به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره صف شصت و یکمین سوره قرآن است و در جزء بیست و هشتم آن قرار دارد. 

این سوره را به این مناسبت «صف» می‌نامند که آیه چهارم آن از صف جهادگران سخن می‌گوید. از موضوعاتی که در این سوره مطرح شده تسبیح و تقدیس خداوند، سرزنش و توبیخ کسانی که گفتارشان با کردارشان مطابقت ندارد، پیروزی نهایی دین خدا و جهانگیر شدن آن و بی‌نتیجه بودن تلاش مخالفان برای جلوگیری از آن، تشویق انسان‌ها به جهاد با مال و جان است.

از آیات مشهور این سوره، آیه «نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِ‌یبٌ» است که مومنان را به پیروزی بشارت می‌دهد. مفسران مصداق این پیروزی را فتوحات مختلفی دانسته‌اند؛ از جمله فتح مکه و همچنین این «فتح قریب» به پیروزی قائم آل محمد تفسیر شده است.

درباره فضیلت تلاوت این سوره نیز در روایات آمده است: هر کس سوره صف را قرائت کند، مادامی که در دنیاست عیسی (ع) بر او درود می‌فرستد و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌کند و در روز قیامت رفیق و همراه حضرت عیسی (ع) خواهد بود.

از امام محمدباقر (ع) روایت شده است: هر کس سوره صف را قرائت کند و آن را در نماز‌های واجب و مستحب خود همیشه بخواند، خداوند او را همراه با فرشتگان و پیامبران الهی در یک «صف» قرار خواهد داد.

فایل صوتی تلاوت آیات ۷ تا ۹ سوره صف با صدای محمد حصان

متن آیاتی از سوره صف همراه با ترجمه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَ‌ىٰ عَلَى اللَّـهِ الْکَذِبَ وَ هُوَ یُدْعَىٰ إِلَى الْإِسْلَامِ ۚ وَ اللَّـهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿٧﴾

و چه کسى ستمگرتر از آن کس است که با وجود آنکه به سوى اسلام فراخوانده مى شود بر خدا دروغ مى‌بندد و خدا مردم ستمگر را راه نمى‌نماید(۷)

یُرِ‌یدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّـهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّـهُ مُتِمُّ نُورِ‌هِ وَ لَوْ کَرِ‌هَ الْکَافِرُ‌ونَ ﴿٨﴾

مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا گر چه کافران را ناخوش افتد نور خود را کامل خواهد گردانید(۸)

هُوَ الَّذِی أَرْ‌سَلَ رَ‌سُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَ‌هُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِ‌هَ الْمُشْرِ‌کُونَ ﴿٩﴾

 اوست کسى که فرستاده خود را با هدایت و آیین درست روانه کرد تا آن را بر هر چه دین است فائق گرداند هر چند مشرکان را ناخوش آید (۹)

انتهای پیام/