقدام نظامی ارتش سوریه سخن می‌گویند. عده‌ای می‌گویند که با توجه به گروه‌های تروریستی شرور و جنگنجوی در ادلب هستند از آن به عنوان نبرد سخت یاد می‌کنند، اما برخی دیگر بر این باورند که با توجه به اینکه تروریست‌ها و گروه‌های مسلحی که در ادلب هستند به مثابه فراریان و شکست خوردگان جبهه‌های دیگر بوده اند از این رو ارتش سوریه کار سختی در پیش ندارد. تروریست‌ها پس از رقم خوردن نبرد جنوب به نفع ارتش سوریه سخت در وحشت و هراس به سر می‌برند.
به اعتقاد این دسته آخر؛ تروریست‌هایی که در ادلب هستند همخوانی با یکدیگر ندارند و ارتش سوریه طی عملیاتی برق آسا می‌تواند طومار آن‌ها را در هم بپیچد به ویژه که ارتش سوریه اینبار در جبهه‌های دیگر مشغول نیست و با تمام توان می‌تواند ضربه مهلک را به آن‌ها وارد کند.
از نگاه ناظران امور سوریه باید نبرد ادلب با آتش سنگین همراه باشد و پرونده جنگ سریعا بسته شود. برخی با اشاره به واکنش احتمالی ترکیه نیز بر باورند که احتمالا ترکیه کار خاصی انجام ندهد به ویژه که رژیم صهیونیستی در هنگام نبرد جنوب جرات نکرد مداخله کند و فقط بر خط آتش بس میان سوریه و این رژیم تاکید کرد.
جنگ در سوریه که از حلب و القلمون در حدود دو سال قبل شروع شده بود به پایان راه خود در ادلب یعنی آخرین مناطق تحت کنترل گروه‌های تروریستی نزدیک می‌شود. دمشق آماده نبرد بزرگ در ادلب و بستن پرونده مناطق شمال سوریه هم مرز با ترکیه می‌شود.
ادلب پایگاه شورشیان و تروریست‌هایی است که از همه مناطق در آن گرد آمده اند. ادلب با پیچیدگی‌های بسیاری نسبت به جبهه‌های قبلی همراه است و پیشگویی درباره روند تحولات میدانی دشوار است و باید منتظر روز‌های آتی ماند، اما عزم دمشق بر سیطره بر همه مناطق سوریه است.
منبع: مهر
انتهای پیام/
