به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بعد از امکان برپایی کرسی‌های نظریه‌پردازی امام صادق (ع) که با نقل و گسترش روایات فقهی، شیعه جعفری را پایه‌گذاری کرد و هفت هزار شاگرد تربیت نمود؛ پیدا بود که خلفای بعدی، اجازه ایجاد چنین فرصتی را به امامان بعدی نخواهند داد. امام موسی کاظم (ع) با علم به این مسأله و دیگر مسائل پیش‌رو، برای گسترش شیعه در ابعاد بین‌المللی، راه دیگری در پیش گرفت.

ایشان، بین ۴ تا ۹ سال در زندان بود و امکان تربیت شاگردان یا تدریس و یا حتی ارتباط با یاران خود را نداشت؛ بنابراین تعداد فرزندان‌شان را گسترش داده و فرزندان‌شان را برای یک طرح استراتژیک تربیت و آماده کرد.

امام و ایجاد جنبش جهانی توسط دخترانشان

برای امام موسی کاظم (ع) ۱۸ فرزند پسر و ۱۹ فرزند دختر ذکر شده است. امام هفتم نه فقط پسران بلکه دختران‌شان را هم برای رهبری آینده‌ی جنبش شیعیان آماده ساخت تا سال‌ها بعد، زمانی که مأمون عباسی، به اجبار امام رضا (ع) را به طوس کشانید، خواهران و برادران امام هشتم هجرتی را در بسط شیعه آغاز کنند.

فرزندان امام کاظم (ع) در دایره‌ای به شعاع هزار و پانصد کیلومتر از نقطه مرکزی بغداد، منتشر شدند و اغلب، راهی ایران شدند؛ می‌توان گفت اراده‌ی الهی بود که سرزمین ایران به همت این دردانه‌های امام کاظم، آرام‌آرام برای انقلاب اسلامی ۵۷ و رهبری مسلمانان در قرن‌های بعدی آماده بشود.

شیعه، پیش از هجرت فرزندان امام کاظم در بخش‌هایی از ایران نمود داشت، اما با ورود این فرزندان بود که شیعه در ایران نضج می‌گیرد. این عزیزان، در یک خط ثابت پشت سر هم حرکت نکردند، بلکه پخش و منتشر شدند. نقشه‌ی پراکندگی فرزندان امام هفتم، نکته‌ی جالب توجهی دارد گویی این عزیزان، نقشه ایران را مقابل خود باز کرده و تقسیم کار کردند تا هرچه بهتر در سطح ایران، گسترش پیدا کنند به هر کجا که قدم گذاشتند و در همان منطقه ماندند و با سبک زندگی و اخلاق کریمه و حسنه و تعمیق ایمان و معرفتِ مردم، تشیع را در آن مکان نهادینه کردند؛ حتی بعد از شهادت یا رحلت، اثرشان هزاران برابر بیشتر شد و امروز هرکدام همچون یک ستاره در هر منطقه می‌درخشند.

گستره انتشار فرزندان و نوادگان امام موسی کاظم (ع)

گستره‌ی جغرافیایی که فرزندان امام کاظم منتشر شدند، حدود سه هزار در سه هزار کیلومتر است.‌
می‌توان مدعی بود چنین پراکندگی‌ای برای یک جنبش، در جهان بی‌نظیر است. تقریبا در وسعتی به اندازه‌ی نصف اروپا نفوذ کرده و توزیع شدند. علم، تفکر، فقه، معماری، فرهنگ، معنویت، هنر و… به واسطه این عزیزان در ایران بسط پیدا کرد. می‌توان ادعا کرد این مدل و الگو در جنبش‌سازی، انحصاری شیعه است.

فرزندان امام هفتم (ع) مأموریت داشند تا اسلام ناب رابه ایران منتقل کنند. شاید، پدر برایشان تشریح کرده بود که شرایط امامان بعدی به مراتب دشوارتر خواهد بود تا آنجا که امام معصوم را در پادگان نظامی تحت‌الحفظ نگاه خواهند داشت و شاید نیک می‌دانستند که آینده‌ی اسلام، نه در مکه و مدینه و بغداد و نجف؛ بلکه در ایران رقم خواهد خورد و ایرانی شیعی، پرچم‌دار اسلام ناب خواهد شد.

