به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، فقط ۱۹ روز برای قاتل آمریکای کافی بود تا اولین کشتار جمعی را با تبر علیه اعضای خانواده‌اش کلید بزند. این، سرآغاز سال ۲۰۱۹ میلادی بود که حالا در پایان آن مشخص شده رکورد بیشترین تعداد کشتار جمعی را در پنجاه سال گذشته به خود اختصاص داده است.

پژوهش جدیدی که با استفاده از پایگاه داده آسوشیتدپرس، یو اس اِی تودی و دانشگاه Northeastern انجام شده نشان می‌دهد ۴۱ مورد کشتار جمعی در ایالات متحده طی سال ۲۰۱۹ میلادی رخ داده که ۳۳ مورد از آن با سلاح گرم انجام شده (بقیه با چاقو، تبر و آتش) و ۱۸ مورد از سوی فرد نسبت به خویشاوندانش صورت گرفته است. خانه، رستوران و محل کار، مدرسه، کلوپ و هر جای دیگری که تصور کنید، در آمریکا شاهد کشتار‌های جمعی بوده است که طبق تعریف رایج شامل دست‌کم چهار قربانی می‌شود (بدون احتساب قاتل که معمولاً در صحنه کشته می‌شود).

در مجموعِ این کشتار‌های جمعیِ بالای چهار نفر، ۲۱۰ یا ۲۱۱ نفر کشته شده‌اند که بسیاری از آن‌ها خبرش در گوشه و کنار منتشر شده و افکار عمومی را جریحه‌دار نکرده، چون فقط ۹ مورد از آن‌ها در مکان‌های عمومی رخ داده؛ اما همگی در کنار هم یک واقعیت تلخ را شکل داده‌اند: آمریکا رکوردِ تعداد کشتار جمعی را در تاریخ خود شکسته است. بگذریم که در تعداد «قربانیانِ» کشتار مسلحانه، همچنان سال ۲۰۱۷ با ۲۲۴ کشته رتبه اول را دارد.

یو اس اِی تودی نوشته است «عمده این کشتار‌ها شامل مواردی است که قاتل و مقتولان همدیگر را از پیش می‌شناخته‌اند، یعنی مشاجره خانوادگی یا خشونت اعضای باند مواد مخدر و افرادِ دارای کینه نسبت به همکاران ویا خویشان؛ با این حال در اکثر مواقع اینکه چه چیزی عامل اصلیِ تبدیل خشم به کشتار بوده مانند یک راز باقی مانده است». برای مثال در ژانویه ۲۰۱۹ که مرد ۴۲ ساله با تبر به جان مادر، پدرخوانده، معشوقه و دختر ۹ ماهه خود در اورگان آمریکا افتاد، واقعاً چه چیزی توانسته بود وی را به این کار راضی کند؟

جالب است که حتی قوانینِ محدودکننده نیز نتوانسته دست و پای آمریکاییان را برای قتل مردم ببندد. کالیفرنیا که یکی از محدودکننده‌ترین قوانین را در مورد سلاح گرم دارد، با ۸ مورد کشتار جمعی در صدر ایالت‌ها قرار گرفته است.

چرا این همه کشتار؟

مثل همیشه بحث از متمم دوم قانون اساسی در مورد حق مردم در حمل آزادانه سلاح و همچنین گشترش فیلم‌هایی است که خشونت عریان را به روی پرده می‌برد. اما به نظر می‌رسد این همهِ داستان نیست: نفرتی که بر اثر شکاف‌های قومی و مذهبی در ایالات متحده تعمیق شده، راه را برای کشتار‌های بیشتر باز کرده است.

جیمز دِنسلی با اشاره به همزمانیِ رشد خودکشی و دیگرکشی، می‌گوید «وارد عصر کشتار‌های بزرگ و مسلحانه شده‌ایم که محصول مشترک خشم و زمانهِ ناامید است». وی چند موج از کشتار‌های بزرگ را در آمریکا از هم تفکیک کرده: در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ شاهد ظهور قاتل‌های سریالی هستیم، در دهه ۱۹۹۰ کشتار در مدارس و کودک‌ربایی راه افتاد و دهه ۲۰۰۰ نیز تروریسم. حالا عصر «کشتار‌های مسلحانه» است.

وی نگران است که این کشتار‌ها همچون دور باطل، خشم و کینه عده‌ای که با قربانیان همذات‌پنداری می‌کنند را برانگیزد و آن‌ها را وادار به اقدام متقابل کند و این وضعیت یک فاجعه دیگر را رقم بزند و باز ...: «البته هنوز احتمالش کم است، اما اگر رخ دهد بسیار خطرناک است».

برای مثال بزرگترین کشتار در سال جاری مربوط به پاتریکِ ۲۱ ساله است که ۲۲ نفر را در الپاسو کشت و می‌گفت می‌خواسته هر چه مکزیکی که می‌تواند به درک بفرستد! تکرار وقایعی این چنین ممکن است موجی از خشونت را از سوی مهاجران و لاتین‌تباران علیه سفیدپوستان رقم بزند، کمااینکه نفرت‌پراکنی دولت آمریکا علیه مسلمانان به قتل مسلحانه سه نفر از نیرو‌های نظامی آمریکایی از سوی یک سرباز عربستانی در یک پادگاه واقع در کالیفرنیا منجر شد.

منبع: مشرق

انتهای پیام/