به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،یک دانشمندان اهل صربستان در دهه ۱۹۴۰ نظریه چرخههای میلانکوویچ را ارائه کرد. این نظریه همچنان بهعنوان بهترین توجیه برای وقوع عصر یخبندان در نظر گرفته میشود.
این دانشمند توضیح داد که حرکات زمین در مدار خود به دور خورشید با آن چه تصور میشد، تفاوت دارد. اول آن که خورشید در مرکز مدار گردش زمین قرار ندارد. دوم اینکه مدار گردش زمین همیشه به یک شکل نیست میتوان گفت مدار زمین هر ۹۶ هزار سال یک بار از حالت شبه دایره به شکلی تقریباً بیضی شکل تغییر حالت میدهد. این مسئله باعث تفاوت زیاد میان میزان انرژی تابشی دریافتی زمین از خورشید میشود.
طبق قانون جاذبه ما باید یک مدار ثابت داشته باشیم. پاسخ این سؤال با دید گستردهتر و در مقیاس کل منظومه شمسی پاسخ داده میشود. سیارهای به نام مشتری با جرمی ۳۱۸ برابر زمین بافاصله ۴.۲ برابر زمین تا خورشید. این سیاره غول آسا که بهتنهایی ۴ درصد جرم تمام اجرام موجود در منظومه شمسی را شامل میشود، میتواند مدار گردش زمین به دور خورشید را تغییر دهد.
بیشتر بخوانید:از کهکشان های نامرئی تا علت درخشش ماه
به غیر از این مسئله، موضوع انحراف محور دوران زمین هم مطرح است. انحراف ۲۳ درجهای نسبت مدار گردش زمین که باعث به وجود آمدن فصلها میشود. این انحراف باعث میشود یک نیم کره زمین همیشه نسبت به نیم کره دیگر به خورشید نزدیکتر باشد (تابستان). ولی حتی انحراف محور زمین هم ثابت نیست. هر ۴۱ هزار سال یک بار، زاویه انحراف محور زمین تغییر میکند که شدت تفاوت فصول سال را تغییر میدهد. هر چه زاویه بیشتر شود، تفاوت دمای فصل تابستان و زمستان هم بیشتر میشود.
اگر از همه این موارد عبور کنیم، حرکت ترقصی زمین هم است که معمولاً آن را در نظر نمیگیریم. یک فرفره را در نظر بگیرید. زمانی که فرفره با سرعت میچرخد، محور گردش آن ثابت است. ولی وقتی کمی کند میشود یا تعادلش به هم میخورد، تلوتلو میخورد و محور گردشش به چپ و راست نوسان پیدا میکند؛ و این حالت آنقدر شدید میشود تا نهایتاً فرفره بیفتد. محور دوران زمین هم دقیقاً همین حالت را دارد. حرکت ترقصی زمین به علت گردش ماه به دور زمین و کشش متقابل آن بر روی زمین اتفاق میافتد. حرکت ترقصی زمین یک دوره زمانی ۲۰ هزار ساله دارد.
طبق گفتهها تمامی موارد درتغییر دمایی کره زمین مؤثراند، اما بهتنهایی کافی نیستند. چراکه زمین برای وارد شدن به عصر یخبندان نیازمند یک سیستم افزایشی تشکیل یخ است. شرایطی که باعث شود مقداری از یخ زمستانی هر سال، در تابستان دوام آورده و سال دیگر بر مقدارش افزوده شود. با این اوصاف، نگرانی زیادی در مورد عصر یخبندان بعدی وجود ندارد. میشود گفت ما همین حالا هم عصر یخبندان بعدی را متوقف کردهایم و لازم نیست کاری کنیم.
دانشمندان میگویند احتمالاً گرمایش زمین و تغییرات شدید آب و هوایی احتمالاً وقوع عصر یخبندان را تا حداقل ۱۰۰ هزار سال به تعویق انداخته است؛ بنابراین به نظر میرسد گرمای جهانی به بشری که ۳۰ هزار سال آینده خواهد زیست، کمک زیادی کرده باشد. ولی فعلاً باید نگران افزایش بیش از حد گرما باشیم. بشر قبل از هر چیز باید بتواند تا ۳۰ هزار سال دوام بیاورد.
انتهای پیام/