به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، همهچیز مشخص است، اما به دلایــلی اعــلام نمیشود. ایـن جــمــله مشتـرک فلســطینیــان و صـــهیونیســـتهــای سرزمینهای اشغالی در محافل و جمعهایشان درباره «معامله قرن» است. برخلاف صهیونیستها، لحن اعراب در این باره پر از حسرت و نگرانی و از سر کلافگی است.
بیشتربخوانید: وقتی تلفن کاخ سفید هم ترامپ را همراهی نمیکند + تصویر
برای آنها «معامله قرن» آنگونه که دونالد ترامپ میگوید پیشنهادی برای پایان دادن به ۷۰ سال منازعه بین اعراب و اسرائیل نیست و در اصل راهکاری برای حذف آنان از سرزمینمادریشان است. او از مدتها قبل بخشهایی از این طرح را اجرا کرده است و به نظر میآید تنها رونمایی از بخش فلسطینی آن باقی مانده است.
ترامپ با به رسمیت شناختن قدس بهعنوان پایتخت اسرائیل و توقف حمایت از دفتر سازمان ملل در فلسطین و به رسمیت شناختن سلطه اسرائیل بر جولان عملا معامله قرن را آغاز کرده است. با اینکه اصلیترین موضوع برای فلسطینیان، مساله سرزمینشان است، اما ترامپ و تیم طراح او تلاش میکنند با دادن وعدههای اقتصادی، آنان را مجاب به پذیرش این طرح و واگذاری سرزمینشان به صهیونیستها کنند و به اصلیترین دغدغه فلسطینیان در آخر بپردازند.
بر همین اساس شامگاه یکشنبه کاخ سفید از بخش اول «معامله قرن» که بر سرمایهگذاری مالی در کرانه باختری و نوار غزه متمرکز است، رونمایی کرد. به گزارش اسپوتنیک، در بیانیه منتشرشده در روز یکشنبه توسط سرویس خبری کاخ سفید اعلام شده است که ایالات متحده و بحرین در حال برنامهریزی برای میزبانی جلسهای درخصوص مسائل اقتصادی از ۲۵ ژوئن تا ۲۶ ژوئن در منامه هستند که در آن از جمله امکان جذب سرمایهگذاری در فلسطین مورد بحث قرار خواهد گرفت. در این بیانیه آمده است: «این یک فرصت عالی برای نمایندگان دولت، جامعه مدنی و کسبوکار برای مبادله ایدهها، فعالسازی حمایت از سرمایهگذاریهای اقتصادی بالقوه و ابتکارات است.» در این بیانیه همچنین تاکید شده است که در این کنفرانس راههای ممکن برای بهبود وضعیت اقتصادی فلسطین، از جمله چگونگی کمک به «رشد سریع بخش خصوصی در این کشور» مورد بحث قرار خواهد گرفت.
در این بیانیه همچنین از زبان استیون منوچین، وزیر خزانه داری ایالات متحده آمده است که من مشتاقانه منتظر بحثهای مهم در مورد رویکردی هستم که به فلسطینیها فرصتهای جدیدی برای تحقق بخشیدن به تمام توان خود ارائه میکند. در این میزگرد، رهبرانی از سراسر خاور نزدیک بهمنظور ترویج رشد اقتصادی و توانمندسازی مردم در این منطقه مهم حضور مییابند. مقامات دولت آمریکا گفتهاند که محور این نشست در چهار موضوع اصلی، «زیرساختها»، «صنعت»، «توانمندسازی مردم» و «اصلاحات حکومتی» خواهد بود تا از این طریق این منطقه قابلیت سرمایهگذاری پیدا کند.
