مجسمه‌سازی برای رونق کشاورزی/ راز مجسمه‌های غول پیکر در دور افتاده‌ترین جزیره
ساخت مجسمه‌های غول پیکر جزیره ایستر از قرن‌ها پیش تاکنون یکی از عجایب دنیا بوده و به تازگی دانشمندان اسرار جدیدی درباره علت ساخت آنها کشف کرده‌اند.
به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،کارشناسان باستان شناسی به تازگی اعلام کرده اند سرانجام راز و رمز مجسمه‌های غول پیکر جزیره ایستر را کشف کرده اند. مطالعه‌های کارشناسان نشان داده است حدود ۹۰ درصد از مجسمه‌های جزیره ایستر به نام Moai از نوع سنگ‌های صخره‌ای وفشرده به نام مونولیت یا تک سنگ تراشیده شده اند.
خاک موجود در مونولیت‌ها با نام Rano Raruko شناخته می‌شود که خاکی فوق العاده غنی و مفید حاوی املاحی، چون کلسیم و فسفر برای کشت انواع گیاهان است و نام منطقه‌ای ویژه در جزیره ایستر است. کارشناسان اعتقاد دارند اهالی باستانی جزیره ایستر از این تک سنگ‌ها برای رشد و تهیه مواد خوراکی استفاده می‌کردند.
برخی گمانه زنی‌ها نشان می‌دهند اطراف مجسمه‌ها مزرعه‌هایی برای کشت مواد مختلف وجود داشته است و مجسمه‌ها نوعی مراقب نامحسوس برای جلوگیری از گزند و آسیب به محصول‌های کشاورزی بوده اند.
تراشیدن تک سنگ‌ها در قرن‌های ۱۳ تا ۱۶ میلادی درجزیره ایستر رواج داشته است. این تک سنگ‌ها سبب تولید بستری از خاک مناسب برای رشد انواع میوه های، چون موز و سیب زمینی شیرین می‌شدند.
تجزیه و تحلیل مواد شیمیایی موجود در خاک اطراف تک سنگ‌ها نشان داده است خاک آن محوطه حاصلخیز تر از هر منطقه دیگری درجزیره است.
محوطه Rano Raruko در جزیره ایستر دارای خاکی از جنس سنگ‌های آتش فشانی و بسیار حاصلخیز است و در آن صد‌ها مجسمه موآی وجود دارند.
دانشمندان برای کشف یافته‌های بیشتر درباره مجسمه‌های موآی، پس از چندین دهه، آزمایش خارج کردن و حفاری خاک اطراف مجسمه‌ها را انجام داده اند. با انجام حفاری وخارج کردن بقایای مجسمه‌ها از زیرخاک دانشمندان موفق به شناسایی نقش نگاره‌هایی بر روی بدنه مجسمه‌ها شده اند که حاوی تصاویری منحصربه فرد هستند.
انجام مطالعه برای خواندن متون باستانی و نقش‌های نگاشته شده بر روی مجسمه‌ها به وسیله دانشمندان در دست انجام است.
برخی از این مجسمه‌ها به طور کامل زیر خاک هستند، برخی تنها سرشان از خاک بیرون است و تعداد زیادی به طور کامل روی سطح زمین هستند.
خاک اطراف مجسمه‌ها غنی از خاک رس است و به دست ساکنان باستانی جزیره ایستر پس از خارج کردن از اطراف مجسمه‌ها به سطح زمین انتقال داده می‌شد تا برای کشاورزی مورد استفاده قرار بگیرد.
نوع خاک جزیره ایستر به گونه‌ای است که میزان فرسایش آن بسیار زیاد است به همین دلیل ساکنان باستانی جزیره با استفاده تراشیدن مجسمه‌ها سعی در غنی سازی خاک داشتند.
اولین مجسمه‌های موآی درجزیره ایستر به وسیله کاشفان هلندی درسال ۱۷۲۲ میلادی کشف شده اند. تصوربر این است که در طراحی چهره این مجسمه‌های غول پیکر از چهره ساکنان اولیه جزیره الهام گرفته شده است.
تاکنون حدود ۸۸۷ مجسمه داخل جزیره با ارتفاع متوسط ۴ متری که بیشتر آنها رو به سوی دریا هستند کشف شده است. مجسمه‌های روبه دریا برای محافظت از دزدان دریایی و مجسمه‌های رو به خشکی برای محافظت از اهالی روستا‌ها ساخته شده اند.
جزیره ایستر در وسط اقیانوس آرام جنوبی قرار دارد و تاکنون نظریه‌های مختلفی درباره چرایی ساخت این مجسمه‌ها مطرح شده است که از آن جمله می‌توان محافظت از جزیره و ساکنان آن در مقابل حمله دشمنان، نماد‌هایی از اساطیر جزیره و نماد قدرت و اقتدار ساکنان بومی جزیره را می‌توان نام برد.
انجام مطالعه و حفاری مجسمه‌های موآی به وسیله دانشمندان دانشگاه یو سی ال‌ای آمریکا در حال انجام است.
منبع:Dailymail
انتهای پیام/
