به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روزنامه رای الیوم در سرمقاله خود نوشت: ما در روزنامه «رای الیوم» تعجب می‌کنیم از حمله طرف‌های متعدد به نفت سوریه در شرق فرات تا جایی که گویی ملت و دولتی در این سرزمین عربی مسلمان وجود ندارد، کشوری که از جنگ خانمان‌سوز در رنج است و دولت‌های بزرگ و کوچک منطقه‌ای و بین‌المللی طی هشت سال گذشته در آن دخالت کردند.

می‌توان این حمله‌کنندگان لجام‌گسیخته را در این موارد خلاصه کرد.

نخست رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه که به علت حمایت از سهم کشورش از گاز در دریای مدیترانه می‌جنگد و آماده است به همین منظور وارد جنگی منطقه‌ای شود. وی در یک گفتگوی تلویزیونی که سه روز قبل منتشر شد، گفت به دونالد ترامپ، رئیس جمهور کنونی آمریکا، پیشنهاد کرده است همانگونه که به باراک اوباما، رئیس جمهور سابق، پیشنهاد کرده بود که از درآمد‌های نفت سوریه برای تامین هزینه‌های ایجاد منطقه امن و اسکان آوارگان در شمال سوریه استفاده شود، اما آن دو، این پیشنهاد را رد کردند بی‌آنکه علل آن را توضیح دهند.

دوم یک شرکت اسرائیلی که طرحهایش را برای انتقال به شرق دیرالزور برای بهره برداری از چاه‌های نفت و گاز در این منطقه و استفاده از آن برای تامین هزینه‌های تشکیل یک منطقه خودمختار کرد در شمال سوریه با حمایت آمریکا فاش کرد.

سوم شرکت آرامکوی عربستان سعودی که اعلام کرد یک هیئت فنی به میدان نفتی العمر سوریه اعزام کرده است تا قرارداد سرمایه‌گذاری با نیرو‌های اشغالگر آمریکایی امضا کند و بر اساس آن چاه‌های نفت و گاز سوریه بازسازی و اقدامات برای نگهداری، حفاری و آغاز صادرات آن آغاز شود.

چهارم کارشناسان نفت و گاز مصر که سوار بر بالگرد‌های آمریکایی به شرق دیرالزور رفتند تا در عملیات تسهیل غارت و سرقت نفت سوریه مشارکت جویند و ما تردید داریم که این کارشناسان بدون موافقت مقامات رسمی مصر به این ماموریت آمده باشند.

پنجم دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، که بر سلطه نیروهایش بر چاه‌های نفت سوریه و استفاده از درآمد‌های آن آنگونه که او می‌خواهد از جمله برای ایجاد منطقه خودمختار کرد و نیز تامین هزینه‌های نیرو‌های آمریکایی تاکید کرد. گویی چاه‌های نفت سوریه ملک دولت اشغالگر و غاصب آمریکاست.

رای الیوم در ادامه با طرح پرسش که آیا ترکیه و عربستان راضی هستند که خارجی‌ها بر منابع گاز و نفت این کشورها سلطه یابند از از آن بر ضد این کشورها استفاده کنند، نوشت: اگر پاسخ این دو منفی است که قطعا همینگونه است، پس چرا دولت‌های سعودی و ترکیه با سرمایه‌های نفتی سوریه این گونه رفتار می‌کنند، گویی زمینی مشاع و بدون صاحب است؟ بر اساس کدام قانون یا اصل اخلاقی، نمایندگانی از شرکت آرامکوی عربستان به سوریه اعزام می‌شوند؟ بر اساس کدام اصل قانونی یا اخلاقی، نفت سرقت شده سوریه از خاک ترکیه به دست مشتریان در خارج می‌رسد؟

این نفت متعلق به سوریه است و درآمد‌های آن باید به طور کامل به دولت و ملت سوریه باز گردد. ترکیه، عربستان سعودی و مصر هر اندازه که با دولت سوریه اختلاف داشته باشند، باید در صدر کشور‌هایی باشند که با سرقت دارایی و اشغال چاه‌های نفت آن مخالفت می‌کنند؛ زیرا این امر نقض آشکار همه قوانین بین‌المللی و اخلاقی است.

نویسنده این مطلب در ادامه افزود: ما در این روزنامه قویا با هر نوع عملیات غارت سرمایه‌های نفت و گاز سوریه مخالفیم به ویژه در این شرایط دشوار که ملت این کشور گاز برای گرم کردن فرزندانش در این زمستان سخت ندارد و صف خودرو‌ها در پمپ بنزین‌ها به چند کیلومتر می‌رسد؛ زیرا سوخت کم است.

سوریه با قوت و استواری از قلب خرابه‌های این توطئه بیرون خواهد آمد و نقش و جایگاهش را باز خواهد یافت و دولت، ملت و دوستداران آن موضع دیگری در برابر همه آنانی خواهند داشت که از ضعف و شرایط دشوار این کشور سوء استفاده می‌کنند.

انتهای پیام/