به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، ووشو، یا رشته ای مخلوط از هنر و رزم، یکی از مطرح ترین رشته های رزمی - هنری کشور پهناور چین محسوب می شود.این رشته از زمان باستان به عنوان توانایی رزمی توسط مردمان کشور چین برای شکست دشمنان استفاده میشده است.برخلاف سایر رشته های رزمی اما ووشو بیشتر در تلاش بوده تا از روش های هنری نیز برای نمایش حرکات خود استفاده کند تا بیشتر از پیش ضربات و حرکات رزمی این رشته به دل مخاطبانش بنشیند و معنایی فراتر از حالت ابتدایی اش را به هدف خود انتقال دهد.
از گذشته ووشو به عنوان یک ورزش سنتی چینی شناخته میشده و فیلسوفان زمانه بر آن عقیده بوده اند که این ورزش بیشتر از اخلاق ، فلسفه، زیبایی شناسی،پزشکی، و حرکات نظامی بهره می گیرد.حتی این ورزش را در حدی والا قابل تایید دانسته و در دوران باستان از شیوه نظامی آن که خشونت بیشتری نسبت به حالت حال حاضر خود دارد، استفاده کرده و آن را به ارتش خود آموزش داده بوده اند و حتی بخشی از آموزش های ابتدایی آن نیز اکنون به پلیس و نیرو های مسلح ارتش این کشور آموزش داده می شود.
پس از دوران باستان چین اما این رشته در دوران جمهوری خلق چین در میان سال های ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۹ ووشو تنها تبدیل به یک ورزش شد و با توسعه باشگاه و باشگاهداری این رشته در درازای کشور چین، روزنه ای برای حضور این ورزش در بازی های ملی به وجود آمد که در سال های پس از آن شاهد حضور این ورزش حتی در طول رقابت های قاره ای و یا جهانی بودیم.
اما در ادامه روند تاریخی و پیشرفت این رشته، با جهانی شدن رشته ووشو ، ۲ بخش« تالو» و «ساندا»در طول رقابت ها اجرا شدند.
بخش تالو نوعی اجرای فرم ها و حرکات سنتی چینی ها است که به آن حرکات آکروباتیک نیز اضافه شده است و اما بخش ساندا که وجوه رزمی در آن بیشتر از پیش قابل مشاهده است و جنگجویان با استفاده از حرکات دست ها،پاها و زیرگیری برای به خاک مالیدن حریف به مبارزه با یکدیگر می پردازند.البته باید به این موضوع نیز اشاره کرد که امروزه بر خلاف گذشته مخصوصا در بخش ساندا که رزم میان حریفان وجود دارد، محدودیت هایی به وجود آمده است تا رزمی کاران این رشته در طول برگزاری رقابت ها کمترین آسیب را به یکدیگر برسانند.
اولین رقابت های ووشو پس از ۲ دهه از درخشش اولیه اش در سال های ۱۹۳۵ انجام شد و چندین سال بعد اما تیمی بین المللی متشکل از ۹ نفر از قهرمانان وشوو به رقابت های المپیک برلین رفته و نمایشی را برای عموم مردم حاضر برگزار کردند که مورد استقبال قرار گرفت و پس از چندین سال اجراهای متمادی این ورزش ، ووشو توسط سازمان بین المللی المپیک مورد تایید قرار گرفت تا روزنه امیدی برای حضور این رشته در آینده ای نزدیک در مسابقات المپیک وجود داشته باشد.
در ایران اما چند سالی است که این رشته ورزشی وارد دوران شکوفایی خود شده و توانسته در حالی که سابقه کمتری نسبت به سایر رشته دارد اما در مجامع جهانی اعتبارهای خوبی را به دست آورد.تکواند از سال ۱۳۶۸ در ایران حضور داشته و در طول سالیانی زیر مجموعه فدراسیون های تکواندو،کاراته،دفتر جهاد تربیت بدنی،کنگ فو بوده است و در سال ۱۳۸۲ اما ووشو به صورت مستقل فعالیت خود را به عنوان یک فدراسیون آغاز نمود.
جمهوری اسلامی ایران مدت زمان کوتاهی است که توانسته در رشته ووشو فعالیت خود را آغاز کند اما همین فعالیت همراه با درخشش و دوران طلایی ایران در رشته های رزمی بوده است.افرادی همانند خواهران منصوریان توانسته اند بارها و بارها برای ایران مدال آوری کنند و فدراسیون ووشو یکی از معدود فدراسیون هایی بوده است که افتخار آفرینی آن در رده های پایه بسیار بیشتر از سایر رده های سنی بوده است.
برای مثال ووشوکاران ایران تنها در رقابت های آسیایی مدال های رنگارنگ زیر را کسب کرده اند:
بیشتر بخوانید:
۱-حسین اوجاعی- نقره بازیهای آسیایی ۱۹۹۸
۲-حسین اجاقی-طلا بازیهای آسیایی ۲۰۰۲
۳-محمد آقایی -نقره بازیهای آسیایی ۲۰۰۲
۴-جلیل عطایی-برنز بازیهای آسیایی ۲۰۰۶
۵-علیرضا صحرانشین- نقره بازیهای آسیایی ۲۰۰۶
۶-خسرو مینو -برنز بازیهای آسیایی ۲۰۰۶
۷-محسن محمد صیفی -طلا بازیهای آسیایی ۲۰۱۰
۸- خدیجه آزاد پور -طلا بازیهای آسیایی ۲۰۱۰
۹-حمیدرضا قلی پور -طلا بازیهای آسیایی ۲۰۱۰
۱۰-احسان پیغمبری-برنز بازیهای آسیایی ۲۰۱۰
۱۱-الهه منصوریان - برنز بازیهای آسیایی ۲۰۱۰
۱۲- سجاد عباسی- برنز بازیهای آسیایی ۲۰۱۰
۱۳-محسن محمدسیفی-طلا بازیهای آسیایی ۲۰۱۴
۱۴-سجاد عباسی-برنز بازیهای آسیایی ۲۰۱۴
۱۵-حمیدرضا لادور-نقره بایهای آسیایی ۲۰۱۴
۱۶-الهه منصوریان-نقره بازیهای آسیایی ۲۰۱۴
۱۷-عرفان آهنگریان-طلا بازیهای آسیایی ۲۰۱۸
۱۸- محسن محمدسیفی-طلا بازیهای آسیایی ۲۰۱۸
۱۹- الهه منصوریان -نقره بازیهای آسیایی ۲۰۱۸
۲۰- شهربانو منصوریان-نقره بازیهای آسیایی ۲۰۱۸
۲۱- فرود ظفری-نقره بازیهای آسیایی ۲۰۱۸
۲۲-زهرا کیانی-نقره بازیهای آسیایی ۲۰۱۸
انتهای پیام/