هر روز از وجود آدمهایی در فضای موسیقی کشور میشنویم، اما آخر هم متوجه نمیشویم دقیقاً چه کسانی هستند.
به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، هر روز شکوه و شکایت؛ هر روز گلایه از وضعیت موجود؛ اسم نمیآورند، اما با عصبانیت از عدهای حرف میزنند که آخر هم متوجه نمیشوید، چه کسانی هستند. وقتی صحبت از موسیقی پاپ به میان میآید، رگ گردنشان متورم میشود و انتقادهایشان شروع میشود. هر جا و در هر موقعیتی از فرصت استفاده میکنند که به نوعی دلخوریشان را بیان کنند. کسی که مخاطب ساده موسیقی باشد، حتماً با این شعار مواجه شده که وضعیت فعلی موسیقی خوب نیست و معرفت شنیداری مردم راهی نادرست را انتخاب کرده است؛ یا مثلاً میگویند موسیقی سنتی به دلیل بی توجهی رسانهها مورد بی مهری قرار گرفته است.
حمیدرضا نوربخش مدیر خانه موسیقی که سه دوره دبیر جشنواره موسیقی فجر بوده است، یکی از خوانندگان موسیقی ایرانی است که همیشه از شرایط هنر اول در این روزها گلایه میکند. او در یکی از همایشهای خانه موسیقی گفت: «شرایط فعلی موسیقی به بدترین دوران خود رسیده است. نگرانی عمیقی دارم که باید این را به عنوان یک هشدار بیان کنم. تا امروز آنقدر برای موسیقی ایران، احساس نگرانی نکرده بودم؛ ما نباید اصالتهای مان را فراموش کنیم. امروزه گوش مردم از اصالت فاصله گرفته است و این اتفاق بد برای همه موسیقیهای خوب ما افتاده است. وقتی امروز رسانه با ما همکاری و همراهی ندارد، باید خود رسانه باشیم و اصالتها را پاس بداریم. چیزی که امروز به عنوان موسیقی پاپ به خورد مردم میدهند، از هنجارهای درست موسیقی پاپ پیروی نمیکند. گویا برنامهریزی سازمان یافتهای وجود دارد که گوش مردم را خراب کنند و متاسفانه در خیلی از بخشها این اتفاق افتاده است. امروز افرادی میآیند که در مدت کوتاهی مخاطب ۱۰ هزار نفری پیدا میکنند؛ در حالی که نه شعرشان و نه موسیقیشان درست است و از هیچ هنجاری پیروی نمیکند. فکر میکنم این مساله در موسیقی آذری هم اتفاق افتاده که باید مراقب آن بود. این موسیقی هم باید هنجارهایش، سازهایش و نغمه و نواهایش پاس داشته شده و گسترش پیدا کند.»
بیشتر بخوانید: ترانههایی که آبروی شعر و موسیقی را برده است/ عرق شرم بر پیشانی ترانه سراها و مسئولان فرهنگی!
انتقادات به شرایط فعلی البته فقط مختص فعالان موسیقی سنتی نیست. خوانندگان موسیقی پاپ که کنسرتهای متعدد برگزار نمیکنند و کارهایشان مانند دیگر خوانندگان مشهور، شنیده نمیشود نیز، منتقد وضعیت فعلی هستند. «حمید حامی» یکی از خوانندههای سبک پاپ میگوید: «افسردگی نگرفتهام، از مافیای موسیقی خستهام. افسردگی نگرفتهام، اما از فضای موسیقی کشور و خواندن خسته شدهام گویی مافیایی دارد برای سرنوشت موسیقی کشور تصمیم میگیرد.»
با وجود این همه انتقاد، اما ترس از شکایت و دادگاه، باعث شده است، اسم شخص حقیقی یا حقوقی در این بین برده نشود. همه انتقاد میکنند اما نمیگویند، روی صحبتشان با چه کسی است.
