به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به جز در نظر گرفتن مواردی که افراد در زندگی خود ابتلا به سرطان سینه را تجربه می‌کنند، یا به فردی که مبتلا شده است نزدیک باشد، ممکن است در هنگام بروز این بیماری باور‌های نادرست را از درست تشخیص ندهید به عنوان نمونه اینکه چه کسی به آن مبتلا می‌شود و یا برای مثال، این مشکل چه درمانی را شامل می‌شود.. درست است، سرطان سینه یکی از سرطان‌های شناخته شده و شایع است، اما هنوز تصورات نادرست زیادی درباره آن در جوامع گوناگون وجود دارد.

در این مطلب تعدادی از این تصورات اشتباه گنجانده شده است، علاوه بر این از جامعه آنلاین نظرسنجی کردیم و از آن‌ها پرسیدیم که ثابت‌ترین باور‌های اشتباه در مورد سرطان پستان که نیاز به اصلاح دارند چیست. در واقع، بسیاری از پاسخ دهندگان اعتراف کردند که آن‌ها تا زمان تشخیص بیماری خودشان، بر این باور‌ها پایبند بوده اند!

• باور نادرست: اگر سابقه خانوادگی سرطان پستان ندارم، هرگز به آن مبتلا نمی‌شوم.
• واقعیت: بیشتر افرادی که به سرطان پستان مبتلا می‌شوند، سابقه خانوادگی شناخته شده‌ای ندارند.

بسیاری از افراد سرطان سینه را یک بیماری ارثی می‌دانند. اعتقاد بر این است که فقط در حدود ۵-۱۰ ٪ از سرطان‌های پستان ارثی است به این معنی که آن‌ها ناشی از تغییرات غیرطبیعی (یا جهش) در ژن‌های خاصی هستند که از والدین به فرزند منتقل می‌شوند. اکثر قریب به اتفاق افرادی که به سرطان پستان مبتلا می‌شوند سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند. مشاهدات و پژوهش‌ها نشان می‌دهد که عوامل دیگر باید در کار باشند، مانند محیط و سبک زندگی.

اما پزشکان غالباً نمی‌توانند توضیح دهند که چرا یک نفر به سرطان سینه مبتلا می‌شود و دیگری نمی‌شود. بزرگ‌ترین عوامل خطر فقط زن بودن و افزایش سن است. با گذشت زمان، سلول‌های سالم پستان می‌توانند به تنهایی جهش ایجاد کنند و درنهایت به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند.

با این وجود، اگر سابقه خانوادگی از ابتلا به سرطان سینه از طرف مادر یا پدرتان دارید، این یک عامل خطر مهم است که باید جدی گرفته شود. اگر یک یا چند مورد از اقوام خانوادگی مبتلا به سرطان سینه شده اند به خصوص نزدیک به قبل از سن ۵۰ سالگی و یا سایر سرطان‌هایی مانند سرطان تخمدان و پروستات در خانواده تان وجود دارد، حتما این اطلاعات را با پزشک خود در میان بگذارید.

• باور نادرست: اگر وزن تان ایده آل است، مرتباً ورزش می‌کنید، غذای سالم میل می‌کنید و الکل مصرف نمی‌کنید، لازم نیست نگران سرطان پستان باشید.
• واقعیت: اگرچه این عادت‌ها می‌توانند به کاهش خطر سرطان پستان کمک کنند، اما نمی‌توانند آن را از بین ببرند.

این چیزی است که بار‌ها و بار‌ها از خانم‌هایی که بیماری تازه در آن‌ها تشخیص داده شده می‌شنویم: "من غذای سالم می‌خورم، از نظر وزن در شرایط مناسبی هستم، فعال هستم؛ بنابراین، چگونه امکان دارد که من به سرطان سینه مبتلا شده باشم؟ "بله، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد همه این عادت‌ها می‌توانند به کاهش خطر کمک کنند. با این حال، آن‌ها نمی‌توانند تضمین کنند که هرگز به این بیماری مبتلا نخواهید شد. نمونه‌های زیادی از افراد وجود دارند که سبک زندگی سالم و درستی را دنبال می‌کردند، اما به سرطان پستان مبتلا شدند.

