به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگر از شما بخواهند نقاشی از یک خانواده بکشید، ممکن است در کنار یک پدر و مادر، یکی دو کودک بکشید و از آن به عنوان تصویری از یک خانواده یاد کنید. خب تصویر رایج از یک خانواده در ذهن بسیاری از ما همین است.

اما خانواده‌های زیادی حتی در جوامع غربی هستند که وضعیتی متفاوت را تجربه می‌کنند؛ وضعیتی که برای بسیاری از ما شاید غیرقابل تصور است. در این پرونده سراغ تعدادی از این خانواده‌ها البته از نوع آمریکایی شان رفته‌ایم و نگاهی به وضعیت زندگی آن‌ها، نحوه کسب درآمد و البته تجربه متفاوت آن‌ها انداخته‌ایم.

وجه مشترک همه این پنج خانواده نیز چیزی نیست جز تعداد زیاد فرزندان؛ خانواده‌هایی با تعداد فرزندان دو رقمی! نکته‌ای که مقام معظم رهبری، مرداد امسال و در سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) به آن اشاره کردند و فرمودند: «به هر حال افزایش فرزند باید به صورت یک فرهنگ دربیاید. شما ببینید، در بعضی از کشور‌های غربی ــ مثلاً در آمریکا ــ خانواده‌ای ۱۵ تا بچّه دارند، ۲۰ تا بچّه دارند و از این قبیل، تشویق [هم]می‌شوند و هیچ کس مذمّت‌شان نمی‌کند. امّا نوبت به کشور ما که می‌رسد، این طرف قضیّه تشویق می‌شود، [یعنی]کم‌فرزندی و مانند این ها.» بیاناتی که با تحریف آشکار «بی بی سی فارسی» مواجه شد.

بی بی سی مدعی شد رهبری بیان کردند در آمریکا «هر» خانواده ۱۵ تا۲۰ بچه دارد و با این حساب در ایران هم باید خانواده‌ها به سمت این تعداد فرزند بروند. تحریفی که بسیار ناشیانه هم بود. اصل وجود چنین خانواده‌هایی در کشوری، چون آمریکا و برخورد مثبت جامعه با بحث فرزندآوری نکته‌ای است که قابل تحریف توسط بی بی سی نیست. برای همین با استفاده از شبکه‌های اجتماعی، سراغ تعدادی از این خانواده‌ها رفتیم؛ سری به صفحاتشان در شبکه‌های اجتماعی زدیم و سعی کردیم با آن‌ها گپی هم بزنیم که یک خانواده حاضر به گفتگو شد. در خور ذکر است، مصادیقی که ما بررسی کردیم به معنی این نیست که تمام خانواده‌های آمریکا پر جمعیت هستند، اما آن چه در جامعه آمریکا جالب توجه است این که نگرش مثبتی به این خانواده‌ها وجود دارد و موارد این گزارش به دلیل فعالیت رسانه‌ای بیشتر خود خانواده‌ها انتخاب شدند.

از بودن در کنار این همه فرزند، کاری لذت بخش‌تر داریم؟!
نام خانواده: داگرتوضیح: مشهورترین خانواده پرجمعیت آمریکا
تعداد فرزندان: ۱۹

این خانواده شناخته‌شده‌ترین خانواده پرجمعیت آمریکاست. دلیل معروف شدن شان هم چیزی نیست جز برنامه تلویزیونی آن‌ها. این برنامه تلویزیونی به مدت هفت سال ادامه پیدا کرد و باعث شد تا سر زبان‌ها بیفتند. در فصل نهایی برنامه، هر قسمت از برنامه آن‌ها بالای دو میلیون بیننده داشت. تا پیش از این برنامه تلویزیونی، درباره خانواده‌های پرجمعیت، برنامه تلویزیونی اختصاصی به این سبک ساخته نشده بود و همین جدیدبودن به شهرت آن‌ها دامن زد. البته در سال ۲۰۱۵ برنامه تلویزیونی متوقف شد، اما محبوبیت و شهرت خانواده هنوز ادامه دارد. اکنون صفحه اینستاگرام آن‌ها بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر دنبال‌کننده دارد.

