به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، همه ما در زندگی اطراف خود با مکانهایی آشنا میشویم که گاهی درک آن و رفتن به آن مکانها دشوار است، اما دستیابی به برخی اطلاعات برای آگاهی بیشتر کمک کننده است.
اکثر مردم براین باوراند که زمین گرمترین سیاره به شمار میرود، اما این باور کاملا اشتباه است. زیرا ونوس به علت گازهای فراوانی که در جو خود دارد، اثر گلخانهای را ایجاد کرده است که باعث میشود دما به طور مداوم بر روی سطح سیاره ۴۶۲ درجه سانتیگراد باشد و همین امر موجب شده ونوس گرمترین سیاره منظومه شمسی شناخته شود.
براساس تحقیقات دانشمندان سطح خورشید بعد ۷.۵ میلیارد سال به قدری گسترش مییابد که کره زمین را بین خواهد برد.
بلندترین کوه کشف شده کوه المپوس است که بر روی مریخ قرار دارد، که ارتفاع تا نوک قله این کوه ۲۵ کیلومتر است و این ارتفاع از ارتفاع کوه اورست حدود سه برابر بیشتر است.
بزرگترین توفان خورشیدی ۱۶۰ سال پیش در دهم شهریور ۱۲۳۸ رخ داد. مجموعهای از فورانهای سطح خورشید که در عرضهای جغرافیایی بالاتر از ۶۵ درجه باعث شکلگیری شفقهای قطبی میشوند، بهقدری قوی بود که تا نزدیکی خط استوا نیز قابل مشاهده بودند. برخورد این توفان با میدان مغناطیسی زمین باعث از کار افتادن قطبنماها، القای جریانهای الکتریکی شدید در سیمهای تلگراف و در نتیجه وارد شدن شوک به متصدیهای تلگرافخانهها، آتش گرفتن برخی ادارات و تجهیزاتشان و از کار افتادن سیستم ارتباطی شد.
تنها سرنخ این پدیده رصدهای منجم آماتور انگلیسی ریچارد کارینگتون بود که شرارههای خورشیدی را از رصدخانه خود در ردهیل رصد میکرد. این اولین رصد شرارههای خورشیدی و مشاهده تاثیر آبوهوای فضایی و خطرآن برای فناوریهای الکترونیکی بود. به فعالیت سطح خورشید و تاثیری که در محیط بین سیارهای برجای میگذارد آبوهوای فضایی گفته میشود و میتواند به ماهوارهها و شبکههای برق آسیب جدی وارد کند.
توفان خورشیدی سال ۱۳۶۸/ ۱۹۸۹ حدود ده میلیون دلار خسارت به شبکه برق کبک و برخی مناطق شمالی ایالات متحده وارد و برق شش میلیون نفر را به مدت ۹ ساعت قطع کرد.
مشاوران اقتصادی و سیاسی بریتانیا برای سال ۱۳۹۶/۲۰۱۷ تاثیر خسارت ناشی از اختلالات سامانه ماهوارهای ناوبری جهانی مانند گالیلئو یا جیپیاس را برای پنج روز حدود ۲/۵ میلیارد پوند برآورد کردند؛ بنابراین خطرات حاصل از آبوهوای فضایی را باید جدی بگیریم. ماهوارههایی که در حال حاضر وظیفه دریافت این اطلاعات را از فضا دارند به پایان عمر خود نزدیک میشوند و باید به صورت جدیتری به فکر جایگزینی آنها باشیم.
انتهای پیام/