به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، این روز‌ها با آدم‌هایی روبرو می‌شویم که حیوانات و سگ‌های خانگی را مثل فرزندان خود می‌دانند و از عشق به آن‌ها می‌گویند، ولی به نظر می‌رسد برخی از این والدین راحت‌تر از آنچه فکرش را بکنیم حاضر هستند دست از فرزندان خود بکشند و این روز‌ها ما با پدیده سگ‌های سر راهی روبرو هستیم. سگ یکی از آسیب‌های جدی در سال‌های اخیر در جامعه، موضوع خلأ عاطفی و تغییر ساختار‌های خانوادگی و عدم علاقه زوج‌ها به فرزندآوری است.

این موضوع که با بهانه‌های مختلف در جامعه در حال افزایش است، سبب شده تا خانواده‌ها علاقه‌ای به ورود فرزند به زندگی خود نداشته و با سگ آوری به جای فرزندآوری به سمت زندگی مدرن حرکت پیدا کنند. این افراد مانند یک بچه از حیوانات خانگی خود مراقب می‌کنند، برای او اسم انتخاب می‌کنند، او را به گردش و تفریح می‌برند و حداقل یک میلیون و نه صد هزار تومان از درآمد ماهانه خود را به این حیوان خانگی اختصاص می‌دهند؛ حتی برخی از خانواده‌ها برای سرگرمی تک فرزندان خود، همبازی‌هایی از جنس حیوانات را انتخاب می‌کنند تا آن‌ها را از تنهایی در بیاورند.

ما در فضای مجازی با چهره‌های مشهور و ستاره‌هایی مواجه هستیم که عکس‌های خود را با حیواناتشان منتشر می‌کنند و از آن‌ها به عنوان فرزندان یا عضوی از خانواده خود نام می‌برند. به‌گونه‌ای که یکی در کامنت عکس خود می‌نویسد: «امشب تولد خنگول من بانی بود» و دیگری درحالی‌که یک توله‌سگ را بر روی سرخود گذاشته است در توضیح عکس نوشت می‌نویسد: معرفی می‌کنم؛ بانو، دخترِ بنده!. دختر بابا! و سلبریتی دیگری در مصاحبه تلویزیونی اعلام می‌کند که فرزندی ندارد و به‌جای آن گربه بزرگ می‌کند! اما آیا واقعا سگ و گربه می‌تواند جای فرزند ما را بگیرد و آیا واقعا ما با این حیوانات مانند یکی از اعضای خانواده رفتار می‌کنیم و حاضریم برایشان از خودگذشتگی و ایثار به خرج دهیم؟!

در نگاه اول میزان وابستگی عمیقی را بین این افراد با حیواناتشان احساس می‌کنید، اما با یک سرچ ساده در گوگل در رابطه با واگذاری حیوانات خانگی متوجه خواهید شد که این حیوان خانگی خیلی هم نمی‌تواند جای فرزند را برای افراد پر کند چراکه صاحبان این سگ‌های خانگی حاضرند حیوان خود را حتی به‌صورت رایگان واگذار کنند، اما فقط از دست آن‌ها راحت شوند!

این میزان از تقاضا برای واگذاری سگ ما را واداشت تا به سراغ چند تن از این افراد برویم و دلیل این واگذاری را از آن‌ها جویا شویم:

این روز‌ها نگهداری سگ جیب پرپول می‌خواهد!

محمد نیا صاحب سگ دوساله‌ای است که تصمیم گرفته سگ خود را به‌صورت رایگان واگذار کند. او در گفتگو  درباره دلیل واگذاری سگ اش می‌گوید: «نگهداری حیوان، سختی‌های زیادی دارد؛ رسیدگی به حیوان خانگی مخصوصاً سگ فرصت و وقت کافی، مکان مناسب و از همه مهم‌تر درآمد بالا می‌خواهد چراکه غذای سگ، مواد خشکی مثل گوشت، مرغ، ماهی، سیب‌زمینی و... است که به‌صورت میکس به آن‌ها داده می‌شود و با توجه به افزایش قیمت گوشت و مرغ، ما همین‌که بتوانیم برای خانواده گوشت و مرغ تهیه کنیم شاهکار کردیم!

واگذاری سگ به‌شرط ملاقات ماهانه!

خسروشاهی یکی دیگر از صاحبان سگی است که درخواست آگهی‌اش توجه ما را به خود جلب کرد؛ او برای واگذاری سگ خود شرایطی را ذکر کرده بود که: «شخص موردنظر حتماً ساکن تهران باشد. دلسوز و مهربان با سگ‌ها و دارای باغ یا حیاط برای بازی سگ که شخصاً ماهی یک‌بار بتوانم به آن سر بزنم و جویای حالش شوم.»

این شرط گویای میزان وابستگی عمیق او با سگ است، اما به گفته خسروشاهی چیزی که باعث شده است تا او حاضر شود از سگ خود دل بکند و او را حتی به‌صورت رایگان واگذار کند این است: «خداوند به‌تازگی به ما فرزندی داده که اخیراً دچار بیماری پوستی شده است و به تشخیص دکتر حضور سگ در منزل می‌تواند باعث تشدید این بیماری شود به همین دلیل تصمیم گرفتیم او را واگذار و بین سگ و سلامتی فرزندم یکی را انتخاب کنم.

سگِ فروشی به دلیل مشغله کاری

نعیمی، در آگهی مشغله کاری را دلیل فروش سگ خود عنوان کرده است. او در گفتگو با تبیان اظهار می‌کند: «لاکی (اسم سگ) را مثل فرزندم دوست دارم و دوری او برایم سخت است، اما چه کنم که به خاطر مشغله کاری مجبور به فروش او شده‌ام؛ شاید بعد از مدتی از فروش او پیشمان شوم، اما چاره‌ای ندارم، چون آن‌قدر سرم شلوغ است که نمی‌توانم از او رسیدگی کنم.»

این‌ها تنها بخشی از آگهی‌های فروش و واگذاری رایگان سگ‌های خانگی بود که ما با آن‌ها صحبت کردیم؛ شاید دلیل آن‌ها تا حدی قانع‌کننده باشد، اما نکته‌ای که از تمام این حرف‌ها به دست می‌آید این است که به‌راستی سگ هیچ‌وقت نمی‌تواند جای فرزند را بگیرد؛ پدر و مادر حاضرند برای فرزندشان از شکم خود بزنند تا او سیر شود، حاضرند کار خود را تعطیل کنند تا از او رسیدگی کنند درحالی‌که این افراد درعین‌حال که ابراز می‌کردند به سگ‌هایشان وابسته‌اند و ممکن است پشیمان شوند، اما حاضر نبودند زیر بار هزینه و مسئولیت نگهداری از آن‌ها بروند؛ درواقع سگ‌ها آن‌قدر‌ها هم که فکر می‌کنیم برای صاحبانشان جذابیت ندارند و گرفتن قلاده سگ و رژه رفتن در خیابان تنها می‌تواند یک معنا داشته باشد و آن رفع تنهایی است.

منبع: تبیان

انتهای پیام/

چالشی به نام سگ‌های سر راهی!