خانواده‌ای شامل ۱۰ پسر و ۹ دختر

۱۹ فرزند، شامل ۱۰ پسر و ۹ دختر، اعضای خانواده داگر هستند. البته این خانواده دو جفت دو قلو نیز دارند. فاصله اولین تا آخرین فرزند ۲۱ سال و نیم است. میانگین فاصله بچه‌ها ۱۵ ماه است. البته قرار بود خانواده در سال ۲۰۱۱ آمدن بیستمین فرزند خود را نیز جشن بگیرند که بارداری با مشکل روبه‌رو شد و دختر دهم خانواده درگذشت. تا امروز هشت فرزند این خانواده ازدواج کرده‌اند. نکته قابل توجه این‌که به نظر می‌رسد سیاست فرزندآوری پشت سر هم در نسل دوم خانواده داگر نیز در حال پیگیری است. جاشوا، پسر ارشد خانواده اکنون منتظر تولد پنجمین فرزندش در پاییز امسال است و جسا یکی از دختران خانواده نیز سه فرزند دارد. دو تا دیگر از خواهر و برادر‌ها نیز تا به حال صاحب دو فرزند شده‌اند.

صحبت‌های جالب مادر خانواده داگر درباره زندگی‌شان

این خانواده حضور رسانه‌ای پررنگی طی سال‌های گذشته داشته اند و بر این مبنا درباره زندگی آن‌ها و نحوه مدیریت روابط اعضای خانواده با همدیگر اطلاعات بیشتری وجود دارد. در ادامه می‌توانید با چند تجربه از زبان مادر خانواده همراه شوید: اولا به نظر شما کاری لذت بخش‌تر از بودن در کنار این همه فرزند، داریم؟! با این حال، دشوارترین بخش زندگی برای ما، داشتن رابطه با کیفیت و نزدیک، به صورت مجزا با هر کدام از بچه‌هاست. تلاش ما این است که هر هفته زمانی را به صورت اختصاصی به هر کدام از بچه‌ها اختصاص دهیم و با آن‌ها صحبت‌های رودررو و صمیمانه داشته باشیم.

از این فرصت هم برای صحبت درباره آرزوها، رویاها، چالش‌ها و البته اشتباهات آن‌ها استفاده می‌کنیم. در ضمن من و همسرم به صورت هفتگی برنامه دو نفره داریم؛ گاهی شام و گاهی ناهار. برای این کار هم بیشترین کمک را از مادرشوهرم دریافت می‌کردیم که در این زمان‌ها به خانه ما می‌آمد و مراقب بچه‌های ما بود. (مادربزرگ خانواده امسال درگذشت). وقتی فردی از من می‌پرسد چطور می‌توانی به فرزندانت کمک کنی تا هر کدام به صورت مجزا بدرخشند و استعداد‌های خود را پیدا کنند، می‌گویم در عوض اصرار به اصلاح و تذکر بابت اشتباهات‌شان، آن‌ها را بابت ویژگی‌های مثبت و انتخاب‌های درست‌شان تشویق می‌کنم. در آخر این‌که سعی کنید از هر لحظه بودن در کنار فرزندان‌تان لذت ببرید. فرزند یک چاشنی فوق العاده است که بعضی زوج‌ها خواسته یا ناخواسته از آن محروم هستند.»