مطمئناً مدیریت فاکتور‌هایی با ریسک بالا می‌تواند به کنترل شرایط کمک کند، مثلاً آنچه می‌خورید و می‌نوشید و اینکه چقدر فعالیت بدنی دارید. اما این مسئله هنوز هم از اهمیت بالایی برخوردار است که به طور منظم غربالگری، انجام معاینات سینه و توجه به تغییرات غیر معمول در سینه خود را انجام دهید. در صورتی که در بین دوستان یا خویشاوندانی که سلامتی کامل دارند و فکر می‌کنند به هیچ وجه امکان ابتلا به سرطان سینه برای شان وجود ندارد، به آن‌ها کمک کنید تا درک کنند که هیچ کس ۱۰۰ ٪ از ابتلا به آن ایمن نیست.

در حقیقت تمرکز زیاد بر سالم بودن سبک زندگی و عوامل محیطی می‌تواند کمی گمراه کننده باشد، زیرا اکثر سرطان‌های پستان ناشی از عواملی خارج از کنترل ما هستند.

در واقع باور‌های نادرست وجود دارند و این تقصیر شما نیست، خطراتی همیشه در زندگی وجود دارد، پس بهتر است خود را سرزنش نکنید.

• باور‌های نادرست: استفاده از محصولات ضد تعریق در زیر بغل می‌تواند باعث سرطان پستان شود.
• واقعیت: هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط بین محصولات ضد تعریق زیر بغل و سرطان پستان وجود ندارد، اما ایمنی این محصولات هنوز در حال مطالعه است.

همیشه شایعاتی مبنی بر اینکه محصولات ضد تعریق زیر بغل، به ویژه آن‌هایی که حاوی آلومینیوم و سایر مواد شیمیایی هستند وجود دارد، به غدد لنفاوی جذب می‌شوند و راه خود را به سلول‌های سینه می‌یابند و خطر سرطان را افزایش می‌دهد. تصور بر این بوده که اصلاح زیر بغل باعث افزایش ورود بیشتر مواد شیمیایی به بدن می‌شوند. نظریه دیگر این است که ضد تعریق‌ها با متوقف کردن تعریق زیر بغل می‌توانند از ترشح مواد سمی از غدد لنفاوی زیر بغل جلوگیری کنند و همچنین خطر سرطان را افزایش می‌دهند.

با این حال، هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط بین مصرف محصولات ضد تعریق و سرطان پستان وجود ندارد. هنوز برخی تحقیقات نشان داده اند زنانی که از محصولات شیمیایی در زیر بغل خود استفاده می‌کنند، احتمالاً غلظت بالاتری از آلومینیوم در بافت سینه دارند.

• باور‌های نادرست: حمل تلفن همراه در سینه بند می‌تواند باعث سرطان پستان شود.
• واقعیت: هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط بین تلفن‌های همراه و سرطان پستان وجود ندارد، اما ایمنی تلفن‌های همراه هنوز در حال مطالعه است.

گزارش‌های رسانه‌ای نگرانی‌هایی را مبنی بر اینکه حمل تلفن همراه در سینه بند باعث افزایش خطر سرطان پستان می‌شود، ایجاد کرده است. مواردی از زنان جوان دیده می‌شود که بعد از اینکه به طور معمول تلفن‌های همراه خود را در سینه بند خود حمل می‌کنند، دچار سرطان سینه شده اند. در سال ۲۰۱۳، دکتر اوز بیشتر بر هشدار به زن‌ها مبنی بر اینکه هرگز تلفن‌های همراه خود را در سینه بند خود نگذارند تاکیید کرد، که باعث افزایش این نگرانی‌ها شد.

