به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، جان دردن، نویسنده بخش آسیایی فوتبال گاردین، فوتبال ایران را خوب می‌شناسد، او رابطه نسبتا خوبی با افشین قطبی دارد و بار‌ها درباره او چه در زمان مربیگری پرسپولیس و چه در زمان مربیگری فوتبال و حتی حضور در چین مطلب نوشته است، تیم ملی ایران را دوست دارد و در جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه یکی از امید‌های گاردین برای پوشش خبری کامل از گروهی بود که ایران در آن حضور داشت.

چندبار در صفحه توئیتر خود مدعی شده که ارتباط خوبی با چند خبرنگار ایرانی دارد و معمولا خبر‌های مهم فوتبال ایران را از آن‌ها جویا می‌شود، همین کار را البته درباره فوتبال بحرین، امارات و عراق نیز انجام داده است. این‌بار و البته بعد از سکوتی یک‌ماهه، بالاخره به سوالات جواب و در واکنش به سوالات مهم درباره فوتبال ایران رضایت داد.

دردن، معمولا عادت دارد درباره جایی بنویسد که به آن سفر کرده و وقتی کشوری را کشف نکرده باشد، چندان با اطمینان درباره فوتبال آن کشور نظر نمی‌دهد. این‌بار هم زیرکانه مدام از کلماتی نظیر می‌گویند، شنیده می‌شود و به نظر می‌رسد استفاده کرده است. متن این گفتگو را در ادامه می‌خوانید.

بگذار ابتدا درباره نقش کی‌روش در فوتبال ایران بپرسیم و اینکه آیا نبودن او ضربه بدی به فوتبال ایران محسوب می‌شود؟

به‌هیچ‌عنوان، یک مربی، جزء اموال فدراسیون فوتبال نیست که تا ابد و تا زمانی که به درد می‌خورد، از او استفاده شود، کی‌روش کارش را کرده بود و شاید حرف تازه‌ای برای فوتبال ایران نداشت، دستش برای رقبای آسیایی رو شده بود و مثلا به یاد می‌آورم که کره‌جنوبی دیگر از ایرانی که کی روش را داشت، نمی‌ترسید. کی‌روش مربی خوبی است و تصور می‌کنم در فوتبال آمریکای جنوبی نیز تجربه خوبی داشته باشد. اکنون فوتبال ایران مربی خوبی دارد و ویلموتس باید به وعده‌هایی که داده، عمل کند. او اندیشه تهاجمی دارد و این برای فوتبال ایران بسیار اهمیت دارد.

اخیرا مقاله‌ای در گاردین درباره حوادث حضور رونالدو در کره‌جنوبی نوشته بودید، ماجرا واقعا چه بود؟

باید بگویم پلیس کره هم به‌خوبی نتوانست متوجه بشود ماجرا چه بوده، پس من هم حق دارم بگویم نمی‌دانم، موضوع اصلی این بود که رونالدو شیطنت کرد و کره‌ای‌ها بسیار ناراحت شدند. رونالدو مصدوم بود، اما نه در آن حد که به توافق رسمی دوطرف عمل نکند و حتی برای ۴۵ دقیقه هم به میدان نیاید. من به کره حق می‌دهم که عصبانی باشد، اگر قرار بود رونالدو بازی نکند، یوونتوس باید این موضوع را زودتر خبر می‌داد، خیلی از اسپانسر‌ها به خاطر حضور رونالدو در زمین تصمیم به سرمایه‌گذاری در این بازی گرفتند.

یکی از مخالفان جدی میزبانی قطر از جام‌جهانی ۲۰۲۲ خود شما بودید. اکنون وضعیت چگونه است؟

خب به هرحال از لحاظ کاری، به سود من بود، من عملا به یک مهره تاثیرگذار در ورزش گاردین تبدیل شدم، چراکه این مساله به برگ برنده من تبدیل شده است، در هرحال هنوز هم بر این باورم که قطر میزبان خوبی نیست، همه دنیا فهمیده‌اند قطر به صورت قانونی به این مهم دست پیدا نکرده است. حقوق بشر نیز در این کشور رعایت نشد و کارگران نپالی یا بنگلادشی نیز همچنان مثل برده در این کشور کار می‌کنند؛ بدون شناسنامه و هویت و قرارداد کاری.

چرا با جهانشمولی باشگاه‌های بزرگ مخالف هستید؟

مشکلی با امر جهانشمولی ندارم، اما این برای من قابل هضم نیست که مثلا تعداد هواداران چینی منچستریونایتد از هواداران انگلیسی بیشتر باشد. یا اینکه ژاپنی‌ها رئال‌مادرید را بیشتر از مادریدی‌ها دوست داشته باشند. هویت باشگاه‌ها به این است که سرمایه اجتماعی شهر خود باشند، نه اینکه دل به فروش شال و محصولات ورزشی خود در چین و ژاپن ببندند؛

سوال آخر اینکه آیا فدراسیون فوتبال یک کشور حق دارد تقویم لیگ برتر خود را به خاطر بدهکاری باشگاه‌ها یا هر دلیلی به تعویق بیندازد؟

فدراسیون فوتبال هر کشوری نماینده فیفا است، بنابراین یک پاسخ من این است که هر کاری خارج از قوانین فیفا کار درستی نیست و هر کاری که موردتایید فیفا باشد، قطعا کار درستی است. باشگاه‌های بدهکار باید جریمه و اخراج شوند، نه اینکه بی‌نظمی آن‌ها برنامه لیگ را به هم بریزد. از باشگاه‌های بدهکار امتیاز کسر می‌شود، تهدید به اخراج از لیگ می‌شوند و از این دست کارها، اما به خاطر بدهی باشگاه‌ها، کل لیگ یک کشور به تعویق نمی‌افتد.

منبع: روزنامه فرهیختگان

انتهای پیام/