به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره یوسف یا سوره اَحْسَنُ القِصَصْ دوازدهمین سوره قرآن است و در جزء دوازدهم و سیزدهم آن قرار دارد. 

پرداختن به داستان زندگی حضرت یوسف (ع) به عنوان بهترین داستان‌ها، دلیل نامگذاری این سوره است.

داستان یوسف تنها داستان در قرآن است که از آغاز تا پایان آن به صورت مفصل در یک سوره بیان شده است و بجز چند آیه پایانی تمام آیات این سوره به داستان زندگی حضرت یوسف اختصاص دارد. هدف سوره یوسف بیان ولایت خدا نسبت به بندگان با اخلاص و به اوج عزت رساندن آنان در سخت‌ترین شرایط دانسته شده است.

شیخ صدوق به نقل از امام صادق (ع) نوشته است: هرکس هر شب یا هر روز سوره یوسف را بخواند، خداوند در روز قیامت او را به زیبایی حضرت یوسف (ع) محشور می‌کند و در آن روز هیچ هراسی نخواهد داشت و از بندگان شایسته و برگزیده خدا خواهد بود.

در مجمع البیان هم از پیامبر (ص) نقل شده است که هرکس سوره یوسف (ع) را بخواند و به خانواده و بندگانش بیاموزد، خداوند مرگ را برای او آسان خواهد نمود و به او نیرویی می‌دهد که به هیچ مسلمانی حسادت نکند.

فایل صوتی تلاوت آیات ۷ تا ۱۲ سوره یوسف با صدای محمد احمد شبیب

متن آیاتی از سوره یوسف همراه با ترجمه 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

لَّقَدْ کَانَ فِی یُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آیَاتٌ لِّلسَّائِلِینَ ﴿٧﴾

 به راستى در سرگذشتِ یوسف و برادرانش براى پرسندگان عبرتهاست (۷)

إِذْ قَالُوا لَیُوسُفُ وَ أَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِینَا مِنَّا وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿٨﴾

 هنگامى که برادران او گفتند:یوسف و برادرش نزد پدرمان از ما که جمعى نیرومند هستیم دوست‌داشتنى‌ترند قطعا پدر ما در گمراهى آشکارى است (۸)

اقْتُلُوا یُوسُفَ أَوِ اطْرَ‌حُوهُ أَرْ‌ضًا یَخْلُ لَکُمْ وَجْهُ أَبِیکُمْ وَ تَکُونُوا مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِینَ ﴿٩﴾

یکى گفت: یوسف را بکشید یا او را به سرزمینى بیندازید تا توجه پدرتان معطوف شما گردد و پس از او مردمى شایسته باشید (۹)

قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا یُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فِی غَیَابَتِ الْجُبِّ یَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّیَّارَ‌ةِ إِن کُنتُمْ فَاعِلِینَ ﴿١٠﴾

 گوینده‌اى از میان آنان گفت: یوسف را مکشید اگر کارى مى‌کنید او را در نهانخانه چاه بیفکنید تا برخى از مسافران او را برگیرند (۱۰)

قَالُوا یَا أَبَانَا مَا لَکَ لَا تَأْمَنَّا عَلَىٰ یُوسُفَ وَ إِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ ﴿١١﴾

 گفتند: اى پدر تو را چه شده است که ما را بر یوسف امین نمى‌دانى در حالى که ما خیرخواه او هستیم (۱۱)

أَرْ‌سِلْهُ مَعَنَا غَدًا یَرْ‌تَعْ وَ یَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿١٢﴾

 فردا او را با ما بفرست تا در چمن بگردد و بازى کند و ما به خوبى نگهبان او خواهیم بود (۱۲)

انتهای پیام/