به گزارش
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جواناز
اصفهان، سرابی، موزه ساز و بزرگترین مجموعه دار خصوصی آذربایجان با اشاره به اهمیت تمدن و آداب و رسوم گذشته ایران زمین به عنوان رکن اصلی انتخاب هایش گفت: برای ایجاد موزه مشاغل لازم بود تمام اجزا مشاغل اعم از خیاطی، نجاری، آهنگری، داروفروشی و عطاری را از سراسر ایران جمع آوری کنم تا با رعایت سبک سنتی، این
موزه خصوصی برای نخستین بار در شهر تبریز دایر شد.
او ادامه داد: با تاکید بر
تاریخ و فرهنگ غنی اصفهان گفت: در کنج خانههای اصفهانیها آثار باارزش و نفیسی وجود داردکه لازم است علاقهمندان به جمع آوری مجموعهها به دنبال حفظ این آثار باشند.
سرابی اضافه کرد: چهل سال پیش که کار خودم را بدون پشتوانه مالی آغاز کردم توانستم قطعات گمشده پازل مجموعهها را جستجو کنم و در نهایت امروز بیش از ۲۰ هزار
اثر تاریخی و ارزشمند دارم که بیشتر آنها در اختیار موزهها قرار دادم و با تاسیس موزههای خصوصی به دنبال منفعت جمعی در قبال منفعت شخصی بودم.
هنرمند و موزه ساز پیشکسوت آذربایجانی با اشاره به اینکه
اصفهان نصف جهان نیست بلکه تمام جهان است گفت:ای کاش من در اصفهان زاده میشدم و از شما میخواهم قدر این شهر را بدانید و با جمع آوری مجموعههایی که در زیرزمینها نگهداری میشوند و برپایی موزههای خصوصی
تاریخ و فرهنگ و هنر غنی این شهر را به رخ سایر شهرها و کشورها بکشانید.
سرابی با اشاره به اینکه برای مجموعه دار شدن نباید سرمایه دار بود، ابراز داشت: من
مجسمه ساز هستم و در طول این چهل سال با درآمد مجسمه سازی، مجموعههایی را از سراسر ایران جمع آوری کردم و هنوز هم مستاجر هستم؛ چون بر این باورم که این مجموعهها متعلق به مردم ایران زمین است و من ماموریت شناسایی و جمع آوری آنها از پستوخانهها را دارم.
عصارخانه شاهی یکی از قطبهای جذاب گردشگری داخلی و خارجی
پورعصار مدیر مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل هم با اشاره به اینکه زمان دقیق تاسیس عصارخانه شاهی مشخص نیست، گفت: طبق شجره نامه خانوادگی، تمام نسل ما در همین محل کار میکردند و سابقه عصارخانه به دوره صفویه برمی گردد.
او با بیان اینکه اهمیت عصارخانه به منزله نیروگاه امروزی است، تصریح کرد: وظیفه تامین روشنایی شهر اصفهان از تبدیل دانههای روغنی به روغن در عصارخانه فراهم میشد.
پورعصار با اشاره به تیر اصلی در عصارخانه که به زمان ظل السلطان برمی گردد، ادامه داد: این تیر، تنه درخت چناری است که احتمالا در میدان امام حسین (ع) امروزی موجود بوده و از آنجا به دستور حاکم وقت اصفهان به عصارخانه منتقل شده است.
مدیرمرکز اصفهان شناسی و خانه ملل با بیان اینکه بازار طلافروشها جنب موزه محل نگهداری شترهای عصارخانه بوده گفت: این مکان به علت نداشتن شرایط مناسب باعث بیماری شترها میشده و با تلاشهای شبانه روزی حاج عباس پورعصار، الکتروموتوری طراحی میشود تا این چرخ دندهها به حرکت درآید که هم از رنج کارگران عصارخانه کاسته میشد و هم شترها از مرگ نجات یافتند.
او با بیان اینکه عصارخانه شاهی به عنوان یکی از قطبهای جذاب گردشگری داخلی و خارجی است، اظهار داشت: در اواخر دهه چهل، عصارخانه شاهی از رونق میافتد. بوی متساعد شده از عصارخانه برای اهالی بازار خوشایند نبود و با از رونق افتادن موزه، این مکان به صورت متروکه درآمد تا در اوایل دهه هشتاد شمسی این مکان توسط شهرداری اصفهان خریداری و این میراث گرانبها به موزه تبدیل شد.
انتهای پیام/ب