هرچند که تحقیقاتی برای پشتیبانی از این ادعا وجود ندارد. تا به امروز، اکثر مطالعات بر این موضوع تأکید کرده اند که آیا پرتوی فرکانس رادیویی که توسط تلفن‌های همراه ایجاد می‌شود، می‌تواند خطر تومور‌های مغزی را افزایش دهد. (به عنوان مثال، این پرتوی پرانرژی است، برخلاف تابش پرانرژی که از پرتو‌های ایکس استفاده می‌شود.) این تحقیق تا کنون ارتباطی پیدا نکرده است، اما موضوع هنوز در حال بررسی است.

هنوز تولید کنندگان تلفن همراه اغلب توصیه می‌کنند دستگاه خود را تا حد ممکن از بدن خود دور نگه دارید. اگرچه هیچ ارتباطی اثبات شده‌ای برای سرطان پستان وجود ندارد، ممکن است مایل باشید تا زمان تحقیقات بیشتر از حمل کردن تلفن همراه در جیب سینه یا قفسه سینه خودداری کنید.

• باور‌های نادرست: مصرف زیاد قند باعث سرطان پستان می‌شود.
• واقعیت: هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد شکر در رژیم غذایی باعث سرطان پستان می‌شود.

نه فقط با سرطان پستان بلکه با همه انواع سرطان، یک باور نادرست رایج وجود دارد که قند می‌تواند سرطان را تغذیه کند و رشد آن را سرعت ببخشد. همه سلول‌ها، چه سرطانی و چه سالم، از قند موجود در خون (به نام گلوکز) به عنوان سوخت استفاده می‌کنند. اگرچه درست است که سلول‌های سرطانی سریع‌تر از سلول‌های طبیعی قند مصرف می‌کنند، اما هیچ مدرکی دال بر مصرف زیاد قند و سرطان وجود ندارد.

مطالعه‌ای انجام شده در موش‌ها که نشان می‌دهد مصرف زیاد قند می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد، اما تحقیقات بیشتری برای ایجاد هرگونه ارتباط در سایر حیوانات و همچنین در افراد لازم است.

ادعا می‌شود، همه می‌دانند که خوردن زیاد قند می‌تواند منجر به افزایش وزن شود و اضافه وزن یک عامل خطرناک برای ایجاد سرطان سینه است. علاوه بر این، برخی از مطالعات، دیابت را با خطر بالاتر سرطان پستان - بخصوص سرطان‌های تهاجمی، مرحله بعد - مرتبط کرده اند. محققان مطمئن نیستند که این ارتباط به این دلیل باشد که افراد مبتلا به دیابت اضافه وزن دارند یا قند خون بیشتری دارند.

بنا به دلایلی برای سلامت، همیشه ایده خوبی است که مصرف دسر‌ها، شیرینی‌ها، کیک‌ها، نوشیدنی‌های شیرین شده و غذا‌های فرآوری شده حاوی شکر را کاهش دهید. خواندن برچسب‌ها حائز اهمیت است، زیرا بسیاری از مواد غذایی می‌توانند قند‌های اضافه شده "پنهان" مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا داشته باشند.

• باور نادرست: ماموگرافی‌های سالانه تضمین می‌کنند که سرطان پستان زودرس مشخص می‌شود.
• واقعیت: اگرچه ماموگرافی بهترین ابزار تشخیص زودرس است، اما همیشه در مراحل اولیه سرطان پستان مشاهده نمی‌شود.

مطمئناً طبیعی است که هر وقت ماموگرافی خود را انجام دادید، یک نفس راحت بکشید. اکثر زنان فکر می‌کنند، "من برای یک سال دیگر خوب هستم" و احتمال سرطان پستان را از ذهن خود خارج می‌کنند.

اگرچه ماموگرافی ابزاری برای غربالگری بسیار خوب است، اما خلاف واقع نیست. این می‌تواند نتیجه منفی کاذب را برگرداند، به این معنی که تصاویر حتی اگر وجود سرطان باشد، طبیعی به نظر می‌رسند. تخمین زده می‌شود که ماموگرافی‌ها در هنگام غربالگری حدود ۲۰ ٪ از سرطان‌های پستان را تشخیص نمی‌دهند. نتایج منفی کاذب در خانم‌هایی که دارای بافت متراکم پستان هستند، شایع‌تر است که از بافت‌های چربی و غده‌ای تشکیل شده است. زنان جوان‌تر احتمالا سینه متراکم دارند.