بیشتر بخوانید: اعتراض خواننده پاپ به استفاده از اشعار نامتعارف در موسیقی/ سبکی که خوانندگان حرفهای را گوشهنشین کرد
رامین صدیقی مدیر فستیوال تک نوازی و بداهه نوازی سازهای بادی که چند دوره در جشنواره موسیقی فجر، به عنوان مشاور فعالیت کرده است، صحبت جالبی در این باره دارد. او به خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: «مخاطب باید حق انتخاب داشته باشد. ما نگاهمان در موسیقی کلاسیک و حتی غیر کلاسیک به موضوعات خاصی محدود شده است. ما بزرگترین مسئلهای که در موسیقی کلاسیک داریم، این است که هنوز رپرتوار نداریم. ارکستر سمفونیک تهران آثاری که اجرا میکند، تنوع ندارد. ما فرمتهای مجلسی، کوارتت و ... داریم؛ به جز سمفونی نهم بتهون، شهرزاد کورساکوف باز هم کار هست. ما عملا رپرتوارمان دارد محافظه کار میشود. خیلی اندک میبینیم آثاری که کمتر شنیده شده، در کنسرتها اجرا شود. اکثر کارهای تکراری که بارها شنیده شده است، مجدد اجرا و همین موضوع سبب دلسردی مخاطب میشود.»
بسیاری از خوانندگانی که همیشه زبان به شکوه و گلایه باز میکنند، در زمان برگزاری کنسرت یا زمانی که کمی پر کار میشوند، دست از گلایه بر میدارند. این گلایهها فقط زمانی مطرح میشود که فرد دنبال تریبون است و کمی از سرزبانها افتاده است. در نشست خبری یکی از کنسرتهای مانی رهنما، یکی از خبرنگارهای حوزه موسیقی به این موضوع اعتراض کرد؛ او گفت: آقای رهنما! چرا در زمانی که فعالیت خاصی در موسیقی ندارید، شما و دوستانتان همیشه اعتراض میکنید، اما حالا که مشغول کار هستید، این اعتراضات را مطرح نمیکنید. حمید حامی که دوست شماست نیز همین گونه است؛ فقط در زمانی که کنسرت برگزار میکند، دیگر وارد حاشیه نمیشود و خود را از مواجهه با دیگران دور میکند.» رهنما در پاسخ به این صحبت بیان کرد: «من نمیدانم دقیقا منظور حمید حامی چیست. قطعا او بی دلیل صحبتی را بیان نمیکند، اما ادعای شما را هم رد نمیکنم.»
بیشتر بخوانید: آیا دولت در ۱۰ درصد از ضرر کنسرتها شریک است؟ / نمیشود یک خواننده هم پاپ بخواند هم سنتی / نمیدانم من خیلی حساسم یا دیگران بیخیالند!
از این موارد در رسانههای مختلف به وفور دیده میشود. شاید بسیاری این موضوع را پذیرفته اند که موسیقی پاپ راهی درست را طی نمیکند، اما رسیدن به این مرحله و تغییر ذائقه مردم، فقط به دلیل تولید قطعات نادرست پاپ نیست. شاید خیلی از فعالان موسیقی سنتی و کلاسیک باید عملکرد خود را بررسی کنند و ببینند، چقدر در ایجاد این شرایط آشفته مقصر هستند. این شرایط هم مانند بروز یک فاجعه است که برخی مسببان وقوع فاجعه، مشکل را به گردن دیگری میاندازند.
این اعتراضات و انتقادات گاه و بی گاه هیچ دردی را دوا نمیکند و اصطلاحاً سازنده نیست. اگر با این انتقادات مشکلی حل میشد، مسیر موسیقی طی این سالها باید راه خود را پیدا میکرد؛ بنابراین باید برای حل مشکل فقط به حرفهای روی هوا اکتفا نکرد و با تولید آثار استاندارد و جدید، هم به معرفت شنیداری مخاطبان توجه کرد و هم قواعد هنر اول را رعایت.
انتهای پیام/