وقتی قبل از خواب سراغ گوشی می‌روید چه اتفاقی در ذهن شما می‌افتد؟
نور گوشی هایمان چه تاثیری بر روی مغز و بدن ما می گذارند؟ این سوال، نگرانی بسیاری از ما به خصوص والدینی است که دوست دارند فرزندانشان را به استفاده کمتر از گوشی متقاعد کنند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به گفته دکتر «دن سیگل» پروفسور بالینی در دانشکده روان‌پزشکی UCLA، وقتی به صفحه نمایش اسمارت‌فون خیره می‌شوید، چشمان خودتان را در معرض جریانی از فوتون‌ها قرار می‌دهید که به مغز شما می‌گویند، بیدار باشید. به اعتقاد این استاد، مشکل بی‌خوابی مردم به دلیل اسمارت‌فون‌ها خیلی حاد نیست و می‌توان با در پیش گرفتن محدودیت‌ها و ترفند‌هایی برای کنترل استفاده از صفحه‌نمایش‌ها، خواب و زندگی سالم‌تری داشت.
بیشتربخوانید: بدخوابی با بدن ما چه می‌کند؟
هنگامی که ساعت ۲۲، ۲۳ یا آخر شب و هر زمانی پیش از خواب سراغ گوشی می‌رویم؛ این پیام را به ذهن خود می‌رسانیم که اکنون زمان خواب نیست. در حقیقت یک وضعیت Catch-۲۲ برای خودتان به وجود آورید. شما سراغ اسمارت‌فون رفتید، چون خوابتان نمی‌برد و شما خوابتان نمی‌برد، چون شروع به استفاده از گوشی کردید.
در مغز چه اتفاقی می‌افتد؟
دکتر سیگل پس از سال‌ها کار و مطالعه روی ذهن افراد در آخر شب و فعل و انفعالاتی که میان ذهن و اسمارت‌فون پیش از خواب می‌افتد؛ واقعیت‌های جالبی را بیان کرده است و مردم را متوجه آسیب‌های استفاده از صفحه‌نمایش‌ها در رختخواب می‌کند.
«ملاتونین» یک هورمون در بدن انسان برای تنظیم چرخه خواب و بیداری است. هنوز به طور کامل تاثیرات هورمون «ملاتونین» کشف نشده، ولی در همین حد معلوم شده است که وقتی ما این هورمون را دستکاری می‌کنیم، بی‌خوابی سراغ‌مان می‌آید. بدن انسان به طور طبیعی وقتی خورشید غروب می‌کند و تاریکی اتفاق می‌افتد، شروع به تولید هورمون ملاتونین می‌کند. تولید ملاتونین مکانیزم خواب‌آلودگی را در بدن فعال می‌کند و افراد هرچه به آخر شب نزدیک‌تر می‌شوند احساس خواب‌آلودگی بیشتری دارند تا این که سراغ اسمارت‌فون یا صفحه‌نمایش‌های دیگر می‌روند. صفحه‌نمایش‌ها به بدن این پیام را می‌رسانند که هنوز وقت خواب نشده است و تولید ملاتونین را کاهش می‌دهند. این جا است که بی‌خوابی سراغ انسان می‌آید و هرچه بیشتر از اسمارت‌فون‌ها استفاده کند، سطح ملاتونین در بدن کمتر می‌شود. این وضعیت چه آسیبی به بدن می‌رساند؟ خواب موجب آرامش سیستم عصبی و نورون‌هاست. نورون‌هایی که در طول روز فعال بودند، با خواب به استراحت می‌پردازند یا غیرفعال می‌شوند.
وزن زیاد، سم‌های باقی مانده و کاهش قدرت ذهن
تا این جا فقط موضوع بی خوابی بررسی شد، اما دکتر سیگل راز دیگری را فاش می‌کند. فعالیت نورون‌ها در بدن انسان به تولید «سلول‌های گلیال» منجر می‌شود، نوعی ماده سمی که به مرور خستگی به همراه دارند. وقتی گفته می‌شود مردم به هفت تا هشت ساعت خواب خوب و با کیفیت نیاز دارند؛ به این دلیل است است که تمام سم‌های سلول‌های گلیال از بین بروند. وقتی کمتر می‌خوابیم؛ هنوز مقداری سم گلیال در بدن و سلول‌ها برای روز بعد باقی مانده است. البته برخی از مردم به طور ژنتیکی به خواب کمتری نیاز دارند، ولی عمده مردم باید هفت تا ۹ ساعت در طول روز بخوابند تا روز بعد را سرحال و با نشاط آغاز کنند. در هر صورت به بی‌خوابی خود افتخار نکنید، وقتی می‌گویید «من سه شبانه‌روز است که نخوابیدم»، تحسین‌برانگیز نیست. این فرد فقط ذهن خود را مختل کرده و قدرت و مهارت‌های آن را از کار انداخته است.
افزون بر این، بی‌خوابی روی سطح ترشح انسولین هم تاثیرگذار است. وقتی بدن انسان بیشتر انسولین ترشح می‌کند، اشتها و میل به غذاخوردن بیشتر می‌شود که در نتیجه آن شاهد وزن بیشتر و سوخت و ساز کمتر یا نامناسب بدن هستیم. به توصیه دکتر سیگل، دست کم فاصله میان استفاده از گوشی و خواب باید یک ساعت باشد. این مدت زمان اجازه می‌دهد به طور طبیعی سطح مناسبی از هورمون ملاتونین به مغز برسد و بدن را برای خواب و استراحت طولانی آماده کند. در یک کلام «صفحه نمایش‌ها آخر شب خاموش باشد.»
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/
