به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، فرمول یک یکی از گرانترین ورزشهای جهان است و تیمهای حاضر در این مسابقات هر ساله هزینههای زیادی برای پیشرفت اتومبیلهای خود میکنند. هزینههای نگهداری و توسعه ماشینهای این مسابقات در برابر حقوق رانندهها رقمی بسیار هنگفت است، اما این به معنای کم بودن حقوق رانندههای فرمول یک نیست.
بیشتربخوانید: چگونه میتوانید راننده فرمول یک شوید؟
رانندهها در فرمول یک اصلیترین نمایندگان هر تیم هستند و بیانگر خلاصهای از همه اهداف و استراتژی تیمها هستند؛ بنابراین تیمهای فرمول یک برای دراختیار داشتن با تجربهترین رانندگان باید هزینههای زیادی کنند. گرانترین راننده فرمول یک بدون شک لوییز همیلتون است. قهرمان پنج دوره مسابقات فرمول یک که نامش در مک لارن به سر زبانها افتاد، حالا در مرسدس بنز سالانه ۵۷ میلیون دلار حقوق دریافت میکند.
اگر از سه راننده گران بعد از او چشمپوشی کنیم، همیلتون به تنهایی بیش از ۱۶ راننده فرمول یک درآمد دارد. پس از او سباستین وتل، راننده آلمانی تیم فراری قرار دارد. وتل سالانه ۴۵ میلیون دلار حقوق از اسکودریا دریافت میکند. اما در جایگاه سوم و با اختلافی فاحش، دنیل ریکیاردو از تیم رنو با حقوقی ۱۷ میلیون دلاری ایستاده است. پس از او همتیمی سابق ریکیاردو، مکس ورشتپن در ردبول قرار دارد.
او سالانه ۱۳.۵ میلیون دلار از ردبول دریافت میکند. او گرانترین راننده جوان فرمول یک هم هست. پنجمین راننده ارزشمند فرمول یک، والتری بوتاس است. راننده با سابقه مرسدس ۸.۵ میلیون دلار دستمزد سالانه دارد و بالاتر از رقیب سابقش در فراری ایستاده است. کیمی رایکونن در سائوبر با ۴.۵ میلیون دلار رانندگی میکند. نیکو هالکنبرگ در رنو فقط ۴ میلیون دلار دستمزد میگیرد و این یعنی چارلز لکرک، پدیده جوان فراری با ۳.۵ میلیون دلار پس از او قرار دارد. سرجیو پرز، راننده تیم جدید ریسینگ پوینت هم حقوقی ۳.۵ میلیون دلاری دریافت میکند.
اما اختلاف شدیدتر میان رانندههای دوم تیمهای فرمول یک است. اگرچه تیمهای ضعیفتر فرمول یک هم هزینههای زیادی برای راننده نمیکنند. رومن گروژان فرانسوی در صندلی اصلی هاس تنها ۱.۸ میلیون دلار درآمد دارد. پیر گسلی راننده جدید تیم ردبول با حقوقی ۱.۴ میلیون دلاری، ثابت میکند تیم اتریشی به دنبال کاهش هزینه هایش در فصل جاری بوده است. لنس استرول در ریسینگ پوینت، حقوقی برابر با کوین مگنوسن در هاس دارد. آنها فقط ۱.۲ میلیون دلار حقوق میگیرند. کاهش دوباره درآمدهای رانندگان از رابرت کوبیتزا آغاز میشود.
او که پس از سالها با ویلیامز به فرمول یک بازگشته است، اندکی بیش از ۵۵۰ هزار دلار دریافتی دارد. دنیل کویات، راننده روسی سابق ردبول این روزها در تورو روسو شرایط خوبی ندارد و فقط ۳۰۰ هزار دلار حقوق میگیرد. لندو نوریس راننده دوم مک لارن با ۲۶۰ هزار دلار بالاتر از آنتونیو جیوویناتزی قرار داد که فقط ۲۳۰ هزار دلار درآمد دارد. جورج راسل دیگر راننده ویلیامز است که حقوق ناچیزی میگیرد و سالانه ۱۸۰ هزار دلار دریافت میکند. کم درآمدترین راننده فرمول یک، الگزاندر آلبون است که برای ۱۷۰ هزار دلار در تورو روسو رانندگی میکند.
این ارقام برای بسیاری از رانندهها بخش کوچکی از درآمد آنان است. بسیاری از آنها از طریق اسپانسرها و شرکتهای تبلیغاتی مبالغ بیشتری دریافت میکنند و از آن جایی که در دوران برگزاری مسابقات هزینه رانندگان با تیمها است، درآمد خالص رانندگان فرمول یک بیشتر به چشم میآید. با این حال کافی است یک بار به درآمد جایگاه و رانندگی رانندگان فرمول یک نگاه کنیم تا دلیل حقوق سنگین ستارههایی مثل وتل و همیلتون را متوجه شویم.
منبع: خبر فوری
انتهای پیام/