هر بچه، هدیه‌ای از سمت خداست
نام خانواده: بایتس
توضیح: رقیب، اما رفیق خانواده داگر
تعداد فرزندان: ۱۹

این خانواده شهرت خانواده داگر را ندارد، اما در آینده این وضعیت می‌تواند تغییر کند، چراکه دقیقا از همان سال ۲۰۱۵ که برنامه تلویزیونی خانواده داگر متوقف شد، این خانواده برنامه تلویزیونی اختصاصی خود را آغاز کرد. البته این رقابت در فضای رسانه‌ای باعث نشده این دو خانواده احساس خصومتی با همدیگر داشته باشند. در واقع آن‌ها سال‌هاست همدیگر را می‌شناسند و با هم دوست هستند. با این حال، این خانواده هنوز به محبوبیت خانواده داگر نرسیده اند، این را می‌توان از میزان دنبال‌کننده‌های صفحه اینستاگرام‌شان نیز متوجه شد. آن‌ها هم اکنون ۳۸۶ هزار دنبال‌کننده دارند.

خانواده‌ای با ۱۰ دختر و ۹ پسر

۱۹ فرزند شامل ۹ پسر و ۱۰ دختر، اعضای خانواده بایتس را شامل می‌شوند. هیچ‌کدام از فرزندان این خانواده دو قلو نیستند. فاصله سنی بین اولین تا آخرین فرزند حدود ۲۳ سال است. میانگین فاصله سنی بچه‌ها نیز حدود ۱۴ ماه و نیم است. با توجه به این‌که آخرین فرزند خانواده این روز‌ها ۷ ساله است، به نظر می‌رسد موضوع اضافه شدن عضو جدید دیگر منتفی است. تا امروز هفت فرزند این خانواده ازدواج کرده‌اند. گویا سنت فرزندآوری پشت سر هم در نسل دوم این خانواده نیز در حال پیگیری است. تاکنون یکی از دخترها، چهار فرزند، یکی از پسران سه فرزند و یکی دیگر از دختران نیز، سه فرزند دارد.

چند نکته از زندگی خانواده بایتس

اطلاعات مربوط به این خانواده به اندازه خانواده داگر نیست، اما باز هم نکات جالب توجهی درباره سبک زندگی آن‌ها وجود دارد. این خانواده نیز مانند خانواده داگر، فرزندان‌شان را به مدرسه نفرستاده وفقط در امتحانات شرکت کرده اند و بچه‌ها در خانه و به کمک مادر و معلم‌های کمکی آموزش دیده‌اند. برخی بچه‌های خانواده البته بعد از اتمام مدرسه خانگی ادامه تحصیل داده و وارد دانشگاه شده اند. در ضمن یکی از گزینه‌های شغلی برای فرزندان خانواده، شرکت خانوادگی آن‌ها در زمینه جنگلبانی است که البته به آن معنا نیست که همه در همین بخش مشغول شده‌اند.

خلبانی، فعالیت در زمینه موسیقی، طراحی لباس و فعالیت در زمینه ساخت و ساز از دیگر گزینه‌هایی است که تا به حال فرزندان این خانواده به دنبال آن رفته‌اند. خانه آن‌ها شش اتاق خواب دارد. تقسیم‌بندی این اتاق‌ها البته جالب توجه است. دو اتاق برای دخترها، دو اتاق برای پسرها، یک اتاق برای والدین و یک اتاق هم برای مهمان. در آخر این‌که این خانواده بار‌ها گفته‌اند در ابتدای ازدواج هیچ برنامه‌ای برای داشتن این تعداد بچه نداشتند. در واقع آن‌ها این سبک زندگی را نه به خاطر کسب نفع اقتصادی یا داشتن نیروی کمکی که بر مبنای باور‌های مذهبی‌شان انتخاب کرده‌اند و معتقدند هر کودکی هدیه‌ای از سمت خداست.

اطرافیان به جای سرزنش، سرزندگی خانواده‌مان را تمجید می‌کردند

بعد از پیگیری‌های فراوان توانستیم با یکی از خانواده‌های پرجمعیت آمریکایی، مصاحبه‌ای داشته باشیم و ...
یکی از خانواده‌های پرجمعیت آمریکا، خانواده «جئوب» با ۱۶ فرزند است. همه فرزندان از یک پدر و مادر هستند. فاصله اولین فرزند تا آخرین، حدود ۲۷ سال است و همین باعث شده کوچک‌ترین فرزندان خانواده امکان هم‌بازی شدن با نسل سوم یعنی نوه‌های کریس و وندی (پدر و مادر خانواده) را پیدا کنند.

