به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،  فضای مجازی، چاقوی دولبه‌ای که حالا فقدان یا کم بودن سواد رسانه‌ای موجب شده است تا تهدیدهایش بیشتر از فرصت‌ها برای جامعه و به ویژه قشر نوجوان خودنمایی کند.

همین که گردشی در فضای مجازی داشته باشیم انواع و اقسام کلیپ‌هایی را می‌بینیم که اغلب نوجوانان نقش اصلی آن را دارند و محتوا‌های فقیر و سخیف، بن مایه کار می‌شوند؛ این موضوع آنقدر در جامعه نوجوانان رسوخ کرده که حالا هر ترانه یا موسیقی بدون محتوا و صرفا به دلیل حس نشاط آفرینی آن با اقبال رو به رو است و هر مراسم و جشنی با این کلیپ‌ها و آهنگ‌های فقیر از نظر ادبی دنبال می‌شود و گاه این اشعار و موسیقی‌ها به مراسم برگزار شده در مدارس هم وارد می‌شود.

حالا سوال اینجاست چرا ذائقه نسل نوجوان آنقدر تنزل پیدا کرده است که هر موسیقی و ترانه سخیفی را صرفا به بهانه شادی می‌پذیرد و چرا هیچ کوششی برای تولید محتوا با سبک و سیاق مور علاقه نوجوان، اما غنی از چارچوب فرهنگ تولید نمی‌شود؟

حلقه مفقوده میان سلیقه نسل نوجوان و تولید محتوا

دستگاه‌های فرهنگی کشور به ویژه وزارت ارشاد حلقه مفقوده میان ذائقه جامعه و محتوای تولید شده را چه زمانی در می‌یابد؟ روز به روز تعدد کلیپ‌های بی محتوا و همراه با آهنگ‌های زیرزمینی و ضعیف رونق می‌یابد و نوجوانان و جوانان به اقتضای دوره سنی مشتری ثابت این کلیپ‌ها هستند.

آموزش وپرورش که خود ظرفیت تولید آهنگ و سرود دارد و هر ساله هم گروه‌های متعدد سرود تشکیل می‌دهد هم باید در این جنگ نرم جدی‌تر وارد شود تا بخشی از فقر فرهنگی ناشی از مطرح شدن هر محتوای سخیفی به حداکثر کاهش یابد هرچند گاهی در فضا‌های آموزشی هم کج سلیقگی‌ها نشاط دانش آموزان را به هر قیمتی اولویت قرار داده و هر موسیقی را زیبنده فضای مقدس مدرسه و نظام تعلیم و تربیت می‌دانند؛ کج سلیقگی‌های که فارغ از نگاه مذهبی و حزبی تربیت و نوع نگاه دانش‌آموزان را نشانه می‌رود.

انتهای پیام/