به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، مسعود دلخواه متولد سال ۱۳۳۶ در تهران است. او فارغ التحصیل فوق لیسانس و دکترای تئاتر از دانشگاه کانزاس آمریکا است و علاوه بر بازیگری، نویسنده، کارگردان، مدرس و استاد دانشگاه نیز است. حضور او در آمریکا دو جایزه معتبر مدرس برتر بازیگری در سال ۱۹۸۹ و ۲۰۱۱ را به همراه داشت. دلخواه در سال ۱۳۸۵ نمایش «ژولیوس سزار» نوشته ویلیام شکسپیر را در تالار مولوی روی صحنه برد و یک سال بعد در سال ۹۶ از طرف انجمن خانه تئاتر به عنوان کارگردان برتر عرصه تئاتر شناخته شد. 

او در سال‌های اخیر نمایش‌های «بیگانه»، «مفیستو» و «شاه لیر» را بر روی صحنه برد که با استقبال بی نظیر مخاطبان مواجه شد. از همین رو درخصوص وضعیت تئاتر کشور و همچنین نمایشی که او به تازگی در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه برده است، با او به گفت‌وگو پرداخته ایم که آن را در ادامه می‌خوانید:

شما به تازگی نمایش «هیچ چیز جدی نیست» را روی صحنه برده اید. این نمایش چه موضوعی را دنبال می‌کند؟

نمایش «هیچ چیز جدی نیست» درباره یک گروه تئاتری است که می‌خواهند آثار کلاسیک را برای تماشاگران مدرن و امروزی به اجرا بگذارند، اما راه و چاه کار را نمی‌دانند و درگیر حاشیه‌های بسیاری می‌شوند. طوری که مسئله اصلی را فراموش می‌کنند. ما در حین نمایش، پشت صحنه نمایش و تمرین‌های آن‌ها را می‌بینیم و زمانی که نمایش را به اجرا می‌برند با اتفاقات غیر قابل پیش بینی مواجه می‌شوند. این اتفاق‌ها در قالب طنز و با رگه‌های ابزورد روایت می‌شود. در این نمایش به دو مسئله پرداخته می‌شود؛ اول مسائل انسانی و دوم مسئله تئاتر. اینکه آیا می‌توانیم با آثار کلاسیک کاری را که می‌خواهیم انجام دهیم، صرفا به این خاطر که نویسنده آن از دنیا رفته است؟ بخشی از این حاشیه‌ها در برخی گروه‌های تئاتری دنیا وجود دارد و بخشی از آن هم مربوط به تئاتر در کشور خودمان است.

برای تبلیغ نمایش بازگشتی به روش های سنتی داشتیم

استقبال تماشاگران راضی کننده بود؟

نمایش را با استقبال خوب تماشاگران آغاز کردیم، ولی به دلیل قطعی اینترنت و عدم دسترسی تماشاگران به خرید بلیت نمایش و عدم امکان تبلیغ در فضای مجازی لطمه شدیدی به اجرای نمایش وارد شد. البته این ضرر شامل تمامی گروه‌های نمایشی شد. اگر آمار تعداد تماشاگران سالن‌ها را با سه ماه گذشته مقایسه کنید، تفاوت و افت تماشاگر را مشاهده خواهید کرد. متاسفانه بسیاری از نمایش‌ها از نظر مالی خسارت دیدند و نمی‌توان آن را در روز‌های باقی مانده از اجرای نمایش جبران کرد. در کل خوشبختانه استقبال تماشاگران نسبت به تئاتر بیشتر شده است. قیمت بلیت برای نمایش «هیچ چیز جدی نیست» مناسب است و ما آن را برای دانشجویان، اعضای خانه تئاتر و گروه‌های چهار و هشت نفره نیم بها کرده ایم. برای تمدید اجرای نمایش «هیچ چیز جدی نیست» تقاضا کردیم و احتمال تمدید نمایش وجود دارد، ولی باید گفت خسارت‌های وارده به نمایش‌ها با تمدید اجرای ۵ الی ۶ روزه وجود ندارد. با قطع اینترنت بازگشتی به روش‌های سنتی برای تهیه بلیت و تبلیغ نمایش داشتیم. امکان تبلیغ نمایش در فضای مجازی وجود نداشت و به همین علت تراکت‌هایی را چاپ و توزیع کردیم.

با جوان‌ها راحت‌تر می‌توان کار تجربی انجام داد

شما در نمایش «شاه لیر» از افراد چهره استفاده کردید. حال چرا نمایش «هیچ چیز جدی نیست» را با هنرمندان ناشناخته تئاتر روی صحنه بردید؟

هر پروژه‌ای نیاز‌های خاص خود را دارد. زمانی که در تالار وحدت و یا سالن اصلی تئاتر شهر کار می‌کنید، تعداد صندلی بسیار زیاد است و شما مجبور می‌شوید از چهره‌های مطرح برای نمایش استفاده کنید. من معتقد نیستم که مردم یک تئاتر را فقط به خاطر بازیگران چهره آن تماشا می‌کنند؛ در «شاه لیر» از افراد چهره که تئاتری هستند، استفاده کردم. از نظر من اگر یک چهره سینمایی در تئاتر بازی کند، ایرادی ندارد، ولی به این شرط که کاراکتر نمایشی به آن فرد نزدیک باشد و تماشاگران فقط برای تئاتر آن نمایش را تماشا کنند، نه به خاطر فرد مشهوری که در آن بازی می‌کند.

معمولا در کارهایم از افراد آماتور و دانشجویان در کنار پیشکسوتان و افراد مشهور استفاده می‌کنم و این ترکیب در کار‌های من وجود دارد. در «شاه لیر» چهره‌های شناخته شده تئاتر، تلویزیون و سینما و حدود بیست الی سی بازیگر آماتور و جوان در کنار هم حضور داشتند. نمایش «مفیستو» را با دانشجویان به اجرا بردم، زیرا کاری دانشگاهی بود و خیلی هم استقبال خوبی از آن شد. در نمایش «هیچ چیز جدی نیست» باید از گروه‌های جوان حرفه‌ای استفاده می‌کردم، زیرا این اثر کاری تجربی و کارگاهی بود و با جوان‌ها راحت‌تر می‌توان نمایشی به شکل کارگاهی را اجرا کرد.

به سمت ستاره پروری در تئاتر رفته ایم

شما به حضور افراد چهره برای فروش بیشتر تئاتر اعتقاد دارید؟