واقعیت منفی نادرست توضیح می‌دهد که چرا یک زن می‌تواند نتیجه ماموگرافی عادی داشته باشد و بعد از چند ماه به سرطان پستان مبتلا شود. برخی از خانم‌ها می‌توانند یک سری ماموگرافی طبیعی داشته باشند و هنوز هم به سرطان پیشرفته پستان مبتلا شوند. همچنین مواردی وجود دارد که سرطان پستان در سال یا بعد از یک ماموگرافی منفی واقعی به سرعت رشد می‌کند و تکثیر پیدا می‌کند.

با این حال، ماموگرافی بیشتر سرطان‌های پستان را به تشخیص می‌دهند و به همین دلیل انجام غربالگری منظم ضروری است. اما همچنین مهم است که به هرگونه تغییر در پستان توجه کنید، خود آزمایی ماهانه خود را انجام دهید و هر سال معاینه جسمی در مورد سینه خود را در برنامه تان داشته باشید.

یک عضو انجمن سرطان پستان تجربه خود را به اشتراک می‌گذارد و می‌گوید: "من فکر می‌کنم این مهم است که به همه آموزش دهیم که تصویربرداری، خودآزمایی و شاید خودآگاهی از علائم را بدانند تا هرچه زود‌تر این بیماری را تشخیص دهند. من واقعاً کورکورانه احساس می‌کردم مشکلی نیست تا زمانی که معاینات سالانه ماموگرافی ام و به دنبال مشورت و معاینه پزشک انجام دادم، و بعد درمان که هم اکنون حالم خوب است. تصویربرداری باعث نارضایتی من شده بود، اما شهود من درباره خودم و احساسم به من در تشخیص کمک کرد. اگر من فقط به یک ماموگرافی / سونوگرافی اطمینان داشتم، فکر می‌کنم پیش آگهی بسیار متفاوتی می‌توانستم داشته باشم. "

این عضو از انجمن اظهار داشت که وی دو بار به سرطان پستان مبتلا شده است، اما تصویربرداری فقط یکبار آن را نشان داده است: "ماموگرام یک ابزار غربالگری عالی است و اولین سرطان سینه من را در ۴۶ سالگی مشخص کرد. دومین، هیچ وقت توده‌ای نبود: اولی عمیق بود و دوم پشت نوک پستان را درگیر کرده بود. با مورد دوم، یک غدد لنفاوی پیدا شد که در حال رشد بود. "

شخص دیگر از این انجمن توده‌ای داشت که منجر به آزمایش بیشتر شد، حتی اگر ماموگرام او واضح باشد: "ماموگرافی‌ها همه چیز را مشخص نمی‌کنند. روز انجام بیوپسی سونوگرافی / توده ماموگرافی سه بعدی کاملاً مشخص بود. "

• باور‌های نادرست: سرطان پستان همیشه باعث ایجاد توده‌ای می‌شود که احساس می‌کنید.
• واقعیت: سرطان پستان ممکن است باعث ایجاد توده نباشد، به خصوص هنگامی که برای اولین بار این بیماری بروز می‌کند.

گاهی اوقات مردم تحت این تصور هستند که سرطان پستان همیشه باعث ایجاد توده‌ای می‌شود که در طی یک معاینه خود حس می‌شود. آن‌ها ممکن است این کار را به عنوان دلیلی برای انجام ندادن از ماموگرافی‌ها استفاده کنند، فکر می‌کنند که می‌توانند هر تغییری را که ممکن است نشان دهنده مشکلی باشد، احساس کنند. با این حال، سرطان پستان همیشه باعث ایجاد توده نمی‌شود. با این کار، سرطان ممکن است در حال حاضر فراتر از پستان به غدد لنفاوی انتقال پیدا کرده باشد. اگرچه انجام معاینات خودآزمایی پستان مطمئناً ایده خوبی است، اما جایگزینی برای غربالگری منظم با ماموگرافی وجود ندارد.

