در دعای روز بیست و ششم ماه رمضان می‌خوانیم: اَللّـهُمَّ اجْعَلْ سَعْیى فیهِ مَشْکُوراً وَذَنْبى فیهِ مَغْفُوراً وَعَمَلى فیهِ مَقْبُولاً وَعَیْبى فیهِ مَسْتُوراً یا اَسْمَعَ السّامِعینَ‌ ای خدا در این روز سعیم را در راه طاعتت بپذیر وجزای خیر عطا فرما وگناهم را در این روز ببخش و عملم را مقبول وعیبم را مستور گردان،‌ای بهترین شنوای صدای خلق.

حجت الاسلام و المسلمین حمید رضا بصیری مدرس دانشگاه و کارشناس مذهبی در تفسیر دعای روز بیست و سوم ماه رمضان به خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: در دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان، چند مطلب از خدا خواسته شده است. ابتدا اینکه خدایا سعی و تلاشم را مورد شکرگزاری خودت قرار برده. بله؛ اگر خدا یک عملی را بپسندد، خدا شاکر از ما می‌شود و پاداش خواهد داد. در عبارت بعدی در خواست می‌کنیم که خدایا در این ماه رمضان توفیق این را پیدا کنم که گناهانم پوشیده شود و عمل من هم مورد قبول الهی قرار بگیرد.

به گفته او، نکته قابل توجه این است از خدا خواستیم، عمل ما مقبول درگاه ایشان قرار بگیرد. انجام یک عمل به تنهایی فایده‌ای ندارد؛ عملی مهم است که مقبول باشد. ما فکر نکنیم که اگر مثلا نماز می‌خوانیم یا خیراتی پرداخت می‌کنیم، عمل ما حتما قبول است. اگر این اعمال دارای اخلاص و اولویت سنجی نباشد، قبول نیست. عمل مستحب خوب است، اما زمانی قبول است که در کنار اعمال واجب باشد و به آن‌ها لطمه نزند. ترک مکروهات خوب است، اما زمانی که ما محرمات را مورد توجه قرار دهیم. عملی را انجام دهیم که خدا آن را قبول کند.