به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آدولف هیتلر وسواس داشت که روسیه را به کلی زیرمجموعه خود در نظر گرفته و مردم روسیه را بردگان خود ببیند. این همان اشتباهی بود که وقتی چهار میلیون سرباز نازی در ساعات ابتدایی ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱ از مرز شوروی عبور کردند در ذهن داشتند و تصور میکردند به سرعت کاخ کرملین را تسخیر میکنند.
بیشتر بخوانید: ماجرای اولین مانور نظامی ایران و لاف بزرگ برای شکست روسها
این ادعا که قبل از هیتلر قدرت بزرگی نبود کاملا اشتباه است. از لحاظ قلمرو، منابع و جمعیت فراوان، روسیه حداقل از قرن هجدهم دارای وزنی سنگین بوده است، نیرویی به اندازه کافی قوی بود تا ارتش ناپلئون (که فکر میکرد روسیه نیز طعمه آسانی خواهد بود) را از پا در بیاورد. با این وجود سه چهارم قرن بعد، درک این مسئله که تفاوت موازنه جهانی قدرت در آن زمان چقدر متفاوت بود، دشوار است.
در اواخر دهه ۱۹۳۰، ایالات متحده ارتشی کوچکتر از رومانی داشت. انگلیس نیز به لطف مستعمرههای خود صاحب یک چهارم از سطح زمین بودند و به نظر میرسد که قدرتمندترین نیروی دریایی جهان بود. فرانسه، قدرتمندترین ارتش زمینی در اروپای غربی به حساب میآمد. آلمان، که امروز ارتش آن تقریباً کاربردی به نظر میرسد، از سال ۱۸۷۰ هراس به جان همسایگان خود میانداخت و پس از آن روسیه وجود داشت، ترکیبی از کمونیسم استالینیستی غارت شده بودند، غول پیکرهایی که دارای خشتهایی بودند که به سختی میتوانست فنلاند کوچک را در دهههای ۴۰-۱۹۴۰ تسخیر کند. این فقط هیتلر و ژنرالهای او نبودند که معتقد بودند روسیه مانند یک خانه سقوط خواهد کرد. حتی کارشناسان انگلیسی و آمریکایی انتظار نداشتند که مسکو از جادوگران هیتلر زنده بماند. با این وجود، در مه ۱۹۴۵، بریتانیا بود که شکست، فرانسه ویران شد و آلمانیها که تانکهای روسی را از میان آوار برلین تماشا میکردند. مانند یک بوکسور خونین، اما پیروزمند، این روسیه بود که روی پاهای خود ماند و به مدت بیش از چهل سال به یکی از دو ابر قدرت جهان تبدیل شد.
اگر جنگ جهانی دوم هرگز اتفاق نمیافتاد، امروز روسیه به چه شکل بود؟ بدون شروع جنگ، اتحاد جماهیر شوروی هرگز امپراتوری اروپایی خود را تصرف نمیکرد. انگلیس و فرانسه چنان ضد کمونیستی بودند که تقریباً در سال ۱۹۴۰ بعد از امضای پیمان با هیتلر، میادین نفتی روسیه را بمباران کردند. درست است، عملیات بارباروسا صنعت و منابع طبیعی روسیه و اوکراین را ویران کرد، اما فشار بی رحمانه استالین برای صنعتی شدن در دهه ۱۹۳۰، اقتصاد اتحاد جماهیر شوروی را با سرعت قابل ملاحظهای ارتقا داده بود و اتحاد جماهیر شوروی را از یک دهقان تزاری به یک قدرت بزرگ صنعتی تبدیل کرد که قادر به تولید اسلحه به اندازه کافی برای شکستن هیتلر بود. اگر هیتلر حمله نمیکرد شاید کل جهان سرنوشت و قدرت امروز روسیه را نمیدیدند.
منبع: انتخاب
انتهای پیام/