به گزارش خبرنگار پایه و آبی گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، رشتهی قایقرانی جزو محبوبترین رشتههای المپیک است و بعد از رشتهی دو و میدانی بیشترین شرکت کننده را در این مسابقات دارد. با اینکه این رشتهی ورزشی در کشورمان قدمتی نزدیک به ۷۰ سال دارد، اما میتوان گفت قایقرانی در ایران از سال ۲۰۰۶ و با کسب اولین مدال در بازیهای آسیایی دوحه مسیر تازهای را آغاز کرد. قایقرانان کشورمان در ماده کایاک ۲ نفره ۱۰۰۰ متر موفق به کسب مدال نقره بازیهای آسیایی شدند. در سال ۲۰۰۸ محسن شادی در رشته روئینگ موفق شد اولین سهمیه المپیکی ایران در رشتهی قایقرانی را به دست آورد. هما حسینی نیز در المپیک ۲۰۰۸ پکن دیگر نماینده ما بود. در بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ گوانگژو روند رو به رشد ملی پوشان قایقرانی با توجه به نتایج کسب شده قابل مشاهده است، کسب یک مدال طلا، یک نقره و یک برنز پیشرفت قابل توجهی را در قایقرانی نشان میدهد. در المپیک ۲۰۱۲ سهمیههای قایقرانی ایران نسبت به دورهی قبل ۲ برابر شد و ما ۴ قایقران در المپیک لندن داشتیم. بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون اوج عملکرد قایقرانی ایران بود. کسب یک طلا، ۲ نقره و ۶ برنز بهترین نتیجهای بوده که کاروان قایقرانی کشورمان در بازیهای آسیایی ثبت کرده است.
بعد از موفقیتی که قایقرانی در بازیهای آسیایی اینچئون به دست آورد انتظار می رفت نگاهها به این رشته تغییر کن و بیشتر مورد توجه قرار گیرد اما شرایط اینگونه پیش نرفت. نتایج خوب قایقرانی در این مسابقات باعث بالا رفتن انتظارات شد و این انتظار میرفت قایقرانی به روند رو به رشد خود ادامه دهد. اما بعد از سال ۲۰۱۴ با نگاهی به آمار قایقرانی میتوان اینگونه نتیجه گرفت روند رو به رشد این رشته متوقف شده است و مسیری که در پیش گرفته بود را نتوانسته ادامه دهد. در المپیک ۲۰۱۶ ریو سهمیه ایران به یک نفر کاهش پیدا کرد و در بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا سهم قایقرانی ایران ۴ نقره و ۳ برنز بود و بر خلاف ۲ دورهی قبلی موفق به کسب مدال طلا نشدند.
توقف قایقرانی در مسیر رو به رشدی که در پیش گرفته بودند مشهود است. برای بررسی دقیقتر این موضوع و اینکه علتش چه بوده با قایقرانان، مربیان و رئیس فدراسیون گفتگو کردیم.
علی آقا میرزایی ملی پوش رشتهی کایاک در مورد شرایط قایقرانی کشورمان نسبت به ۴ سال گذشته گفت: وضعیت قایقرانی کشورمان نسبت به چهار سال گذشته افت کرده است. الان این ۲-۳ نفری که در تیم ملی حرفی برای گفتن داریم همین تعداد هستیم و نسل جدیدی به این رشته اضافه نشده است و هیچ پشتوانهای برای آینده نداریم. این موضوع ضعف فدراسیون و هیئتهای استانی را نشان میدهد.
عادل مجللی ملی پوش رشته کانو در مورد این موضوع که قایقرانی در چند سال اخیر افت کرده است و روزهای خوبی را پشت سر نگذاشته است گفت: من با این موضوع موافق هستم و به نظرم مشکل بچههای خودمان هستند. وقتی که همه ورزشکاران هر شرایطی را که در آن قرار میگیرند را میپذیرند نتیجه همین میشود. وقتی ورزشکار تغذیهی مناسبی نداشته باشد، اردو شرایطش بد باشد، اسکان ورزشکاران مشکل داشته باشد و هیچ کس اهمیتی ندهد در نتیجه همین اتفاق خواهد افتاد. اما حال قرار بر این شده است که زمان تشکیل اردو شرایط کاملا مهیا باشد و هیچ مسئلهی حاشیهای وجود نداشته باشد. اردوها در حال برگزاری است و مشکلات رفع شده است. غذای مناسب، اسکان خوب و همه چیز مهیا است تا ورزشکار تمام تمرکزش را روی تمریناتش بگذارد.