باور‌های نادرست دیگری در مورد اینکه انواع توده‌های پستان کمتر نگران کننده هستند، وجود دارد، مانند: "اگر توده دردناک باشد، سرطان سینه نیست"، و "اگر یک توده صاف احساس کنید، این توده تکثیر پیدا می‌کند. هر گونه توده یا توده غیر معمول که از طریق پوست حس شود، باید توسط یک متخصص مراقبت بهداشتی بررسی شود. اگرچه بیشتر توده‌ها خوش خیم هستند (نه سرطان)، اما همیشه احتمال سرطان پستان وجود دارد.

شما فقط باید زمانی نگران باشید که توده شما بدخیم است. تعدادی از پزشکانی که سینه‌های ام را بررسی می‌کردند هرگز تصور نمی‌کردند آنچه که احساس می‌کنم مشکوک است. در نهایت متوجه شدند توده جدید یکی از خوشخیم‌ترین توده‌های قدیمی من است. با تشکر از کارشناسان بهداشتی و سلامت، متخصص زنان و زایمان، با وجود اینکه ماموگرافی سه بعدی سالانه من کاملاً واضح بود، در آخر صحبت‌های مرا جدی گرفت. "
• باور‌های نادرست: سرطان پستان در مرحله اولیه، به ندرت عود می‌کند.
• واقعیت: حتی سرطان پستان در مراحل اولیه، همیشه خطر بازگشت سرطان وجود دارد.

بسیاری از مردم بر این باورند که سرطان پستان در مراحل اولیه - سرطان به خارج از غدد لنفاوی پستان و زیر بغل حرکت نکرده است - تقریباً هیچ فرصتی برای عود یا بازگشت مجدد وجود ندارد. اگرچه بیشتر مبتلایان به سرطان پستان در مراحل اولیه عود نمی‌کنند، اما خطر هرگز به طور کامل از بین نمی‌رود.

باور نادرست دیگر: اگر سرطان پستان در مدت ۵ سال برنگردد، دیگر بر نمی‌گردد. در حالی که در اصل ماجرا خطر عود در ۲ تا ۵ سال اول بیشتر است، عود‌های بعدی نیز ممکن است اتفاق بیفتد. به دلیل این باور‌های نادرست، برخی از زنان مبتلا به سرطان پستان در مراحل اولیه گزارش می‌کنند که در صورت عود مجدد احساس کاملاً بی مسئولیتی می‌کنند. حتی ۲۰ سال پس از تشخیص اولیه، افراد مبتلا در مرحله اول، سرطان سینه خوش خیم احتمال عود ۱۵-۲۰ ٪ در آن‌ها وجود دارد.

سرطان پستان می‌تواند موضعی یا منطقه‌ای باشد، به این معنی که در ناحیه پستان یا قفسه سینه که در آن سرطان اصلی پیدا شده است، یا از راه دور برمی گردد، به این معنی است که در قسمت دیگری از بدن مانند استخوان، کبد یا ریه‌ها باز می‌گردد خود را نشان دهد. عود دور نیز به سرطان پستان متاستاتیک یا مرحله چهارم نیز گفته می‌شود.

اگر به سرطان پستان در مراحل اولیه مبتلا شده باشید، تیم درمانی شما می‌تواند به درک خطر عود مجدد کمک کند. بسیاری از عوامل مختلف می‌توانند بر ریسک تأثیر بگذارند، مانند:

۱. اندازه تومور اصلی
۲. تعداد غدد لنفاوی درگیر
۳. درجه سلول‌ها (در ظاهر از نظر غیر طبیعی)
۴. آیا سرطان برای گیرنده‌های هورمونی و / یا کپی‌های اضافی ژن HER ۲ مثبت است یا خیر
۵. مشخصات برنامه درمانی شما

اگر آزمایش ژنتیکی مانند Oncotype DX داشته باشید، که گروهی از ژن‌ها را برای پیش بینی خطر عود آنالیز می‌کند، آن اطلاعات نیز می‌تواند مفید باشد.

