به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، باز هم فصل درس و مشق و مدرسه از راه رسید، یک ماه مهر دیگر، روزی که کودکان با انداختن کوله پشتی به دوششان به سوی آینده‌ای روشن پیش می‌روند تا رویا‌های کوچکشان را محقق کنند.

یادی از گذشته‌های نه چندان دور

برای شروع این گزارش به یاد ۲۱ سال پیش افتادم، همان روز‌هایی که از شوق رفتن به مدرسه خواب و خوراک نداشتم تا جایی که یک شب مانده به اولین روز ماه مهر با لباس مدرسه و کفش‌هایی که به پایم کرده بودم خوابم برد.

هنوز عطر گل‌هایی که روز اول در دست داشتیم و معلم مهربان کلاس اولم را فراموش نکردم، خانم زرین کمر را می‌گویم، همانی که برای ما دانش آموزان علاوه بر معلم، نقش یک مادر فداکار را ایفا می‌کرد.

روز‌ها به سرعت برق و باد گذشتند، چشم بر هم زدیم به کلاس سوم ابتدایی رسیدیم و برایمان جشن تکلیف یا همان جشن عبادت برگزار کردند.

چادر گل گلی صورتی بر سر کردیم و عهد بستیم برای پایبند ماندن به اصول دینی مان.

روز‌ها گذشتند، دوران راهنمایی، دبیرستان، پیش دانشگاه و دانشگاه به سرعت سپری شد و فقط خاطرات آن‌ها بر جا مانده است.

دهه شصتی‌ها هیچ وقت خاطرات سه نفره نشستن در نیمکت‌ها را فراموش نمی‌کنند، به خصوص آن قسمت که موقع امتحان نفر وسط باید زیر میز می رفت.

همه دهه شصتی‌ها کیف گذاشتن بین دو دانش آموز موقع امتحان را به یاد دارند.

مداد تراش‌های رومیزی، لیوان های کشویی شیشه ای و کشیدن نقاشی پایین برگه‌های دفتر مشق و تند برگ آن برای تبدیل شدن به یک انیمیشن از فانتزی‌های ما دهه شصتی‌ها بود.

هر دانش آموز دهه شصتی وقتی معلم می‌گفت برو گچ بیار انگار به او مشعل المپیک می‌دادند.

دوران مدرسه به سرعت می‌گذرد، شاید به خاطر همین خاطرات خوش باشد، خاطراتی که همه ما از آن‌ها به شادی یاد می‌کنیم.

مهر ماه ۹۸، شروع فصل خاطره برای بچه مدرسه ای‌ها

امروز اولین روز رفتن به مدرسه است و دانش آموزان برای ساختن آینده‌ای روشن راهی مدرسه شدند.

تفاوت دانش آموزان دهه‌های جدید با دهه‌های قبل در سنگینی کیف آن‌ها است و همه کتاب‌ها را هر روز به دوش می‌کشند.

البته تعطیلی پنجشنبه‌ها قطعا انرژی مضاعفی برایشان ایجاد کرده، دهه شصتی‌ها کم مانده بود جمعه‌ها هم به مدرسه بروند.

فاطمه یکی از دانش آموزان ساروی که امروز اولین روز تحصیلی اش است، می‌گوید: برای آمدن به مدرسه شور و شوق زیادی دارم و دوست دارم خواندن و نوشتن را هر چه زودتر یاد بگیرم.

او افزود: چند ماه است که برای آمدن به مدرسه و آشنا شدن با دوست‌های جدید لحظه شماری می‌کنم.

در این کلاس  یک دانش آموز که بی وقفه می‌گریست توجهم را جلب کرد، نامش یلدا بود.

او گفت: دوری از خانواده برایش سخت است و تنها با حضور مادرش حاضر است در کلاس درس بنشیند.

آرزو‌های عجیب بچه مدرسه ای‌ها

معمولا وقتی از بچه‌ها می‌پرسیم می‌خواهید چه کاره شوید در جواب دکتر یا مهندس را می‌شنویم، امروز در یکی از کلاس‌های درس با چند دانش آموز هم کلام شدم.

روژان یکی از دانش آموزان پایه اول ابتدایی می‌گوید: می‌خواهم در آینده فضا نورد شوم و موجودات فضایی را از نزدیک ببینم.

مریم یکی از دیگر دانش آموزان می‌گوید: می‌خواهم در آینده داروساز شوم و دارویی اختراع کنم که همه با مصرف آن شاد باشند.

شروع فصل پاییز با برگ زدن دفتر مشق

نظری معاون متوسطه آموزش و پرورش مازندران با بیان اینکه همه تمهیدات برای بازگشایی مدارس اندیشیده شده است، گفت: بیش از ۵۳۵ هزار دانش آموز در ۴ هزار و ۴۳۸ مدرسه مازندران امسال به فراگیری علم و دانش می‌پردازند.

او با اشاره به برگزاری جشن شکوفه‌ها یکشنبه ۳۱ شهریور ماه در ۲ هزار و ۱۶۰ مدرسه استان، افزود: با نواخته شدن زنگ شکوفه‌ها به صورت نمادین در مدرسه بی بی شهربانو گلوگاه، سال تحصیلی ۴۵ هزار کلاس اولی در مازندران آغاز شد.

معاون متوسطه آموزش و پرورش مازندران گفت: آیین نمادین آغاز سال تحصیلی با حضور استاندار مازندران، در دبیرستان ۱۵ خرداد نوشهر برگزار و زنگ مقاومت (به مناسبت هفته دفاع مقدس) و زنگ بازگشایی مدارس نواخته می‌شود.

مهر با همه قشنگی هایش تمام می‌شود

زندگی همین مدرسه و کلاس، آمدن و رفتن، درس خواندن و امتحان دادن، شوخی و خندیدن است.

روز‌های خوش مدرسه دیر یا زود تمام می‌شوند، باید منتظر ماند و تلاش این آینده سازان را دید.

تلاش‌هایی که اگر مستمر باشد می‌تواند آن‌ها را به اهدافشان برساند و کشور را هم در مسیر پیشرفت و آبادانی قرار دهد.

گزارش از سیده حکیمه موسوی ازنی

انتهای پیام/ م