مردی به نام حسین ماجرای شکست دادن اعتیاد با فعالیت در زمینه باغبانی را تعریف کرد.

مردجوانی که با باغبانی اعتیاد را شکست دادبه گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، حسین یکی از بهبودیافتگان جمعیت طلوع بی نشان‌ها است و در قسمت گلخانه این انجمن زیرمجموعه بخش کارآفرینی کار می‌کند.

عطر گل در فضای گلخانه پیچیده. دورتادور سالن قفسه کار شده و در طبقات آن یا گل‌های متنوع جا خوش کرده اند یا گلدان یا دیگر محصولات مربوط به گل و گلخانه. از خاک و کود گرفته تا تقویت کننده و بیلچه و...، اما اینجا تمرکز بهبودیافتگان طلوع بی نشان‌ها پرورش خانواده کاکتوس است. کاکتوس‌های گوشتی، خاردار و... بچه‌ها با علاقه سرگرم کار هستند.

حسین هم یکی از شاغلان در این بخش است. کار با گیاهان روحیه او برای ادامه زندگی و پافشاری برای ترک مواد را دوچندان کرده است.

حسین تا جایی که به خاطر دارد همیشه مصرف کننده بوده است. وی پس از اخراج از دانشگاه سعی کرد وارد بازار کار مرتبط با رشته تحصیلی اش شود.

«وارد سینما شدم، اما آنجا هم اخراج شدم. چرا؟ چون مدام خواب بودم».

به گفته حسین، دوران طلایی مصرف مواد، مصرف تریاک است. «من همیشه می‌گویم مصرف مواد مخدر مثل وامی می‌ماند که در اختیار ما قرار می‌گیرد، اما بعد از چند سال با بهره سنگینی آن را از شما پس می‌گیرند. مواد چنان فرد مصرف کننده را زمین می‌زند که دیگر به سختی بتواند از جایش بلند شود».

حسین بعد از اخراج از سینما وارد بازار کارگاه ساخت مبل شد. کار می‌کرد، پول درمی آورد، اما همه دستمزدش پای بساط مصرف دود می‌شد و می‌رفت هوا.

«دیگر همه چیز مصرف می‌کردم. هروئین، تزریق، شیشه، اما افیون کراک خیلی وحشتناک بود. هرچه صنعتی بود تخریبش هم بیشتر بود».

دوست دارم برای گل‌ها ساز بزنم

حسین نفس عمیقی می‌کشد. دست‌های پینه بسته اش را به هم قفل می‌کند و روی یکی از گلدان‌های گل روبرویش خیره می‌شود. پرتو آفتاب روی صورتش باعث شده ابروهایش را در هم گره بخورد.

کمی بعد ادامه می‌دهد: می‌دانی؟! وقتی مصرف می‌کنی با دست خودت زندگیت را به فروپاشی می‌کشانی.

حسین در طول سال‌های مصرفش بار‌ها سعی کرد خود را از منجلابی که ساخته بود بیرون بکشد. در چندین کمپ بستری شد، اما فایده‌ای نداشت.

«از خانواده طرد شده بودم و هیچ یاوری نداشتم تا اینکه خیلی اتفاقی از طریق بهزیستی با جمعیت طلوع بی نشان‌ها آشنا شدم. اینجا روش کارشان با جا‌های دیگر فرق دارد. در طلوع بیمار تبدیل به پزشک می‌شود. یعنی اول خودت را درمان می‌کنی و بعد از درمان برای بهبود بقیه تلاش می‌کنی».

حسین پس از چند ماه بهبودی وارد بخش کارآفرینی شد.

«در حال حاضر در بخش گلخانه هستم. کار با گیاهان نفسم را تازه کرد. حالم خوش شد. انگار که زندگی را در آغوش گرفتم. این گیاهان دوست داشتنی باعث ترکم شدند. من مثل پدر آن‌ها هستم و مراقبت از این گل‌ها و گیاهان باعث شده مسئولیت پذیر شوم و اشتباهات گذشته را تکرار نکنم. حالا خیلی دلم می‌خواست می‌توانستم یک ساز یاد بگیرم و برای این گل‌ها بنوازم».

حسین خیلی خوشحال است که توانسته پس از سال‌ها مواد را کنار بگذارد و مشغول به کار شود. مرد جوان از کار و زندگی در این مرکز راضی است و می‌گوید: نگاه اینجا به معتاد و کارتن خواب فرق دارد. اینجا ما را با آغوش باز می‌پذیرند و برای ترک به جای اینکه اجباری در کار باشد از خود و احیای باورهایمان کمک می‌گیرند. کاش همه مردم هم دیدشان به افراد معتاد و کارتن خواب تغییر کند و به جای اینکه این افراد از سوی جامعه طرد شوند، برای ترک و پذیرششان در جامعه حمایت شوند.

