به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، دکتر گرجی رئیس دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: یکی از تکنیک‌های درمان بیماری وسواس، روش درمانی شناختی رفتاری و قرار گرفتن مکرر در معرض منبع وسواسی است که البته باید توسط متخصص هدایت شود.

 

او ادامه داد: اعمال اجباری که فرد مضطرب برای کاهش تکانه‌های آزاردهنده فکری به صورت تکراری و غیر ارادی انجام می‌دهد، بخش عملی این وسواس را به خود اختصاص می‌دهد به طوری که فرد زمان زیادی را صرف آداب وسواسی خود می‌کند و از کار‌های اصلی زندگی خود، چون تحصیل، کار و زندگی خود باز می‌ماند و البته به دنبال آن در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل می‌شود و در نهایت کیفیت زندگی وی به شدت تنزل پیدا می‌کند.

رئیس دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: اغلب افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری ممکن است در یکی از مقوله‌های مربوط به ترس از آلودگی، بررسی مجدد، شمارش و تنظیم کردن، نظم و تقارن، شک در کامل بودن و احساس گناه، ذخیره چیز‌های غیر مفید و دور ریختنی، ترس از آسیب به خود و دیگران، تمرکز بیش از حد بر باور‌های مذهبی یا اخلاقی، بار‌ها و بار‌ها پرسیدن حال عزیزان، شمارش، تنظیم وسایل یا دستور‌های یکسان و مکرر، درگیر مراسم مذهبی شدن بیش از حد، انباشته کردن یک وسیله از جمله روزنامه یا ظروف خالی احتکار مواد دور ریختنی، گنجانده شود.

گرجی با بیان اینکه داشتن آیین و مراسم خاصی برای خوابیدن، ترس از دست دادن یا نداشتن آنچه لازم است، اسیر خرافات شدن، نظم و تقارن و رفتار‌های اجباری افکار تکرار شونده از دیگر موضوعاتی است که فرد وسواسی ممکن است به آن مبتلا شده باشد، افزود: این افکار، فرد وسواسی و خانواده او را گاهی به عذابی غیر قابل تحمل دچار می‌کند؛ مواردی، چون نظم بیش از حد، حمام‌های طولانی، حساسیت نسبت به مسائل شخصی، تعویض مکرر لباس در یک روز، مصرف بیش از اندازه دستمال توالت، دستمال کاغذی و صابون، چک کردن چندباره کیف مدرسه، طول کشیدن بیش از اندازه مشق نوشتن، سوراخ شدن ورق دفتر مشق به خاطر زیاد پاک کردن و ... می‌تواند علایمی از شروع وسواس باشد.

او با بیان اینکه معمولاً شروع این بیماری در نوجوانی است و میانگین سن بروز آن ۱۳ تا ۱۹ سالگی است، تصریح کرد: البته وسواس در کودکان نیز ممکن است وجود داشته باشد، اما تشخیص آن مشکل است، زیرا گاهی وسواس در کودکان با اختلال هایی، چون افسردگی، اضطراب اجتماعی، ناخن جویدن، تیک، اختلالات یادگیری و اختلال کمبود توجه، بیش فعالی همراه می‌شود و البته کودک از بیان افکار وسواسی خود به والدین ناتوان است.

 

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: از آنجایی که بیماری وسواس موجب بروز مشکل در زندگی خانوادگی و سازگاری اجتماعی می‌گردد، خانواده درمانی نیز اغلب می‌تواند مفید واقع شود و در ایجاد انگیزه برای کمک به یکی از اعضای خانواده که با این بیماری درگیر است، فراهم سازد و باعث کاهش احساس تنهایی و انزوا و افزایش حمایت از فرد وسواسی گردد.

گرجی با تاکید براینکه درمان وسواس در کودکان و نوجوانان تنها هنگامی مؤثر است که روش‌های درمانی توسط والدین آنان هدایت شود و بنابراین آگاهی داشتن هر دوی والدین از بیماری و روش درمانی بسیار مهم است، ابراز کرد: نوشتن افکار وسواسی و تهیه فهرستی از نگرانی‌ها در رهایی از این افکار کمک کننده است همچنین تغذیه سالم، خواب مناسب و ورزش کردن می‌تواند در کنترل علایم وسواس تا حدودی به شما یاری رساند.

 

انتهای پیام// م.ب