به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درختان بوستان جنگلی چیتگر در حال خشک شدن هستند و گرمای هوا از یک سو و قطع آب این بوستان به دلیل بدهی از سوی شرکت آب و فاضلاب استان تهران شرایط را برای ادامه حیات درختان این بوستان با چالشی جدی مواجه کرده است.
ادامه این روند( ادامه قطع آب از سوی شرکت آبفای استان تهران) به طور حتم منجر به نابودی میراثی ۵۰ ساله می شود که شهروندان به عنوان قطب اصلی فضای سبز و ریه غرب تهران آن را می شناسند.
موضوع مورد تذکر مجید فراهانی عضو شورای شهر تهران در جلسه قبل شورای شهر تهران نابودی درختان بوستان جنگلی چیتگر بود که مجید فراهانی در کنار تذکر خود تصاویری را در صحن شورای شهر از این بوستان نمایش داد که در آنها وضعیت درختان بوستان جنگلی چیتگر بین سالهای ۸۸ تا ۹۸ مقایسه شده بود و در تصاویر میشد مشاهده کرد که وضعیت بوستان جنگلی چیتگر به چیزی شبیه فاجعه در حال تبدیل شدن است.
پس از این تذکر عضو شورای شهر تهران از بازدید از وضعیت بوستان چیتگر در آینده نزدیک خبر داد و در کنار او محسن هاشمی رفسنجانی رئیس شورای شهر تهران نیز تذکر مجید فراهانی را موجب ایجاد نگرانی و حساسیت دیگر اعضای شورای شهر نسبت به وضعیت درختان بوستان جنگلی چیتگر دانست.
وعده مجید فراهانی عملی شد و محسن هاشمی رفسنجانی رئیس شورای شهر نیز همگام او شد.
مسیر طولانی بود، اما هرچه به مقصد نزدیک میشدیم چهره معابر رنگ و بویی دیگر به خود میگرفت و در نهایت زمانی که به درب غربی (شماره ۵) بوستان چیتگر رسیدیم کارگرانی از خدمات شهری منطقه بی وقفه در حال آب و جارو کردن مسیر تردد اعضای شورای شهر تهران بودند و این نظافت و آب پاشی طراوتی را به قسمت درب غرب ورودی بوستان چیتگر داده بود.
علی نوذرپور شهرداری منطقه ۲۲ به همراه هیئت همراه خود در مقابل درب غربی بوستان چیتگر منتظر رسیدن اعضا و رئیس شورای شهر بود تا مراسم استقبال از آنها را انجام دهد.
در ابتدا پرشیای مشکی رنگی با شیشههای دودی مجید فراهانی عضو شورای شهر تهران را به بوستان چیتگر رساند و پس از دقایقی نیز محسن هاشمی رفسنجانی رئیس شورای شهر تهران رسید.
پس از دیده بوسی و استقبال از سوی مدیریت شهری منطقه ۲۲ رئیس و عضو شورای شهر تهران سوار بر خودروی ون بازدید خود را از بوستان جنگلی چیتگر کردند.
تنها چند دقیقه طی مسیر کافی بود تا از آن طراوت و شادابی و نظافت ابتدایی بوستان چیتگر خارج شویم و لاستیکهای خودرو در مسیری نا هموار و خاکی قرار بگیرد و هرچه از رنگ سبز چمن و قرمزی گلهای ابتدای در ورودی که کارگران خدمات شهری سعی در بیشتر به چشم آمدن آنها داشتن دورتر شدیم رنگ طلایی علفهای زرد خشک شده، رنگ غالب محیط شد.
پس از گذر از چند پیچ تند اولین نقطهای که باید بازدید میکردیم چاهی بود که پساب شهرک شهید باقری به آنجا انتقال پیدا میکرد تا پس از رسیدن به مخازن تعبیه شده بر روی تپهها به صورت ثقلی کار آبیاری درختان بوستان جنگلی چیتگر را انجام دهد، اما خشکی درختان اطراف و علفهای تا زانو رشد کرده بیشتر از اینها تشنه بودند که این چاه بخواهد آنها را سیرآب کند.
پس از درنگی کوتاه مجدد به داخل ون برگشتیم تا از نقطه دوم بازدید کنیم.
ماشین حامل اعضای شورای شهر تهران و مدیران شهری منطقه ۲۲ سریع به راه افتاد و همین امر موجب عقب ماندن خودرو ما خبرنگاران شد که این توفیق اجباری را نصیب کرد تا در گشتی کوتاه به منظور پیدا کردن مسیر و الحاق به مدیران شهری چند منطقه از بوستان چیتگر را در نگاهی گذرا ارزیابی کنیم.