جنبش و حرکت اجتماعی این امام‌زادگان شریف، انتقال اسلام_ناب به ایران بود؛ دختر و پسر. اما در این بین، نقش ۱۹آذرخش امام کاظم (ع) بسیار جالب توجه است.

نه امروز! بلکه سیزده قرن قبل، این ۱۹ خواهر، هرکدام به نوعی رهبر یک جنبش اجتماعی اثربخش بودند و حرکت اجتماعی اثرگذار داشتند. پدر و برادران، همراهشان نبودند؛ مجرد بودند و همسر نداشتند. اما سفری دور و دراز و پر از حادثه را درپیش گرفتند؛ نه هواپیما بود و نه قطار و اتوبوس و ماشینی. خطرش را به جان خریدند. عهدی با خدای خود بستند و تصمیم گرفتند در ایران و اطراف ایران پراکنده بشوند تا هم‌پای برادران، اسلام ناب را تبلیغ کنند.

این ۱۹دختر:
۱ در پهنای سه هزار در سه هزار کیلومتر توزیع شده و وارد ایران شدند.
۲ به صورت قبیله‌ای در یک مکان توقف نکردند بلکه گسترش پیدا کردند.
۳ مستقر شدند و محیط را برای شیعه تثبیت کردند.
۴ در آن مکان باقی ماندند، تبلیغ کردند تا ضریب نفوذشان بالاتر رفت و به شهادت رسیدند.
۵ اثرشان تا پیش از شهادت اگر «یک» بود، بعد از شهادت‌شان «نهصد و نود و نه» شد.

سوال این جاست که با وجود چنین الگو‌هایی چرا دختر مسلمان اجازه می‌دهد جنبش‌های فمنیستی، فعالیت اجتماعی زنان را بر سرش بکوبند و لزوماً آن را با کنار زدن حیاء معنا کنند؟ چرا از الگوی حیرت‌انگیز ۱۹آذرخش امام کاظم (ع) یعنی ۱۹آذرخش جریان‌ساز و تاریخ‌ساز او غافل شده‌ایم؟

تنها یکی ازاین دختران موس بن جعفر (ع) که شیعه با نام ایشان بیشتر انس دارد حضرت معصومه است که به یمن وجود ش شهر قم به قلب تپنده مرجعیت شیعه بدل شد که در انقلاب اسلامی سال ۵۷ حوادث بسیاری ازآن رقم خورد. متاسفانه نقش دختران دیگر این امام عزیزمورد غفلت قرار گرفته و شیعه شناختی ازاین ۱۹ دخترو حرکت عظیمی که اینان انجام دادند ندارد…

دختر بودن یک نقش اجتماعی‌ست از اولین اجتماع که خانواده است تا جامعه. آقای رحیم‌پور ازغدی: «دختر‌ها بخصوص در خانواده‌هایی که یکی از والدین از دنیا می‌رود، نقش محوریت خانواده را دارند.»

اسلام می‌خواهد که «دخترها» سعی کنند «نقش اجتماعی اثربخش» داشته باشند و هر کدام یک «معصومه» باشند…

در پستوی خانه ماندن همچون زنان سنتی و از فعالیت اجتماعی اثربخش، دور شدن و کاری به احوال خوش و ناخوش جامعه نداشتن، در شأن دختر مسلمان نیست. دختر‌ها باید از درون خانواده یعنی هسته‌ی اولیه‌ی اجتماع، سپس در کلبه کرامت، هم‌پای نقش «همسری و مادری» تا در مسجد محل، مدرسه و.. اثر اجتماعیِ مثبت داشته باشند.

چون آذرخش، درخشیدن و
قرن‌هاست که هر مزار مطهرشان
قلب‌ها را منقلب و منیب
اشک‌ها را روان
روح‌ها را جلا
حاجت‌ها را روا
دل‌ها را مأمن و پناهگاه است….

منبع: با حجاب

انتهای پیام/