به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، پیاده روهای ناهموار، رد شدن از پل ها، بالارفتن از رمپ هاو.. مواردی هستند که برای آنها مانند یک کوه بزرگ است، با تمام این موانع که برای حضور در فضای شهر وجود دارند، این سختیها را هیچ تصور کردند و در جامعه حضور پیدا می کنند.
نسا خوش نیت مؤسس و رئیس هیئت مدیره انجمن معلولین ضایعه نخاعی خراسانرضوی در گفت و گو با خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، گفت: با تمام مشکلات و ناهمواری هایی که بر سر راهم هستند با امید و تلاش به زندگی خود ادامه می دهم.
معلولیت در مسیر مشهد-شیروان
او ادامه داد: کارمند آموزش و پرورش هستم و جزو دانشجویان برتر خراسان بودم که به این علت به مراسمی در روز وحدت حوزه دانشگاه دعوت شدم، اما در مسیر شیروان به مشهد مینیبوس تصادف کرده و دچار ضایعه نخاعی شدم.
رئیس هیئت مدیره انجمن معلولین ضایعه نخاعی خراسان رضوی گفت: بعد از این اتفاق ۱۷ عمل جراحی و بعد از آن دورهای عزلت و گوشهنشینی داشتم و پس از یکسال بستری بودن در بیمارستان و بستری در منزل، یکسالی نتوانستم به زندگی عادی برگردم و بعد از این مدت موفق به انجام کارهای شخصی شدم.
خوش نیت افزود: در سال ۹۳ از شیروان انتقالی گرفتم وبه مشهد آمدم، در همان سال اول با آقای پوریوسف که اکنون مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی هستند آشنا شدم که ایشان درآن زمان معاون توانبخشی بهزیستی بودند و استارت فعالیت انجمن توسط ایشان خورد.
آغاز فعالیت انجمن از سال ۹۴
او با اشاره به اینکه هدف اصلی انجمن، تغییر نگرشهای جامعه است، تصریح کرد:هیچ شخصی نمیتواند این تضمین رابدهد که روی ویلچر نباشد، اگر در ۵ دقیقه آینده زلزله بیاید و یا تصادفی شود ممکن است فرد دچار ضایعه نخاعی شود. از سال ۹۴ اقدامات انجمن را به صورت غیررسمی آغاز کردیم و از افراد در اثر تصادف و یا حادثه کار که بیشتر کارگرهای ساختمانی هستند به دلیل نبود ایمنی در کار به ضایعه نخاعی دچار شدند.
رئیس هیئت مدیره انجمن معلولین ضایعه نخاعی خراسان رضوی با اشاره به روز جهانی معلولین گفت: این روز تنها روز توجه به دردهای معلولان نیست، توجه به دردها و حق معلولان است.
درخواست معلولین بهره مندی از حقوق شهروندی است
خوش نیت افزود: افراد دارای معلولیت حق و حقوق بیشتر از دیگر شهروندان نمیخواهند آنها مانند سایر افراد جامعه هستند که برای حضورشان باید برخی از زیر ساختها فراهم شود، معلولان هم جزوی از شهروندان این شهر هستند و به حمایت نیاز دارند؛ تابلویی که برای پارک و توقف معلولان در شهر می بینید برای زیبایی نیست اما شهروندان بی توجه به آن هستند.
او ادامه داد: ما خواستار حق و حقوق بزرگی نیستیم که فراهم آوردن آن برای مسئولان سخت باشد، آنچه که میخواهیم همان حق شهروندی است که ما از آن بی بهره هستیم؛ حرفها و وعدهها مسئولان فقط روی کاغذ نباشد و می خواهیم شعارهایی که میدهند به عمل تبدیل شود؛ برای درک بهتر مسئولان و مدیران شایسته است تا هریک از مدیران در کنار خود از یک معلول کاردان و خبره در نقش مشاورهای استفاده نماید.
رئیس هیئت مدیره انجمن معلولین ضایعه نخاعی خراسان رضوی گفت: ما در کار و فعالیتهای اداری با دیگران برابر هستیم، ولی کاهش ساعت کار و بازنشستگی زودتر از موعد شامل حال ما نمیشود؛ تفاوت ما با شهروندان سالم تنها در حد ویلچر و چرخی است که روی آن نشسته ایم و در سایر عرصهها هیچ تفاوتی نداشته بلکه در برخی از حوزهها موفقتر عمل کرده ایم.
معلولیت، محدودیت است
خوش نیت با اشاره به اینکه وقتی یک معلول نمیتواند از پل هوایی استفاده کند شهر معلول است، افزود: معلولیت، محدودیت است، مگر کسی که سوار بر ویلچر است برای تردد در شهر با مشکلاتی مواجه نیست؟ حتی برای رفتن به سرکار باید از افرادی که سالم هستند زودتر حرکت کند! اینها همان محدودیتهای فیزیکی، شهری و شغلی است که به خاطر نگاه ناقص فرهنگی و محدودیتهای یک شهر معلول است.
او با بیان اینکه آگاه سازی جامعه برعهده رسانه است، ادامه داد: علاوه بر مشکلات سخت افزاری در سطح جامعه مانند نبود امکانات شهری مناسب برای معلولین، به لحاظ نرم افزاری به ویژه در حوزههای بهداشت روح و روان نیز نیاز به حمایت داریم، رسانه و آموزش و پرورش در این زمینه می توانند نقش موثری داشته باشند.
معلولیت ناتوانی نیست
رئیس هیئت مدیره انجمن معلولین ضایعه نخاعی خراسان رضوی گفت: معلولیت واژهای است که بیشتر در ذهن ما به معنای یک ناتوانی معنی میشود و میتواند مشکلاتی را برای فرد معلول ایجاد کند، اما معلولان بارها این را به اثبات رسانده اند که معلولیت، شاید با محدودیتهایی روبه رو باشد، اما ناتوانی نیست.
خوش نیت با بیان اینکه زندگی با ویلچرم زیباتر است، افزود: تمام آرزوهای فرد وقتی روی ویلچر میرود، تغییر میکنند و مثل نوزادی است که دوباره متولد میشود؛ از زمان آغاز دوران معلولیت، دوربین عکاسی ام به من بهتر دیدن را آموخت.
او در پایان تصریح کرد: زمانی که از بیمارستان به منزل آمدم، کفش هایم را با گلهای رز پر کردم و بر دیوار اتاقم قاب گرفتم و با خود گفتم این پایان قدم زدن من با کفش هایم و واقعیت زندگی من است.
معلولان را به رسمیت بشناسید
حداقل حقوق یک فرد معلول، حق دسترسی به اماکن و فضاهای شهری است، اما زیرساختهای شهری این اجازه را نمیدهند.
با در نظر گرفتن مشکلات معلولان، فرهنگ حمایت از حقوق شهروندی معلولان نیاز به بازنگری جدی دارد. مقولهای که در جامعه ما هنوز جا نیفتاده و لازم است علاوه بر بررسی قانون جامع حمایت از معلولین، نحوه فرهنگسازی در زمینه بهرهمندی از توانمندیها و حفظ حقوق شهروندی معلولان بررسی شود، ولی اکنون اقدامات حوزه معلولان جزیرهای است.
انتهای پیام//ز.ق
گزارشگر: زهرا قره ای