هرچه به اطراف نگاه کردیم درخت سبزی مشاهده نشد که نشد، و تنها عاملی که موجب جلب توجه ما شد تانکر آبی بود که به مانند سرباز بی سپر و شمشیر به جنگ گرما و خشکی درختان بوستان جنگلی چیتگر رفته بود.
این سرباز بی سپر و شمشیر با بیشترین هدر رفت آب در حال آبیاری چند اصله درختان بود به طوری که هدر رفت آب تانکر مسیر خاکی را به مسیر گل آلود بدل کرده بود.
نگاهم را به چند نقطه دیگر انداختم و با تنههای بریده شده درختان مواجه شدم که از انتها بریده شدن آنها جای تفکر داشت.
شاید به گفته مدیریت شهری منطقه ۲۲ آن اصله درخت از جمله درختان آفت زدهای بود که باید قطع میشد تا بیماری آن به درختان سالم سرایت نکند، ولی در بین چند درخت خشک شده که آخرین تلاشهای خود را برای حیات انجام میدادند تنها قطع چند اصله درخت نمیتوانست دلیل محکمی بر گفته مدیران منطقه ۲۲ باشد.
از آن هم گذشتیم، چند صد متری را به راحتی میشد مشاهده کرد که کفسوز شده بود و علف و درختان باهم در آتش سهل انگاری شهروندان و یا تعمد مدیریت شهری سوخته بودند.
بازی چند قلاده سنجاب که از درختان خشک بوستان چیتگر بالا میرفتند جای امیدواری داشت که هنوز حیات در این بوستان جاری است.
یک رأس اسب مشکی به همراه سوار آن در بین خشکیهای بوستان چیتگر جای تعجب نداشت، زیرا بخشی از بستان جنگلی چیتگر به باشگاه سوارکاری واگذار شده بود که همین امر موجب اعتراض مجید فراهانی قرار گرفت که چرا هزینه مصرف آب از باشگاه سوارکاری دریافت نمیشود و رایگان است.
در توقفی کوتاه مردی لاغر اندام که راننده سواری بود هم کلام ما شد و در پاسخ به این سوال که آیا آبی نیست که این درختان بیچاره آبیاری شوند گفت:" اینجا آب برای خوردن نیست چه برسه به اینکه بخوان به درختان آب بدن."
برای متوجه شدن از میزان خشکی و تشنگی گیاهان در بوستان چیتگر شاخهای از علفها را امتحان کردم که با کمترین فشار ساقه علف در دستانم خرد شد که همین نشان میداد گیاهان به صورت کامل از بین رفتهاند و صحبت ما این بود که این حجم از علفهای خشک شده تنها به یک ته سیگار روشن احتیاج دارد که به آتشی عظیم بدل شود.
تنها چند ثانیه از این حرف نگذشته بود که راننده ما ته سیگار خود را بدون خاموش کردن در بین علفهای خشک رها کرد که با تذکر و خنده ما برای جلوگیری از بروز آتش سوزی عظیم برگشت و ته سیگار خود را له کرد.
بازدید کوتاه بود به سالن اجتماعات چیتگر برای اظهار نظر مدیران شهری رفتیم.
در ابتدا احسان صفایی خیراتیان معاون خدمات شهری منطقه ۲۲ از عملکرد و دلیل خشک شدن بوستان جنگلی چیتگر و تنشهای آبی ایجاد شده گزارشی ارائه کرد و پس از آن مجید فراهانی عضو شورای شهر تهران به انتقاد از عملکرد آبفای تهران پرداخت و پس از آن از شهردار منطقه خواست تا علت آتش سوزی عمدی واگذاری حق استفاده رایگان آب از طرف مجتمعهای خدماتی، چون اُپارک و باشگاه سوارکاری را توضیح دهد.
علی نوذرپور شهردار منطقه ۲۲ بیشترین دلیل خشکی را قطع حق آب بوستان چیتگر اعلام کرد و پس از آن نوبت به محسن هاشمی رفسنجانی رئیس شورای شهر تهران رسید که به مدیران منطقه این وعده را بدهد که مشکل قطع آب بوستان جنگلی چیتگر را در تماسی با رئیس شرکت آب و فاضلاب استان تهران حل کند.
به دلیل وعده محسن هاشمی رفسنجانی رئیس شورای شهر تهران برای شرکت در مراسم شعر و ادب فارسی جلسه به سرعت پایان یافت و مجید فراهانی در گپی دوستانه به ما گفت: از توضیح شهردار منطقه در برخی از موارد قانع نشدم و موضوع را مجدد در صحن شورای شهر مطرح میکنم.
بازدید به پایان رسید، اما جای یک نفر در این بازدید خالی بود، زهرا صدراعظم نوری رئیس کمیسیون سلامت محیط زیست و خدمات شهری تهران غایب بازدید اعضای شورای شهر تهران از بوستان جنگلی چیتگر بود.
انتهای پیام/