طبق آئینی قدیمی هر سال در شب دوازدهم ماه محرم که سوم شهادت سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) و روز شهادت حضرت امام سجاد(ع) است، اهالی برخی محلات قدیم گرگان مانند سبزه مشهد، سر پیر، دباغان و میخچهگران، «هیأت دستهچوبی» به خونخواهی امام و اصحاب باوفایش عازم محلات دیگر این شهر میشوند. دستهچوبی شبیه دسته سینهزنی یا زنجیرزنی است، با این تفاوت که افراد یک چوب یا نی به طول یک متر یا بیشتر را به طور عمودی به دست میگیرند و همراه با روشن کردن چند مشعل، چوبها بر بالای سر برده و آن را به بالا و پایین حرکت میدهند، با دست دیگر سینه میزنند و اشعار خاصی را چون شعار مدد یا علی در مسیر محلات دیگر میخوانند.
سپس مشعل داران این مشعل ها را در محل دور میدهند. در گذشته گاهی به همراه مشعل، طوق یا علم هم میبردند. بعد از ورود مشعل به محله، عزاداران چوب به دست وارد محل می شدند. در پایان هم با شعار ای اهل عزا خدا نگهدار از محل خارج می شوند، سپس به محل دیگری می روند تا این که به محله میدان میرسند و در آن جا مراسم دسته چوبی را با دعا به پایان میبرند.