به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «۱۵ میلیون دلار پول برای کمک به هزینههای گفتگو با طالبان». این خبری بود که چندی پیش برخی رسانههای آمریکایی به نقل از کنگره مطرح کردند. این مساله در شرایطی رسانهای شد که مقامات عالی آمریکا پیش از این تهران را به ارائه کمکهای مالی و تسلیحاتی به طالبان متهم کرده بودند.
کمک مالی آمریکا از گروه خودخوانده تروریستی
دو روز پیش رسانه آمریکایی «رولکال داد کام» اعلام کرد که کنگره ایالات متحده آمریکا مبلغ ۱۵ میلیون دلار برای تامین هزینههای گفتگوهای صلح با طالبان اختصاص داده است. بر اساس این گزارش، کنگره با تایید لایحه «قانون مجوز دفاع ملی» به وزارت دفاع آمریکا این اجازه را داد تا ۱۵ میلیون دلار را روی گفتگوهای صلح افغانستان هزینه کند. با این حال، پنتاگون اعلام کرد که احتمال دارد بخشی از این پول به صورت غیرمستقیم به طالبان پرداخت شود. این خبر بلافاصله با واکنش مقامات طالبانی مواجه شد. در اینباره، «سهیل شاهین» سخنگوی دفتر طالبان در توییتی اعلام کرد: «اگر آمریکا برای مصارف تیم این کشور بودجه تصویب کرده است به خود آنها مربوط است و به امارت اسلامی ربطی ندارد».
آمریکاییها در حالی از مبادی و مجاری قانونگذاری خود برای پرداخت پول به گروه طالبان بهره بردهاند که در اواخر سال میلادی ۲۰۱۸، جمهوری اسلامی ایران را به حمایت از این گروه متهم کردند. در اینباره، «برایان هوک» نماینده ویژه وزارت امور خارجه آمریکا در ایران، طی اظهاراتی و بدون ارائه مدرکی متقن، مدعی شد: «ایران حداقل از سال ۲۰۰۷ تاکنون حمایت مادی از طالبان را انجام داده است». این خبر بلافاصله با واکنش مقامات کشورمان مواجه شد.
بهرام قاسمی، سخنگوی وقت وزارت امور خارجه کشورمان، با کذب خواندن ادعای واشنگتن اظهار کرد: «در پی حملات هفته گذشته طالبان در استان فراه افغانستان، متاسفانه برخی در این کشور، همسایگان را متهم به حمایت از طالبان کردهاند و فرماندهان آمریکایی نیز که پس از سالها حضور نظامی گسترده در افغانستان و ریختن خون هزاران نفر از مردم بیگناه این کشور، از ایجاد و استقرار امنیت در این کشور عاجز ماندهاند، تلاش دارند با متهم کردن جمهوری اسلامی ایران به حمایت از طالبان، افکار عمومی مردم افغانستان را از دلایل واقعی تداوم جنگ در این کشور منحرف کنند.»
واکنش قاسمی به ادعای کذب آمریکاییها البته نافی تلاشهای دیپلماتیک جمهوری اسلامی برای ایجاد ثبات در افغانستان نیست. داشتن هزاران کیلومتر مرز مشترک با افغانستان، تاکنون باعث شده تا مقامات عالی وزارت امور خارجه ایران،در چندین نوبت از رهبران طالبان برای حضور در تهران و انجام رایزنیهای سیاسی بهمنظور ایجاد ثبات در این کشور دعوت به عمل آورند.
برای بررسی بیشتر قانون جدید کنگره آمریکا برای ارائه کمک مالی به گروه طالبان، به سراغ امیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل آمریکا رفتیم.
او با تاکید بر تناقض حاکم بر محافل رسانهای و روشنفکری ایالات متحده برای کمک به گروه طالبان تاکید کرد: «اینکه دولت آمریکا چگونه میخواهد هزینه مصوب از سوی کنگره را پرداخت کند، خودش جای سوال دارد، چون اساسا طالبان جزء لیست گروههای تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار دارد و از سوی دیگر، واشنگتن منعی برای مذاکره با طالبان برای خود خود قائل نیست». مشروح این گفتگو را در ادامه میخوانید.
آمریکا میخواهد به بهانه مذاکرات صلح، به طالبان کمک مالی کند. جزئیات این کمک مالی را بفرمایید.