حسین ملکی سرمربی تیم ملی آبهای آرام در مورد این موضوع که طبق گفته ورزشکاران قایقرانی این رشته در کشورمان نسبت به ۴ سال پیش افت کرده است گفت: من این حرف را تائید میکنم و شرایط اینگونه پیش رفته است. میتوان گفت بخشی از این افت تحت تاثیر مشکلات اقتصادی و همینطور مدیریتی بوده است. در خصوص چنین موضوعات نظر دادن سخت است.
ایرج اقلیمی مربی سابق تیم ملی آبهای آرام و کارشناس این رشته در مورد افت قایقرانی در چند سال اخیر بیان کرد: نمیتوان گفت قایقرانی در چند سال اخیر افت شدیدی داشته است، اما آن پیشرفتی هم که انتظارش میرفت نداشته ایم. این موضوع از سال ۲۰۱۳ احساس میشد. در سال ۲۰۱۱ با رفتن دنیا مالی از فدراسیون مشکلات آغاز شد. چند سالی فدراسیون با سرپرست اداره میشد و این شخص، چون موقت است به اندازه رئیس فدراسیون فعالیت نخواهد کرد.
او ادامه داد: در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ پایگاههای مختلفی در استانهای کشورمان ایجاد شد تا بتوانیم تیمهای پایه را تشکیل دهیم و پشتوانهای برای تیمهای جوانانمان داشته باشیم. اما از سال ۲۰۱۲ به بعد ما دیگر چنین چیزی نداشتیم. در گذشته اردوهای برون مرزی بسیار خوبی برای ملی پوشان برگزار میشد، اما به مرور این اردوها نیز کمرنگتر شدند، مخصوصا در فصل زمستان که باید برنامه تمرینی دقیق تری برایش داشته باشیم این اتفاق کمتر میافتاد.
اقلیمی در مورد نبود پشتوانه برای تیمهای ملی گفت: پشتوانهای برای تیمهای ملی وجود نداشت. احمدرضا طالبیان الان چندین سال است که در تیم ملی حضور دارد. اگر ورزشکاران بهتری وارد شوند برای قهرمانان قدیمی ما نیز ایجاد انگیزه میشود که اینگونه نبوده است. ملی پوشان از اینکه در تیم ملی حضور دارند مطمئن بودند و این موضوع باعث میشود انگیزهها از دست برود. در چند سال اخیر نسل جدید وارد این رشته نکرده ایم.
او ادامه داد: ما در قسمت ورزشکاران حرفهای مان افت چندانی نداشتیم، اما در قسمت پایه یعنی استعداد یابی و پرورش نسل جدید خوب عمل نکرده ایم. فعالیت ما گلخانهای است، الان اگر بخواهیم اعضای تیمهای ملی جوانان و نوجوانان را انتخاب کنیم یک مسابقه انتخابی برگزار میکنیم نفراتی مشخص میشوند و باقی افراد به شهرستانهای خود باز میگردند. رشتههای ورزشی دیگر به مانند کاراته و تکواندو در هر شهر چندین باشگاه دارند، اما برای رشته قایقرانی در هر استان فقط یک هیئت وجود دارد که چندان از آنها حمایت نمیشود و کار خاصی برای پشتوانه سازی نیز انجام نمیدهند.
اقیلیمی در مورد مسابقات باشگاهی گفت: مسابقات باشگاهی که برگزار میکنیم فقط در سطح حرفهای است، چند ورزشکار حرفهای که داریم در ۵، ۶ باشگاه پخش میشوند و باشگاهها نیز در راه استعداد یابی کار خاصی انجام نمیدهند.
