به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، بخش اعظم بازدم ما از نیتروژن، اکسیژن، دی اکسیدکربن و آب تشکیل شده است، اما حدود یک درصد آن حاوی ترکیبات آلی فراری است که می‌توانند به عنوان نشانگر‌های زیستی مؤثر در تعدادی از فرآیند‌های متابولیکی متفاوت عمل کنند.

مطالعه جدید محققان نشان می‌دهد که تجزیه و تحلیل ساده تنفس با استفاده از این نشانگر‌های زیستی می‌تواند بطور دقیق پیش بینی کند که آیا بیماران مبتلا به سرطان ریه پاسخ مثبتی به درمان‌های ایمونوتراپی جدید خواهند داشت یا خیر.

هدف اصلی این تحقیق، شناسایی روند پاسخ بیماران به درمان‌های ایمونوتراپی است و تنها روشی که در حال حاضر برای پزشکان در دسترس است، آزمایش نمونه‌های بافت برای بررسی یک پروتئین خاص است، اما این روش وقت گیر و تهاجمی است و روند تشخیص را کند می‌کند.

بیشتر بخوانید: نانوذرات طلایی، سلول بنیادی سرطانی را هدف می‌گیرد.

در این مطالعه محققان از یک دستگاه الکترونیکی بینی به نام اسپیرونوز استفاده کرده‌اند که می‌تواند ترکیبات آلی فرار (VOC) را در بازدم اندازه گیری کند.

دستگاه جدید بر خلاف روش‌های رایج کنونی، که شامل مطالعه نمونه‌های بافتی است می‌تواند در کمتر از ۶۰ ثانیه مشاوره تشخیصی ارائه دهد. این فناوری مستلزم بازدم آرام بیمار در دستگاه است که توسط چندین حسگر که گروه‌های مختلفی از مولکول‌ها را اندازه گیری می‌کنند، تحلیل می‌شود.

داده‌های مولکولی حاصل از بازدم توسط حسگر‌ها جمع‌آوری شده و مستقیما به سرور آنلاین فرستاده می‌شود و در آنجا ذخیره می‌شوند. تجزیه و تحلیل داده‌ها در کمتر از یک دقیقه انجام می‌شود و نتایج با یک پایگاه داده آنلاین مقایسه می‌شوند و بلافاصله تشخیص داده می‌شود که پاسخ بیمار به درمان ایمونوتراپی چگونه اشت.

محققان معتقدند دستگاه جدید نه تنها می‌تواند به روند درمان بیماران مبتلا به سرطان ریه تحت ایمونوتراپی کمک کند، بلکه می‌تواند موج جدیدی از دارو‌های دقیق و موثر را وارد چرخه درمان سازد.

انتهای پیام/

استفاده از بازدم برای ارزیابی سرطان