با گل و گیاه به جنگ مواد می‌رویم

مهبد چشمی مسئول بخش نهال مهر است. «نهال مهر» عنوان یکی از زیرشاخه‌های کارآفرینی جمعیت طلوع بی نشان‌ها است.

«اینجا ما با گل و گیاه به جنگ مواد می‌رویم و معتقدیم به این روش نهال مهر در این افراد و کسانی که این نهال‌ها را تهیه می‌کنند می‌روید».

چشمی ادامه می‌دهد: یک روزی این افراد با مصرف مواد و کارتن خوابی چهره شهر را زشت کرده بودند، اما امروز مردم کار دست همین افراد را تهیه می‌کنند و برای زیبایی آن را به خانه هایشان می‌برند. در واقع این گیاهان نماد و باور افرادی است که نگاهشان به زندگی عوض شده و باور کرده اند که می‌خواهند زندگی کنند. اینجا ما نه بچه‌ها را قضاوت می‌کنیم نه بی تفاوت از کنارشان رد می‌شویم. به آن‌ها اعتماد می‌کنیم و کار و مسئولیت به دستشان می‌سپاریم و امروز نتیجه اش را می‌توانید در قالب همین گل‌ها و گلخانه ببینید». به گفته مسئول بخش نهال مهر، شاید روزی با شنیدن عنوان کارتن خواب تصویر سیاهی در ذهنتان نقش می‌بست، اما الان کار دست آن‌ها گوشه خانه هایتان حال خوبی را برای شما به ارمغان می‌آورد.

وی درباره داستان شکل گیری گلخانه می‌گوید: «پنج سال پیش با یک کاکتوس شروع کردیم. چون کاکتوس مثل بچه‌های اینجا نماد مقاومت و ایستادگی است. بعد مدتی یک کاکتوس شد چند کاکتوس و اینجا پا گرفت».

به گفته چشمی، کار با گل و گیاه بر سلامت روان بهبودیافتگان تاثیر مثبتی دارد و باعث می‌شود آن‌ها راحت‌تر مواد را کنار بگذارند. «گیاهان موجودات زنده‌ای هستند که الهام بخش زندگی برای بهبود یافتگان اند. ما در این مدت که بهبودیافتگان در این بخش مشغول هستند و مراقبت و نگهداری از گیاهان را بر عهده دارند متوجه شدیم که مقاومتشان برای پاکی و عدم مصرف افزایش پیدا کرده است».

حالا این گلخانه به همت بهبودیافتگان که بعضی از آن‌ها کارتن خوابی را نیز تجربه کرده اند گسترش یافته است.

جمعیت طلوع بی نشان‌ها یک شعبه در یکی از پاساژ‌های شمال تهران دارد و دفتر مرکزی اش هم در یکی از ساختمان‌های این جمعیت قرار دارد. «همچنین ما در نمایشگاه‌ها و برنامه‌های مختلف نیز حضور پیدا کرده و با اجاره غرفه کار دست بهبودیافتگان را به دیگران معرفی می‌کنیم و می‌فروشیم. حالا بعضی از شرکت ها، عروس و داماد‌ها و... برای هدیه دادن در مناسبت‌ها و مراسمشان به مهمان‌های خود از گلدان‌های کاکتوس بهبود یافتگان استفاده می‌کنند».

همه سود حاصل از فروش گل‌ها به چرخه جمعیت برمی گردد و از این طریق بهبودیافتگان شاغل در بخش‌های مختلف کارآفرینی جمعیت از جمله گلخانه نیز صاحب درآمد می‌شوند. کارآفرینی تنها بخشی از خدماتی است که به بهبودیافتگان می‌دهیم تا بار دیگر به چرخه مصرف مواد برنگردند. دادن سرپناه (از این جهت که خیلی از آن‌ها طرد شده اند)، فرایند درمان (مثل سم زدایی مواد از بدن)، آموزش مهارت‌های زندگی، اشتغال تنها بخش‌هایی از خدماتی است که جمعیت به جامعه هدف خود که اغلب زنان و مردان و نوجوانان مصرف کننده مواد و بی سرپناه یا کارتن خواب هستند ارائه می‌دهد.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.