به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، حتما برای شما هم بار‌ها اتفاق افتاده است که گشت و گذاری در شبکه‌های اجتماعی مجازی داشته باشید و مجذوب فضای پر رنگ و لعاب آن شوید و ساعت‌های در صفحات مختلفی که اغلب با چاشنی تبلیغات هستند، وقت بگذرانید.

تبلیغاتی که مصرف کالا‌ها و خدمات مختلف را ناخودآگاه به شما القا می‌کنند و حتی امروز به عنوان یک کسب و کار مجازی پر رونق مطرح هستند و اینفلوئنسر‌هایی با درآمد‌های نجومی به یمن همین دنیای مجازی شکل گرفته‌اند.

فارغ از مزایا و معایب این نوع کسب و کار جدید که بی‌شک در دنیای فناورانه امروز رویارویی با آن اجتناب‌ناپذیر است، پای کودکان هم به تبلیغات و مدلینگ باز شد و روز به روز صفحات با این رویکرد افزایش پیدا می‌کند، حالا علاوه بر این نوع کسب و کار جدید که به واسطه پدر و مادر کودکان رونق پیدا کرده است، مهدکودک‌ها هم به آن پیوستند البته در نهایت با کارشکنی برخی مهد‌ها در نقض قوانین و مقررات برندینگ و تبلیغات، این کار سرانجام ممنوع شد.

اکنون پای تبلیغات به مدارس هم رسیده است و برند‌های تجاری بزرگ، این بار دانش‌آموزان و مدارس را که به جرات می‌توان آن را جز بزرگترین و موثرترین محل برای کنش‌های اجتماعی بر شمرد، هدف گرفته‌اند.

یک تیر و چند نشان شرکت‌های تبلیغاتی

چند مدتی است برخی شرکت‌های تبلیغاتی رویکردی جدید و تاثیرگذار را پیشه کرده‌اند و حالا به جای تبلیغ گران قیمت و بعضا محدودیت دار در رسانه‌ها، راهکاری ساده‌تر، اما موثر را انتخاب کردند و شناساندن کالای تبلیغاتی خود را با ضریب نفوذ بالاتری انجام می‌دهند.

حالا مدارس در کنار جایگاه تعلیم و تربیتی خود، رسانه‌ای برای برندینگ شده‌اند و دانش‌آموزان هم ابزاری که این هدف را محقق کنند؛ شرکت‌های تبلیغاتی گاه به اسم آموزش‌های مغفول در مدارس از مسائل بهداشتی و بلوغ گرفته تا حفظ سلامتی این فضا را انتخاب کرده‌اند و با تیر تبلیغات، چند هدف را نشانه رفته‌اند البته در برخی از این تبلیغات همکاری با آموزش و پرورش هم ذکر شده است و حالا معلوم نیست آموزش و پرورش برون‌سپاری را به شیوه برندینگ پیشه کرده است یا استفاده ابزاری از این نام می‌شود البته تاکنون در این مورد از سوی آموزش و پرورش اظهار نظری نشده است.

برندینگ به نام آموزش به کام تبلیغات؟!

تغییر شیوه کسب و کار و خلاقیت در تبلیغات بر کسی پوشیده نیست و حتی امروز حرف اول را در دنیای تجارت می‌زند، اما چند و چون اجرای کار و رعایت الفبای آن ضرورت دارد.

بر فرض که آموزش و پرورش مجوز ورود شرکت‌های تبلیغاتی را به مدارس داده باشد، اما چند سوال مطرح است چرا این کار مجوز انحصاری دارد؟ انتخاب این شرکت یا شرکت‌های خاص بر چه مبنایی صورت می‌گیرد؟ آیا مزایده‌ای وجود داشته است یا شرایط و ضوابطی برای دادن مجوز تعریف کرده‌اند؟

عادل برکم فعال حوزه تعلیم و تربیت درباره ابعاد مختلف ورود تبلیغات به مدارس اظهار کرد: اصلی‌ترین دلیل این است که مدرسه نباید بنگاه باشد و هویت و کارکرد اصلی آن یعنی آموزشی کمرنگ شود؛ در اصل نیابد این فضا را بنگاه تبلیغاتی بدانیم.