با خانواده جئوب از طریق وب‌سایت شخصی پدر خانواده ارتباط برقرار کردیم. ایمیل اول ما را تبیسا، فرزند ۲۰ ساله خانواده که این روز‌ها مسئولیت پشتیبانی سایت را بر عهده دارد، جواب داد و به ما اعلام کرد که سوالات برای پدر خانواده ارسال شده است. با کمی پیگیری از سمت ما، «کریس» پدر خانواده نیز بعد از چند روز پاسخ سوالات را برای ما ایمیل کرد. این شما و چند سوال و جواب کوتاه درباره خانواده جئوب. در خور ذکر است تلاش ما برای گفتگو با خانواده‌های داگر و بایتس از طریق ایمیل، فیس‌بوک، اینستاگرام و ... به سرانجام نرسید و آن‌ها یا پاسخگو نبودند یا ترجیح دادند با ما گفت وگویی نداشته باشند.

انگیزه شما از داشتن این تعداد فرزند چه بود؟

ما همیشه بچه‌ها را نعمتی از سوی خداوند می‌دانستیم و بر همین مبنا هم فکر می‌کردیم چرا باید این نعمت را رد کنیم؟ البته در میانه این مسیر، زمانی پیش آمد که برای ادامه راه دو دل شدیم، اما حالا خوشحالیم که باورهایمان را دنبال کردیم و پذیرای فرزندان‌مان شدیم.

زمانی که خانواده شما در حال گسترش بود و تعداد فرزندان‌تان افزایش پیدا می‌کرد، واکنش اطرافیان، دوستان و اقوام، به این موضوع چه بود؟

اقوام و دوستان ما فراتر از آن چه ممکن است شما تصور کنید از این موضوع استقبال کردند. البته افراد معدودی بودند که قضاوت‌های تندی درباره این موضوع داشتند، اما واقعیت این است که وقتی مهمانی‌ها و جمع شدن‌های خانوادگی ما را دیدند و علاقه و سرزندگی خانواده ما را مشاهده کردند، آن‌ها هم نظرشان در این باره تعدیل شد. به عبارتی دیگر، اطرافیان به جای سرزنش، سرزندگی خانواده‌مان را تمجید می‌کردند.

بهترین بخش زندگی در یک خانواده بزرگ با ۱۸ عضو از نظر شما چیست؟

وضعیتی که اکنون داریم، برای من و همسرم «وندی»، لذت‌بخش‌ترین قسمت ماجراست. در حال حاضر نیمی از فرزندان ما دیگر وارد دوره بزرگ سالی شده‌اند. برخی از آن‌ها ازدواج کرده و صاحب فرزند هستند. (حالا ما هفت نوه داریم). اضافه شدن نوه‌ها خودش باعث غنی‌تر شدن زندگی ما شده است. هر یک شنبه صبح، هر کدام از بچه‌ها که برنامه‌اش اجازه بدهد، برای صبحانه به خانه می‌آید. البته همه امکان آمدن به صورت هفتگی را ندارند، اما امان از آن هفته‌هایی که همه جمع می‌شوند؛ آن وقت یک جشن واقعی است!

در خصوص قلدری‌های اینترنتی یا نامهربانی‌های دیگران درباره تعداد اعضای خانواده شماست. آیا تا به حال شما چنین شاهد چنین رفتار‌هایی بوده‌اید و اگر بله، واکنش شما به این موضوع چه بوده است؟

بله، قطعا ما شاهد واکنش‌های تندی هرچند کم در فضای مجازی بوده‌ایم و البته غالب این واکنش‌ها نیز از سوی افرادی بوده که پیش‌داوری منفی درباره خانواده‌هایی مانند ما دارند؛ به ویژه که ما مسیحیان معتقدی هستیم، اما ما یاد گرفته‌ایم پاسخ نفرت را با عشق بدهیم. البته در مسیر مواجهه با این واکنش‌های منفی ما چیز‌های زیادی یاد گرفته‌ایم. آن قدر که عنوان کتاب بعدی من «مواجهه با نفرت» است و در همین باره نوشته شده است. این کتاب قرار است سال آینده منتشر شود.