قرار است که در این نشست از هرگونه بحث درباره موضوعات سیاسی خودداری شود و فقط وزرای اقتصاد همراه هیاتهایی از شرکتهای تجاری حضور داشته باشند. پیش از اعلام بخش اول این طرح، یک منبع آگاه اعلام کرده که جرد کوشنر، داماد یهودی ترامپ تعدادی از سفرا را در نشستی در واشنگتن که ۱۴ آوریل برگزار شده بود تشویق کرده که درباره پیشنهاد آمریکا برای صلح میان فلسطین و رژیم صهیونیستی انعطافپذیری داشته باشند و با «ذهنی باز» این پیشنهاد را بررسی کنند. وی تاکید کرده است که بر اساس این پیشنهاد دوطرف باید امتیازهایی بدهند. بر اساس آنچه مقامات آمریکایی اعلام کرده بودند جزئیات معامله قرن پس از پایان ماه رمضان اعلام خواهد شد. اما این طرح چیست؟ چه میگوید و چه هدفی را دنبال میکند؟
مثل همه روسایجمهور آمریکا در ۷۰ سال گذشته، دونالد ترامپ هم طرحی برای پایان دادن به منازعه فلسطین و رژیم صهیونیستی تنظیم کرد. «معامله قرن» عنوان طرح او برای صلح در فلسطین است. ترامپ همچون همکاران سابقش قصد دارد با اجرای معامله قرن به منازعه اعراب و رژیم صهیونیستی که به بیش از ۷۰ سال رسیده، پایان دهد. برای او البته فلسطینیان اهمیتی ندارند و آنچه در اولویت است، تضمین امنیت رژیم صهیونیستی و پذیرش این رژیم در میان کشورهای منطقه است. پس از تکمیل معامله قرن، رونمایی از آن بارها به تعویق افتاده است؛ بنابراین اطلاعات کاملی نیز درباره جزئیات آن وجود ندارد، اما بر اساس آنچه طراحان طرح گفتهاند و رسانهها نوشتهاند، معامله قرن دو بخش اساسی دارد. یک بخش طراحان آن و بخش دیگر مجریانش هستند. «جرد کوشنر» داماد و مشاور ارشد رئیسجمهور آمریکا و «جیسون گرینبلات» نماینده ویژه ترامپ در مذاکرات بینالمللی که همه یهودی هستند و از نزدیکترین افراد به رئیسجمهور آمریکا به شمار میروند، این طرح را آماده کردهاند. اما بخش دوم که بر اساس این طرح، مهمتر از بخش اول است یا حداقل به همان میزان اهمیت دارد، به مجریان معامله قرن اختصاص یافته است. بر اساس آنچه گفته شده، عربستان سعودی، امارات و برخی دیگر از کشورهای عربی وظیفه اجرای طرح را برعهده دارند.
اقتصاد مساله اصلی در تمام طرحهای ترامپ است. او باب مذاکره با کره شمالی را با وعده تبدیل پیونگیانگ به اقتصادی قدرتمند باز کرد و ایران را نیز با این وعده میخواست به مذاکره ترغیب کند. او در معامله قرن هم از جنبه اقتصادی چشمپوشی نکرده است. اما در پرونده فلسطین، این وعده اقتصادی چیست؛ چقدر است و چه کسی باید آن را تامین کند؟ بهطور حتم یا باید آمریکا این هزینه را بدهد یا رژیم صهیونیستی! اما اینگونه نیست و اینجا پای مجریان طرح یعنی عربستان و امارات به میان میآید. ریاض، ابوظبی و بخش دیگری از کشورهای حوزه خلیج فارس وظیفه دارند هزینه چند میلیارد دلاری این طرح را تقبل کنند. آنها علاوهبر ارقام سرمایهگذاری شده برای فلسطینیان، باید دهها میلیارد دلار نیز بهعنوان رشوه به سران کشورهای مصر، اردن و نیز تشکیلات خودگردان فلسطین پرداخت کنند. اسفند سالگذشته در سفر کوشنر به منطقه، او هزینه اجرای طرح را بیش از ۱۰ میلیارد دلار دانسته بود، اما رهبران عربی آن را بسیار زیاد دانسته بودند، اما به نظر میرسد آنها هزینه این طرح را پرداخت کنند. به عبارت بهتر میتوان گفت آمریکا طرح را تدوین میکند؛ اعراب هزینههای اجرایش را میدهند و رژیم صهیونیستی نیز امنیت حاصل از این همکاری مشترک را جشن میگیرد.