او در مورد اینکه هیئتهای استانی برای فعالیت مثبت نیاز به حمایت دارند گفت: هیئتهای استانی باید مورد حمایت قرار گیرند تا بتوانند فعالیت موثرتری داشته باشند. یک مربی که قرار است در استان خود فعالیت کند باید برایش وقت بگذارد و در این شرایط اقتصادی نمیتواند فقط از روی عشق و علاقه کار کند و نیاز دارد که مورد حمایت مالی قرار گیرد. اگر این کار را انجام دهیم میتوانیم از این وضعیت خارج شویم. ما در تیمهای ملی مان به ورزشکاران آموزش میدهیم یعنی حتی زمانی که ورزشکار به تیم ملی رسیده است هنوز حرفهای نشده است.
علیرضا سهرابیان مقدم رئیس فدراسیون قایقرانی در مورد دوران خوب رشته ی قایقرانی اظهار کرد: تا زمانی که دنیامالی رئیس فدراسیون بود و منابع مالی وجود داشت میتوانستیم از توانمندی و تجربه مربیان خارجی استفاده کنیم و ملی پوشانمان را به اردوهای خارج از کشور اعزام کنیم و شکی نیست که این موضوع کمک بسیار زیادی به ما میکرد تا بتوانیم موفق باشیم.
او درمورد اینکه در دوران ریاستش برای بهبود شرایط چند سال اخیر چه کارهایی انجام داده و میخواهد انجام دهد گفت: در زمان حضورم به دنبال این هستم تا علم و تجربه را با یکدیگر تلفیق کنم و به دنبال کمکهایی از خارج فدراسیون باشم. به دنبال این هستیم کسانی که در سیستم علمی ورزش فعالیت میکنند و کسانی که به شکل تجربی در ورزش حضور داشتند را یکی کنیم. تمام تلاشمان این است که کار حرفهای انجام دهیم و صحبتهای لازم در سیستمهای دانشگاهی انجام شده است. اگر بخواهیم علم روز را با توجه به نیازمان وارد رشته قایقرانی کنیم نیازمند یکسری منابع مالی هستیم که خوشبختانه قولهایی را وزرات ورزش و کمیته ملی المپیک به ما داده است.
او در پاسخ به این سوال که در حال حاضر پشتوانهی چندان قوی در این رشته وجود ندارد برای رفع این مشکل چه کارهایی انجام داده اید گفت: در حال حاضر ۲۳ رشته مختلف بر حسب جنسیت و نوع ردهی سنی در اردو به سر میبرند. در ردههای سنی جوانان، زیر ۲۱ سال، در بعضی از رشتهها زیر ۲۳ سال و بزرگسالان و در آینده نزدیک پیشکسوتان در رشته قایقرانی فعال هستند. صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک قولهایی به ما داده است که در حال عملی شدن هستند. ما این روزها در فدراسیون در حال پشتوانه سازی هستیم. جوانان ما در اردو به سر میبرند تا برای بازیهای آسیایی بعدی پشتوانه محکمی داشته باشیم. فعالیت هایمان را به گونهای برنامه ریزی میکنیم که آینده را پیش روی خودمان داشته باشیم. هر چه که در ۳ سال گذشته برای ما به جا گذاشته شده است باید بپذیریم و آن را ادامه دهیم تا بتوانم در المپیک و بازیهای آسیایی پیش رو حضور موفقی داشته باشیم.
سهرابیان مقدم ادامه داد: ما ردههای سنی مان را رها نمیکنیم. ورزشکاران زیر ۲۳ سال پشتوانه تیم ملی ب هستند تا ۴ سال دیگر برای بازیهای آسیایی و المپیک در اردو خواهند بود و در حال حاضر در بندر انزلی و بابلسر در حال تمرین کردن هستند. ردههای سنی جوانان را در اردو نگه داشته ایم و در شهرهای مازندران، هرمزگان و گیلان در حال تمرین هستند. این موضوع نشان میدهد ما در حال پشتوانه سازی هستیم و این گروه را رها نمیکنیم تا زیر نظر مربیان به تمرینات خود ادامه دهند. پشتوانه سازی در اولویت ما قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
سهرابیان مقدم: فدراسیون قایقرانی سال ۹۸ را با کمک به سیل زدگان آغاز کرد
برترین قایقرانان جهان معرفی شدند
انتهای پیام/