تهیه غذا برای این همه بچه، کار سختی نیست؟

آشپزی و تهیه غذا در خانواده‌های پرجمعیت کار آسانی نیست. مسائل مالی تهیه غذا یک طرف، خود تهیه غذا در مقدار زیاد نیز انرژی و وقت زیادی می‌گیرد. نکاتی که در ادامه مطرح می‌شود، چند ترفندی است که خانواده ما طی این سال‌ها از آن‌ها استفاده کرده تا بتواند با هزینه‌ای مناسب و در زمانی کمتر، برنامه غذایی مناسبی داشته باشد: نوشتن برنامه غذایی برای هر دو هفته و خرید کردن بر مبنای مواد تشکیل‌دهنده این غذاها، کمک خیلی خوبی برای برنامه‌ریزی مالی است. به صورت فله و به مقدار زیاد که خرید می‌کنیم می‌توانیم با قیمت مناسب‌تری خریدهایمان را انجام دهیم.

با این حال گاهی میزان خریدهایمان آن قدر زیاد است که با دو خانواده دیگر آن‌ها را شریک می‌شویم و بعد آن را تقسیم می‌کنیم. در زمان‌هایی که برخی مواد غذایی ارزان‌تر می‌شوند، خرید می‌کنیم. به عنوان مثال بعد از تعطیلات کریسمس شکلات ارزان‌تر از قبل از آن است، پس ما خرید کلی خودمان را بعد از کریسمس انجام می‌دهیم.

یکی از مواد غذایی پرمصرف در خانه ما، حبوبات است. ما حبوبات را به مقدار زیاد می‌پزیم و بعد در ظروف مناسب فریز می‌کنیم. با این کار همیشه حبوبات آماده داریم و صرفه‌جویی خوبی در وقت می‌شود. اضافه غذا‌ها را با کمی خلاقیت تبدیل به غذایی جدید می‌کنیم تا هم از غذا لذت ببریم و هم از نظر مالی صرفه‌جویی کنیم؛ و فهرست این خانواده‌ها باز هم ادامه دارد.

جدای از این دو خانواده‌ای که معرفی کردیم و مورد دیگری که مصاحبه مان را با آن‌ها در همین پرونده خواندید، خانواده‌های دیگری نیز در آمریکا هستند که تعداد فرزندان‌شان دو رقمی است.

خانواده آرنت با ۱۴ فرزند:۱۳ پسر و تنها یک دختر خانواده آرنت را تشکیل می‌دهند. این خانواده نیز حضور رسانه‌ای به نسبت چشمگیری دارد. البته بیشترین توجه آن‌ها، برنامه‌های آموزشی با محوریت تربیت فرزند است. علاقه آن‌ها به تولید محصولات صوتی، تصویری آن قدر زیاد است که حالا خود آن‌ها شرکتی به همین منظور دارند و در کنار محصولات خودشان، سفارش‌های دیگران را نیز انجام می‌دهند.

خانواده کیسن با ۱۸ فرزند:۱۰ پسر و ۸ دختر متعلق به خانواده‌ای هستند که والدین آن هاتصمیم به بچه‌دار شدن دوباره داشته اند و قصد دارند تعداد فرزندانشان را به ۲۰ برسانند. البته این‌که به این هدف برسند، با توجه به سن مادر در هاله‌ای از ابهام است. این خانواده حضور رسانه‌ای چندانی ندارند. البته در چند برنامه تلویزیونی حضور کوتاهی داشته اند، اما به صورت کلی چهره‌های شناخته‌شده‌ای نیستند.

منبع: خراسان

انتهای پیام/