به گزارش  حوزه فن‌آوری‌گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با همکاری محققانی از دانشگاه مینه‌سوتا آمریکا با استفاده از ضایعات پنبه موفق به تولید نانو الیاف‌های ضد میکروبی برای کاربرد در زخم‌پوش‌ها شدند.

مجری این طرح گفت: "ترکمن صحرا" از در روزگاران گذشته کانون کشت پنبه بوده است، ولی امروزه به دلیل سیاست‏های ناصحیح تمایل به کشت این محصول در منطقه استان گلستان کم شده است.

وی ادامه داد: در این مطالعات که با عنوان " تولید نانو الیاف بر پایه پلی کاپرولاکتان تقویت شده با نانوکریستال‌های سلولزی استخراج شده و ارزیابی رهایش دارو با خواص ضد میکروبی" اجرایی شد، از ضایعات پنبه ترکمن صحرا برای تولید نانو بلور‌های سلولز و کاربرد آن در مهندسی بافت بهره برده شد.

به گفته این محقق، خواص مکانیکی و بیولوژیکی این نانو ذرات در سال‏های اخیر مورد توجه محققان زیادی قرار گرفته است.

وی با طرح این سوال که آیا این نانوذرات برای رشد سلول مناسب هستند، اظهار کرد: نانو ذرات تولید شده در بستر نانو الیاف قرار گرفت و توانایی رشد سلول‏های فیبروبلاست آن مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت.

وی با اشاره به نتایج به دست آمده از این مطالعات یادآور شد: نتایج به دست آمده بسیار امید بخش بوده و حضور نانوکریستال سلولز هیچ سمیتی بر رشد و گسترش سلول نداشته از این رو این نانو ذرات کاندید مناسبی برای کاربرد به عنوان تقویت کننده زخم پوش‏ها باشد.

 این محقق با بیان اینکه در این تحقیق ابتدا سلولز خالص از ضایعات پنبه تولید شد، اظهار کرد: نانوکریستال سلولز به روش هیدرولیز اسیدی از سلولز سنتز و در ادامه نانو ذرات سنتزی درون نانو الیاف قرار داده شدند.

این دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه برای تایید نتایج از تست‏هایی، چون AFM، TEM، DLS، MTT، SEM، میکروسکوپ فلورسنت، XRD، FTIR، تست خواص کششی و زیست تخریب پذیری استفاده شد، اضافه کرد: علاوه بر آن از تست‏های حیوانی روی موش جهت بررسی قابلیت استفاده درون تن استفاده شد. نتایج نشان داد نمونه‏های تولید شده قابلیت افزایش سرعت ترمیم زخم‌ها را دارند.

وی چالش اصلی این طرح را بررسی رهایش دارو از نانو الیاف ذکر کرد و افزود: با راهنمایی‏های پروفسور سیگل عضو هیئت علمی دانشگاه مینه‌سوتا به طور دقیق مورد بررسی قرار گرفت و مدلی مناسب جهت رهایش دارو از نانوالیاف ارائه دادیم.

به گفته وی نتایج این تحقیق را قابل کاربرد در صنایع پزشکی به خصوص تولید زخم پوش‏ها و بحث مهندسی بافت است و نتایج این تحقیق در مقاله‌ای تحت عنوان"Drug release and biodegradability of electrospun cellulose nanocrystal reinforced polycaprolactone" در مجله Material science and engineering: C به چاپ رسید.

این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر تاکید کرد: ۵۰ درصد نتایج این طرح در دانشگاه صنعتی امیرکبیر و ۵۰ درصد نتایج در دانشگاه مینه سوتا کامل شده است.

وی استفاده از نانوذرات با پایه طبیعی به جای نانوذارات سنتزی را از مزایای این طرح نام برد و ادامه داد: این نانو ذرات علاوه بر افزایش خواص‌مکانیکی هیچ تاثیری بر خواص بیولوژیکی و فاکتور‌های رشد سلول روی داربست نداشته است.

انتهای پیام/

استفاده از ضایعات پنبه ترکمن صحرا برای تولید نانو بلور‌های سلولز