کنگره آمریکا در قانون بودجه دفاعی بندی را مقرر کرده مبنی بر اینکه دولت باید ۱۵ میلیون دلار برای کمک به روند صلح در افغانستان هزینه کند. گمانهزنیها میگوید که بخشی از این پول به طالبان اختصاص داده میشود؛ برخی دیگر توجیه کردهاند که بخشی از این پول هزینه سفرها، بلیت هواپیما و هتل هیات مذاکرهکننده طالبان شده و بخشی دیگر به دولت افغانستان اختصاص
داده خواهد شد. البته خود طالبانیها اختصاص این پول را رد و اعلام کردهاند که طرح این موضوعات، برای تخریب وجهه طالبان است. البته به نظر نمیرسد طالبان از لحاظ مالی آنقدر در مضیقه باشد که بخواهد برای مثلا رزرو یک هتل، از آمریکاییها پول بگیرد.
در مجموع کمک مالی به گروه طالبان، در تناقض آشکار با قوانینی است که خود کنگره وضع کرده است. از اینها گذشته، اینکه دولت آمریکا چگونه میخواهد هزینه مصوب از سوی کنگره را پرداخت کند، خودش جای سوال دارد، چون اساسا طالبان جزء لیست گروههای تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار دارد و از سوی دیگر، واشنگتن منعی برای مذاکره با طالبان برای خود قائل نیست.
با وجود اینکه طالبان جزء گروههای تروریستی وزارت خارجه آمریکاقرار دارد، چگونه دولت این کشور مشغول مذاکره با طالبان است؟
ادلههایی که میآورند این است که برای برقراری صلح، چارهای جز واردکردن طالبان به فاز سیاسی و مذاکره با آن وجود ندارد تا از
این طریق، طالبان اسلحه را زمین گذاشته و قانون اساسی افغانستان را بپذیرد و شرایط برای خروج نیروهای نظامی آمریکایی از افغانستان فراهم شود. در این میان، امر مذاکره مساله عجیب و تازهای نیست، چون چندین دور مذاکره انجام شده است.
موانع پرداخت پول از سوی آمریکاییها به طالبان چیست؟
اول اینکه دولت آمریکااجازه ندارد به گروههایی که از دید آمریکاتروریستی هستند، پول پرداخت کند. اگر قرار باشد آمریکا به طالبان کمک کند، تکلیف قوانین ممنوعیت تامین مالی تروریسم چه خواهد شد؟ همه اینها ابهامآمیز است. علاوه بر این، مذاکره با یک گروه تروریستی، یک بحث است، اما ارائه کمک مالی به همان گروه، بحثی دیگر. ممکن است آمریکاییها اعلام کنند ما برای پیشبرد روند مذاکرات صلح افغانستان، میخواهیم به طالبان کمک کنیم.
رسانههای آمریکایی چه نزدیک به جناح دموکرات و چه نزدیک به جناح جمهوریخواه، چه نگاهی به مذاکرات صلح دولت آمریکا با طالبان دارند؟
اساسا درباره این مساله یعنی مذاکره با طالبان، در آمریکا یک پارادوکس وجود دارد؛ از یکسو رسانهها و جامعه نخبگانی آمریکا امیدوار است که جنگ افغانستان بهعنوان طولانیترین جنگ تاریخ آمریکا، هر چه سریعتر به پایان برسد و اساسا از هر امکانی که به خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان کمک کند، استقبال میشود؛ یعنی اگر مذاکرات به خروج آمریکا از افغانستان منجر شود، مثبت ارزیابی میشود؛ اما این یک بخش ماجراست.
نگاه دیگر در آمریکا میگوید که گروه طالبان همانی است که از اسامه بنلادن حمایت کرد و حادثه ۱۱ سپتامبر را به وجود آورد و خون سربازان آمریکایی برای مبارزه با این گروه، ریخته شد؛ بنابراین طالبان اگر فرصت پیدا کند، میتواند بر افغانستان مسلط شده و با دیگر گروههای تروریستی نظیر داعش همپوشانی پیدا کند؛ بنابراین طبق این طرز نگرش، مذاکرات ترامپ با طالبان میتواند زمینهساز ظهور گروههای افراطی در افغانستان شده و منافع آمریکا را به خطر بیندازد.
دولت آقای ترامپ تاکنون نتوانسته میان این دو نگرش کاملا متناقض، تعادل و توازن برقرار کند؛ به همین دلیل و به خاطر وقوع یک انفجار در کابل، ترامپ به سرعت روند مذاکرات با طالبان را به حالت تعلیق درآورد. پس از آن بود که ترامپ طی سخنرانیها و توییتهایی، مواضع تندی علیه طالبان اتخاذ کرد؛ چون خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان منوط به مذاکرات با طالبان است. ترامپ مجددا روند گفتگوها با طالبان را از سر گرفت؛ البته خود آمریکاییها از مدتها قبل میدانستند که برای ادامه روند صلح در افغانستان، ناگزیر به مذاکره با نیروی اجتماعی-سیاسی به نام طالبان هستند، اما اینکه بخواهند به این گروه کمک مالی هم داشته باشند، کاملا دور از انتظار است.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/