او ادامه داد: اجازه تبلیغات داشتن در مدارس باعث منحرف شدن دانش آموز و مدرسه از رسالت اصلی خودش و تاثیر منفی روی یادگیری دانش آموزان خواهد شد.

برکم با اشاره به اینکه کودک و دانش آموز به مدرسه می‌آید تا آموزش ببیند نه اینکه هدف تبلیغاتی قرار گیرد، تاکید کرد: این مساله جدا از خدشه وارد کردن به هویت مدرسه اخلاقی هم نیست.

جایگاه مغفول ارزیابی تبلیغاتی

ورود تبلیغات به مدرسه و استفاده از دانش‌آموز در این فضا، خواسته یا ناخواسته اولیا را تحت تاثیر فضای فکری فرزندشان ناشی از تبلیغات انجام قرار می‌دهد حال آنکه معلوم نیست اصالت کالا و صحت و سقم آن چطور ارزیابی شده باشد، چنانچه کالا در نهایت کارایی تبلیغاتی را نداشته باشد ناخودآگاه حس بی‌اعتمادی نسبت به فضای مدرسه شکل می‌گیرد.

برکم در این باره اظهار کرد: مدرسه باید بی طرف باشد و چنانچه تبلیغات صورت بگیرد به بی طرفی مدرسه خدشه وارد شده است و اثرات سو دارد؛ جهت‌گیری مدرسه باعث ناکارایی در تربیت می‌شود و در این شرایط بجای کارکرد اصلاحی و تربیتی در جایگاه مداخله‌گر و جانب‌دارانه ظاهر می‌شود که ناشی از ورود و تاثیر گذاری شرکت‌های تجاری است.

این فعال حوزه آموزش تصریح کرد: با تسخیر مدرسه به دست شرکت‌های تبلیغاتی، شأن مدرسه و نظام آموزشی تنزل پیدا می‌کند و جایگاه آن در نظر دانش‌آموز و جامعه لطمه می‌خورد چرا که احتمال دارد موارد و محصولاتی تبلیغاتی در نهایت خروجی خوبی نداشته باشد که در این حال اعتماد به مدرسه، معلم و نظام آموزشی آسیب می‌بیند.

او افزود: اگر مسئولان آموزش و پرورش بگویند طبق بررسی شرکت‌های ذی صلاح وارد می‌شوند، باید گفت که این مورد خارج از توان مدرسه و نظام آموزشی است و نمی‌توان نقش ارزیاب تبلیغات و محصولات را برای این نهاد قائل شد.

برکم تاکید کرد: مسئول خرید اولیای دانش‌آموزان هستند، اما کودک هدف تبلیغاتی قرار گرفته است و نقش واسط و متقاعدکننده برای پیشبرد اهداف تجاری را بازی کند و احتمالا این جهت گیری و اتفاقات باعث سو ظن، نارضایتی و جهت‌گیری والدین نسبت به مدرسه شود.

بیشتر بخوانید: پاسخ به سوالات دانش‌آموزی شما

رواج فرهنگ مصرف‌گرایی در کودکان

این فعال حوزه تعلیم و تربیت با تاکید بر اینکه مدرسه باید محیطی آرام برای یادگیری مهیا کند، وجود تبلیغات را باعث مزاحمت بصری، فیزیکی و از همه بدتر روانی دانست که منجر به حواس پرتی می‌شود.

بنا بر ابعاد مختلف موضوع تبلیغات، این فرآیند نیازمند نگاه تخصصی متولیان امر تبلیغات و برندینگ با ملاحظات ورود به مدرسه است چرا که بنا به حساسیت مدرسه و سن دانش آموزان محتوای و انگیزه تبلیغات باید دقیق و موثر بررسی شود.

انتهای پیام/