• باور نادرست: تمامی سرطان پستان تقریباً به یک روش درمان می‌شوند.
• واقعیت: برنامه‌های درمانی بسته به ویژگی‌های سرطان و ترجیحات بیمار بسیار متفاوت است.

Oceanbum، عضو انجمن سرطان آمریکا می‌گوید: "من تا زمانی که بیماری ام تشخیص داده نشده بود که چه تعداد از سرطان‌های پستان وجود دارد، هیچ ایده‌ای درباره سرطان نداشتم و همچنین در مورد انواع مختلف درمان چیزی نمی‌دانستم. "

یک تجربه متداول این است: اگر شما هرگز مبتلا به سرطان سینه نبوده اید و یا با کسی که خویشاوند نزدیک شما مبتلا به سرطان نبوده است، تصور می‌کنید هیچ دلیلی برای داشتن اطلاعاتی در محدوده انواع سرطان و درمان وجود ندارد. بسیاری از مردم تصور مبهم دارند که سرطان پستان به ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی و شاید شیمی درمانی نیاز دارد، اما آن‌ها فراتر از این نمی‌دانند. آن‌ها ممکن است حتی متوجه نشوند تا زمانی که با پنج فرد مختلف مبتلا به سرطان پستان صحبت کنند و کشف کنند که آن‌ها پنج برنامه درمانی متفاوت داشته اند.

این امر به این دلیل است که برنامه درمانی هر شخص واقعاً متناسب با نیاز‌های خود آن فرد است؛ بنابراین بسیاری از عوامل مختلف می‌توانند هنگام انتخاب روش‌های درمانی مانند:

۱. اندازه، مرحله و درجه سرطان و همچنین محل (مجاری در مقابل لوبول ها)

۲. آیا سرطان شناخته شده است یا اعتقاد بر این است که با جهش ژنتیکی ارثی مانند BRCA ۱ یا BRCA ۲ مرتبط است

۳. آیا آزمایش سرطان برای گیرنده‌های استروژن یا پروژسترون مثبت است (یعنی رشد آن توسط هورمون‌ها تقویت می‌شود)

۴. آیا آزمایش سرطان برای نسخه‌های اضافی ژن HER ۲ مثبت است

۵. نتایج آزمایش‌هایی که می‌توانند احتمال عود را پیش بینی کنند، مانند آنکوتایپ DX یا MammaPrint

۶. ترجیحات بیمار در مورد اجتناب از عوارض جانبی خاص یا زمان جلسات درمانی

• باور‌های نادرست: سرطان پستان فقط در زنان میانسال و مسن اتفاق می‌افتد.
• واقعیت: زنان جوان، مانند مردان، می‌توانند و به سرطان پستان مبتلا شوند.

درست است که زن بودن و افزایش سن عوامل اصلی خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. در سال ۲۰۱۷، حدود ۴ ٪ از سرطان‌های تهاجمی پستان در زنان زیر ۴۰ سال تشخیص داده شده بود، در حالی که حدود ۲۳ ٪ در زنان ۵۰ سال و ۲۷ ٪ در زنان بین سنین ۶۰ تا ۶۹ سال تشخیص داده شده اند. اگرچه که ۴ ٪ ممکن است کوچک به نظر برسد، اما صفر یا غیر محتمل نیست. این درصد بدین معنی است که از هر ۲۵ مورد تهاجمی سرطان پستان در زنان زیر ۴۰ سال رخ داده است.

زنان در هر سنی باید به سینه خود توجه کنند، معاینات خود را انجام دهند و هر گونه تغییر غیر معمول را به پزشکان خود گزارش دهند - و در صورت وجود علامت نگران کننده اصرار بر پیگیری یافتن علائم مشخص داشته باشند، تا زمانی که احتمال سرطان پستان منتفی شود. حتی برخی پزشکان چنین باور نادرستی دارند که زنان در دهه ۲۰ و ۳۰ سالگی مبتلا به سرطان سینه نمی‌شوند. زنانی که سابقه خانوادگی از سرطان پستان دارند، به خصوص سرطان‌های تشخیص داده شده در بستگان قبل از ۴۰ سالگی، ممکن است نیاز باشد در بازه‌های زمانی محدود تری غربالگری را انجام دهند.

