به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، نخستین جشنواره ملی حکمت و نیایش که در دو بخش هنری و پژوهش و ادبی برگزار و آثار تا ۲۰ اردیبهشت ماه به دبیرخانه ارسال شد، با اعتراض‌های فراوان هنرمندان و حتی برخی از داوران همراه بود و در نهایت روز چهارشنبه اول خردادماه با اهدای جوایز و تقدیر از برگزیدگان به کار خود پایان داد.

اطلاع رسانی و انتشار ضعیف فراخوان، سکوت خبری در مراحل جمع آوری و داوری آثار، نمایش آثار هنرمندان مبتدی در بخش نمایشگاهی و نقص‌های مراسم اختتامیه از جمله نقد‌هایی است که به این جشنواره وارد است.

علی تن یکی از داوران جشنواره در خصوص مراحل داوری به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: در بخش نقاشیخط حدود ۴۰ تا ۵۰ تا اثر به دبیرخانه رسید که آمار بسیار پایینی بود. یکی از دلایلی هم که داوران در این رشته نفرات اول تا سوم انتخاب نکردند، کمیت بسیار پایین آثار بود.

وی افزود: از بین همه رشته‌های هنری بخش‌های پوستر و نقاشیخط با استقبال بسیار ضعیفی روبه رو شد، علی رغم اینکه در این رشته‌ها هنرمندان بسیار خوبی داریم، اما آثار خوبی نرسید که به نظرم در حوزه اطلاع رسانی نتوانستیم موفق عمل کنیم.

تن با بیان اینکه برگزاری یک جشنواره مستلزم برنامه ریزی صفر تا صد است، اظهار کرد: این برنامه ریزی شامل اطلاع رسانی دقیق و به موقع است که ما متاسفانه در حال حاضر اطلاع رسانی هایمان دقیق نیست، فکر می‌کنیم اگر چندبار تیزر جشنواره در تلویزیون پخش شود و یا مثلا ۱۰۰۰ پوستر چاپ کرده باشیم یعنی اطلاع رسانی کرده ایم. اگر پیامک و تماس با هنرمندان داشته ایم پس اطلاع رسانی انجام گرفته است. در صورتیکه اینطور نیست چرا که جشنواره اطلاع رسانی بسیار دقیقی می خواهد.

وی افزود: مقدمه همه مراحل بعدی یک رویداد هنری اطلاع رسانی است، اگر هنرمندی از جشنواره اطلاع نداشته باشد در نتیجه فعالیت دبیرخانه و داور و... بی معنا می‌شود، دوم اینکه با اطلاع رسانی فرصت تولید اثر به هنرمند می‌دهیم، برای هر جشنواره معمولا بین ۳ تا ۴ ماه فرصت لازم است تا هنرمند اثر جدید خلق کند، درواقع ماهیت جشنواره تولید اثر جدید است.

این نقاش نام آشنا در انتقاد به جشنواره‌های ایرانی گفت: یکی دیگر از ضعف‌های موجود در همه جشنواره‌های ایرانی این است که ناقص برگزار می‌شوند، یعنی بلافاصله بعد از اختتامیه،جشنواره تمام می‌شود؛ در صورتیکه تازه جشنواره شروع شده است. جشنواره زمانی به پایان می رسد که آثاری که رسیده اند و افرادی که شناسایی شده اند بعد‌ها مورد استفاده قرار بگیرند.

تن ادامه داد: متاسفانه ما برای بعد از اختتامیه جشنواره‌ها برنامه‌ای نداریم. نهایتا یک نمایشگاه از آثار برتر برگزار می‌شود که خیلی کم است. درصورتیکه می‌توان از آثار خوب، کتاب چاپ کرد و نمایشگاه‌های متعددی برگزار کنیم و مدیران بودجه کافی برای بعد از جشنواره اختصاص دهند. در حال حاضر به دلیل جوایز کم، انگیزه هنرمندان هم برای شرکت در جشنواره‌ها کم است.

وی در ادامه درباره کیفیت آثار بیان کرد: در حوزه نقاشیخط من کیفیت را بالا ندیدم، ما تصور می‌کردیم که حداقل ۱۰۰ اثر خوب ببینیم و از بین این ۱۰۰ اثر، ۱۰ نفر را برتر معرفی کنیم اما این اتفاق نیفتاد. حتی آثار این سه نفر برگزیده هم خیلی درجه یک نبود.

انتهای پیام/