رضا نقی زاده، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور در گفتوگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت: با برچسب زنی به نخبهها موافق هستیم به این دلیل که باید برای الگو سازی سایرین بتوانیم سنبل بسازیم تا بقیه افراد جامعه تلاش کنند تا به آنها برسند، ولی تعریف نخبه را به فردی که رتبه کنکورش زیر ۱۰۰ است نباید تقلیل دهیم بلکه نخبه فردی است که باید نیازهای جامعه اش را نیز رفع کند.
نقی زاده در ادامه افزود: خوشبختانه گرایش دانشجویان اکنون به این سمت رفته که خودشان به عنوان کارآفرین مطرح شوند یا در شرکتهای استارتاپی کار کنند تا به اطلاعاتشان افزوده شود. ما امروزه به نخبهای احتیاج داریم که دغدغهی جامعه را داشته باشد و فقط فردی که ضریب هوشی بالا دارد نمیتواند سنبل خوبی برای جامعه باشد.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور در ادامه بیان کرد: در واقع وقتی الگوهای کشورهای غربی را درباره مدیریت نخبه الگو برمی داریم رفتارهایمان شبیه کشور توسعه یافته میشود در حالی که ما در کشور در حال توسعه هستیم و در کشور در حال توسعه با دو مشکل مواجه هستیم یکی اینکه ساختارهایمان مشکل دارد و مشکل دیگر اینکه کمبود منابع داریم. در کشور در حال توسعه حداکثر فعالیت باید به سمت نیازها برود.
نقی زاده در ادامه بیان کرد: تعریف نخبه در کشور توسعه یافته و در حال توسعه متفاوت است. پاسخ به نیاز جامعه در کشور ما در اولویت قرار دارد. در جامعه باید نخبهای ترویج شود که در راستای حل نیازهای جامعه باشد. اگر تحول در آموزش و پرورش و وزارت علوم را جدی بگیرم شاهد تغییر و تحول در جامعه خواهیم بود.
بیشتر بخوانید: وام دانشجویی ۹۸ شامل چه کسانی میشود؟
او در ادامه تاکید کرد: در حال حاضر قویترین زیست بوم در منطقه ایران است. دانشگاههای ما با سازوگار فعلی توان رفع نیازهای جامعه را ندارند و دانشگاههای ما امروز نفتی هستند یعنی با پول نفت اداره میشوند و باید رویکرد این دانشگاهها به صورت اساسی تغییر کند.
نقی زاده افزود: اگر نتوان رفتار و سیاست گذاری مناسبی برای شکل گیری دانشگاه و جامعه ایجاد کرد، دانشگاه حتی اگر بخوبی به تربیت دانشجو بپردازد، قادر نخواهد بود مشکلی از جامعه حل کند.
نقی زاده با بیان اینکه دنیای امروز به سمت دانشگاههای کارآفرین و جامعه محور حرکت کرده است، ادامه داد: ارزش آفرینی دانشگاههای علوم انسانی با دانشگاههای فنی متفاوت است؛ لذا نسل سوم و چهارم دانشگاهها قصد دارند ابتدا نیازی از جامعه را پاسخ دهند. بنابراین تمام ارکان اعم از نظام آموزشی، اساتید، پذیرش دانشجو و... به حل نیازهای جامعه معطوف است.
نقی زاده در ادامه بیان کرد: باید به این موضوع دقت کرد که دولت امکان تخصیص منابع بیشتر به دانشگاهها را ندارد. وضعیت اقتصادی هم اکنون به گونهای است که فاصله حقوق اساتید با سایر شغلها بسیار زیاد شده و دولت نمیتواند حقوق این قشر را سه برابر کند. اگر پارادایم دانشگاه تغییر نکند دانشگاه نقش کنش گرخود در جامعه را از دست میدهند و در در آیندهای نزدیک دانشگاه به مدارس بزرگ تبدیل میشوند.
نقی زاده در ادامه افزود: تنها راه تغییر مسیر دانشگاه حرکت به سمت جامعه محوری و کارآفرینی است و چاره دیگری جز این ندارد.
او با انتقاد از عملکرد دانشگاه و جامعه گفت: رابطه علم و فناوری با جامعه بصورت مناسب تعریف نشده است؛ یعنی دانشگاه بصورت مجزا به تربیت نیرو و فعالیت میپردازد.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور تصریح کرد: بالغ بر ۹۰ درصد دانشگاههای نسل اول ایران آموزش محور هستند و بخش اندکی پژوهش محور شده اند، ولی امروز در دنیا به این نتیجه رسیده اند که اگر دانشگاه تنها به تربیت فرهیختگان بپردازد، نخواهد توانست نیازهای جامعه را برآورده سازد.
انتهای پیام/