به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، شکر، ماده مشترک تمام این خوراکی‎ها ی شیرین است، اما چه چیزی باعث می‎شود شکر این‌طوری چسبنده باشد؟ چرا مثلا نمک چنین خاصیتی ندارد و وقتی آن را در آب حل می‎کنید اصلا مثل مخلوط آب و شکر غلیظ و چسبناک نمی‎شود؟ شکر یک ترکیب است که از عنصر‌های اکسیژن و هیدروژن و کربن تشکیل شده‌است، این عنصر‌ها به کمک پیوند‌های مخصوصی به هم متصل شده‎اند.

بیشتربخوانید: کدام خوراکی ها سلامت شما را تامین می کنند؟

راز چسبندگی هر خوراکی که با شکر تهیه شده در همین ترکیب خاص است. تا وقتی که پای یک مایع به میان نیاید، شکر یک کریستال مودب و مرتب است و یک گوشه نشسته و چسبندگی هم ندارد، اما به محض این‌که کمی آب را با آن مخلوط می‌کنید پیوند‌های قوی اکسیژن و هیدروژن متلاشی و اتم‌های هیدروژن شل می‌شوند و دنبال جای دیگری برای متصل شدن می‌‎گردند. این اتم‎های هیدروژن تا خودشان را به یک جایی آویزان نکنند دست برنمی‎دارند، بعضی‎های‎شان به سطح اطراف‎شان می‎چسبند و بعضی هم خودشان را به هیدروژن‌ها یا اکسیژن‌های دیگری که در شکر هستند وصل می‎کنند؛ نتیجه این می‎شود که یک توده چسبناک شکل می‎گیرد. جالب این‌‎جاست که نوع پیوندی که بین مولکول‎های شکر وجود دارد در خیلی از مواد دیگر هم دیده می‎شود، اما آن‎ها به این اندازه چسبناک نیستند. مثلا پیوند بین مولکول‎های آب هم پیوند هیدروژنی است، اما آب هیچ وقت چسبناک نبوده و نیست؛ علت این ماجرا در تعداد اتم‌‏های هیدروژن و کربن و اکسیژنی است که درون شکر وجود دارد. این تعداد بسیار بیشتر از تعداد اتم‎های هیدروژن درون هر مولکول آب است برای همین هم میزان چسبندگی شکر تا این حد زیاد است.

منبع: روزنامه خراسان

انتهیا پیام/

چرا مواد شیرین چسبناک هستند؟