به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، علی نصیریان با بازی درخشانی که از خود به نمایش گذاشته یک تنه بار سریال را به دوش کشیده و نظر بسیاری از مخاطبان را جلب کرده است. طوری که حتی منتقدان سریال هم ترجیح دادهاند نقصها و اشکالات قصه و سریال را نادیده بگیرند و تماشای نقشآفرینی او را از دست ندهند.
بیشتربخوانید: کامران تفتی از تجربه کار در یک سریال مناسبتی ماه رمضان میگوید/ برای بازی در «برادر جان» ٦ دلیل داشتم
«کریم بوستان» مرد درستکار و آبرومندی است که یکی از فرزندان دوست قدیمیاش، اموال او را با دروغ و مخفیکاری تصاحب کرده و سالها به دنبال حق و حقوقش دویده است. نصیریان با بازی بسیار خوب خود در سکانسهای مختلف سریال، ویژگیهای گوناگون شخصیتی «کریم» را نشان میدهد. او در بعضی از سکانسها، طوری قدرت صدا و بیان، حرکات بدن، حالت چهره و همه و همه را به کار میگیرد تا آن «کریم» مغرور که حاضر نیست به خاطر پول جلوی «چاوش» سرخم کند و گناه نکرده را گردن بگیرد به مخاطب نشان دهد، در بعضی از سکانسها نیز به تناسب قصه تبدیل به آن «کریم بوستان» میشود که مظلوم و تسلیم و ترحمبرانگیز جلوه میکند.
در این سکانسها کوچکترین اثری از آن غرور و تحکم نه در تن صدا و قدرت بیان کلمات و نه در حالت صورت و حرکات بدن او دیده نمیشود. کمر «کریم» خم میشود، غم در چشمهایش پیدا میشود، صدایش میلرزد و گامهای لرزانی برمیدارد.
قدرت علی نصیریان در بازیگری، علاوه بر نمایش حالات مختلف این شخصیت، در بازی تأثیرگذار و باورپذیر او خودنمایی میکند وگرنه واضح است که هنر بازیگر، صرف نمایش روحیات و حالات مختلف یک شخصیت نیست. تبدیل یک احساس به حس متضاد آن جلوه دیگری از هنر بازیگری اوست. به طور مثال در یکی از سکانسهای قسمتهای ابتدایی سریال دیدیم که «کریم» سرخوشانه زیر لب شعری را زمزمه میکند، اما ناگهان احساس اش زیرورو میشود و خنده به گریه تبدیل میشود یا در بعضی سکانسها آن لحن مهربان و آرام ناگهان به سرزنشگری و خشم تغییر میکند. نصیریان در «برادر جان» به مخاطب نشان میدهد بالا رفتن سن یا کسالت، هیچ کدام باعث نشده که او در سکانسی ضعیف ظاهر شود، او با وجود اینها نه تنها پابهپای بازیگران جوان پیش میرود، بلکه از بهترین آنها هم جلو میزند و پیش چشمان تماشاگر با تمام هنر و قدرتش ظاهر میشود.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/