سرطان پستان در مردان نادر است، اما این اتفاق می‌افتد. مردم غالباً فکر می‌کنند که مردان به دلیل نداشتن پستان، نمی‌توانند از سرطان سینه مبتلا شوند -، اما آن‌ها هم بافت سینه دارند. سرطان سینه مردان کمتر از ۱ درصد از کل سرطان‌های پستان را در ایالات متحده تشکیل می‌دهند در سال ۲۰۱۹، انتظار می‌رود حدود ۲، ۶۷۰ مرد مبتلا به این بیماری باشند. حتی اگر سرطان پستان مردان امری نادر است، اما این احتمال وجود دارد که بیماری آن‌ها در مراحل پیشرفته تشخیص داده شود، زیرا تغییرات پستان و توده‌ها معمولاً مشخص نیستند که مردان و پزشکان به مشکل "سرطان سینه" فکر کنند. در این صورت تغییرات در پستان‌های مرد باید به خوبی بررسی شوند.

• باور‌های نادرست: با پایان یافتن درمان، شما به سرطان سینه پایان می‌دهید.
• واقعیت: سرطان پستان می‌تواند تأثیر طولانی مدت بر زندگی و رفاه افراد داشته باشد.

افراد مبتلا به سرطان پستان غالباً گزارش می‌دهند که خانواده و دوستانشان بعد از پایان یافتن مراحل درمانی مانند جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی، از آن‌ها انتظار دارند که آماده ادامه کار شوند. در واقعیت، ممکن است روش‌های درمانی هدفمند مانند هرپسین (نام شیمیایی: trastuzumab) برای یک سال یا بیشتر تجویز شود. روش‌های درمانی هورمونی مانند مهار کننده‌های تاموکسیفن و آروماتاز اغلب تا ۱۰ سال تجویز می‌شوند. اگر زنی تصمیم گرفته است که سینه‌های خود را ترمیم کند، این ممکن است به چندین عمل جراحی در طی چند ماه نیاز داشته باشد؛ و برای مبتلایان به سرطان پستان متاستاتیک یا مرحله چهارم، درمان تا آخر عمر ادامه خواهد داشت.

حتی بعد از انجام درمان‌های اصلی، افراد می‌توانند عوارض جانبی طولانی مدت را تجربه کنند. برخی از این عوارض جانبی می‌توانند از نظر جسمی شامل موارد ذکر شده باشند: درد، خستگی، تغییر پوست، نوروپاتی (سوزن سوزن شدن و بی حسی در دست و پا)، علائم یائسگی و موارد دیگر بسته به رژیم درمانی. سایر عوارض جانبی می‌توانند روانی و عاطفی باشند: اضطراب، ترس از عود و تغییر روابط در میان افراد. برای بسیاری از افراد، اثرات سرطان پستان سال‌ها ماندگار است - یا در مورد زندگی، در مورد سرطان متاستاتیک پستان – مسئله‌ای که نشان می‌دهد فقط خودشان از این امر رنج نمی‌برند بلکه عزیزان شان در این شرایط دشوار قرار دارند.

همانطور که BellasMomToo می‌گوید، "مردم فکر می‌کنند که بعد از" درمان "، شما به حالت عادی باز خواهید گشت، همانطور که هرگز به سرطان مبتلا نشده اید. "

در حقیقت بعد از جراحی / پرتودرمانی / شیمی درمانی می‌تواند حال شما خوب باشد، درست است؟ چه کسی می‌داند که بسیاری از ما، حتی در مراحل اولیه این بیماری، برای ۵ یا ۱۰ سال در حال مداوا خواهیم بود؟ و آیا این دارو‌ها ممکن است عوارض جانبی زیادی بر سلامتی و کیفیت زندگی داشته باشند؟

بدن خیلی متفاوت واکنش نشان می‌دهد، و هر عارضه جانبی احتمالی ممکن است برطرف شود یا نشود.

منبع: فرارو

انتهای پیام/