معامله قرن تنها فلسطین را محو نمیکند. تبعات این معامله میتواند اردن را نیز بهعنوان یک کشور عرب در همسایگی سرزمینهای اشغالی از بین ببرد یا در بهترین حالت «تضعیف» کند. فلسطینیان آواره که برخی نیز تابعیت اردنی دارند، نیمی از جمعیت اردن را تشکیل میدهند. بر اساس طرح آمریکا، اردن باید پذیرای چندصدهزار آواره دیگر فلسطینی نیز باشد و به تمامی فلسطینیتباران ساکن در این کشور تابعیت اردنی بدهد.
اردن چندماهی است برای تشکیل اجباری کنفدراسیون با تشکیلات خودگران فلسطین تحت فشار آمریکا قرار دارد. البته سناریویی بدتر نیز وجود دارد که در آن اردن «سرزمین جایگزین» برای ساکنان کرانه باختری میشود. این موضوع بهقدری برای اردنیها نگرانکننده است که حتی مقامات نظامی نیز در این باره واکنش نشان دادهاند. در مقابل به خطر افتادن موجودیت اردن، به این کشور در یک بازه زمانی طولانیمدت، ۴۵ میلیارد دلار داده خواهد شد تا اقتصادش را سروسامان بدهد. مصر قرار است درقبال تصرف سرزمینهای فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی و برای جبران آن بخشی از شمال صحرای سینا در امتداد نوار غزه را به طرح معامله قرن اختصاص بدهد تا در آن منطقه شهرکی صنعتی برای ایجاد اشتغال ساکنان غزه ایجاد شود. مصر برای فروش بخشی از سرزمینش ۶۵ میلیارد دلار دریافت خواهد کرد.
در اینکه فلسطینیان با توجه به شناختی که از آمریکا و ماهیت طراحان «معامله قرن» دارند، حاضر به پذیرش آن نیستند، هیچشکی نیست، اما با فرض محال پذیرش این پیشنهاد، شیوه تقسیم جغرافیایی فلسطین، پرچالشترین بخش آن خواهد بود. در این باره اطلاعات خیلی مورد تاییدی وجود ندارد، اما اظهارات جرد کوشنر، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و گزارش رسانهها، میتوان حدس زد در روی زمین «معامله قرن» به دنبال چیست. بر اساس این طرح بهطور حتم، قدس برای همیشه بهعنوان پایتخت رژیم صهیونیستی تثبیت خواهد شد. بنیامین نتانیاهو که بهطور حتم از تمام مفاد طرح خبر دارد، میگوید که علاوهبر حفظ قدس، حضور صهیونیستها در منطقه غرب اردن قطعی است و تلآویو هیچشهرکنشین یا شهرکی را حذف نمیکند.
بر اساس این طرح، «حق بازگشت» آوارگان فلسطینی به کشورشان برای همیشه لغو میشود؛ دولت فلسطین در نوار غزه و بخشهایی از منطقه کرانه باختری و مقداری از صحرای سینا تشکیل میشود؛ فلسطین حق در اختیار داشتن ارتش و سلاح ندارد. حسنی مبارک، رئیسجمهور مخلوع مصر در مصاحبه با روزنامه الانباء کویت گفته که «نتانیاهو تمایلی به راهکار تشکیل دو کشور ندارد. او به اصل زمین در ازای صلح ایمان ندارد.» او به اعراب توصیه کرده برای تحرک و پاسخ به طرح آمریکا آماده باشند.
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/