به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  یکی از نیمه شب‌های گرم تهران بود که ۱۰۸ دقیقه بعد از سوت شروع بازی کرواسی - انگلستان، ضربه سر پرشیچ به محوطه شش قدم انگلیس رسید تا مهاجم یوونتوس دروازه جوردن پیکفورد را باز کند و اجازه ندهد «فوتبال به خانه» برگردد. حالا او کیلومتر‌ها دورتر از روسیه و فرسنگ‌ها این طرف‌تر از تورنمنتی نظیر جام جهانی، در لیگ قهرمانان آسیا و کشور قطر یک وظیفه متفاوت و البته کمی مشابه دارد.

ماریو مانژوکیچ، مهاجمی که اگر یک سال زودتر به تیم ملی دعوت می‌شد یا اگر چند سال زودتر به بایرن مونیخ می‌رفت، تقابل او با ایرانی‌ها در سال‌های ۲۰۰۵-۲۰۰۶ رخ می‌داد، اما او رفت آلمان و اسپانیا و ایتالیا را گشت و سپس به غرب آسیا آمد تا در اولین تجربه ACL مقابل پرسپولیس ایران قرار بگیرد؛ تیمی که در آخرین بازی ژاوی ارناندس خاطره‌ای تلخ برایش به جای گذاشت و حالا مدافعانش، وظیفه کنترل مهاجمی گلزن را دارند.

مانژوکیچ در این سال‌ها اگرچه نتوانست پا به پای کریم بنزما، سرجیو آگوئرو، لوییز سوارز و... پیش برود، اما یکی از بهترین لژیونر‌های فوتبال کرواسی بود. ۴ سال بازی در بوندس لیگا، یک فصل درخشان در لالیگا و ۴ قهرمانی سری آ. اما این رزومه و افتخارات همگی برای قبل از شروع مسابقه‌اند؛ وقتی «عظیم موف عزیز» سوت آغاز را که بزند، توانایی‌های فردی مانژوست که نتیجه را تعیین خواهد کرد.

از ۱۵ سال پیش تا حالا، او ۲۴۶ گل به ثمر رسانده و بهترین گلزن تاریخ فوتبال کرواسی محسوب می‌شود. اگر کسی فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۷ را تماشا کرده باشد، به خوبی می‌داند که فارغ از قدرت سرزنی، مهاجم جدید الدحیل توانایی عجیب و غریبی در زدن ضربات آکروباتیک و ناگهانی دارد. همچنین در محوطه جریمه و روی زمین نیز بسیار خطرناک است و تمام فاکتور‌های لازم برای گرفتن لقب «Scorer- گلزن» را دارد.

این البته یک طرف ماجراست. روبروی مانژوکیچ، بازیکنانی هستند که بهترین خط دفاعی لیگ ایران را تشکیل داده‌اند، تجربه بازی در فینال لیگ قهرمانان آسیا را دارند و البته در تیم ملی هم نقش آفرینی می‌کنند. در همان جام جهانی که مانژوکیچ به بازی نهایی‌اش رسید، همین علیرضا بیرانوند بود که مقابل کریستیانو رونالدو و ستاره‌های تیم مراکش، اسپانیا و پرتغال ایستادگی کرد. مانژو این را می‌تواند از هم تیمی اش مهدی بن عطیه سوال کند.

سوپر ماریوی الدحیل، اولین ستاره‌ای نیست که الدحیل آن را خریده. معز علی، ادمیلسون و... هنوز در تیم زرشکی پوش شهر دوحه حضور دارند و غفلت از آن‌ها و تمرکز روی ماریو مانژوکیچ می‌تواند تبعات سنگینی برای تیم پرسپولیس داشته باشد. پس نمی‌شود یک نسخه برای خط دفاعی قرمز‌ها تجویز کرد و باید منتظر ماند و دید که برنامه یحیی گل محمدی برای این مسابقه چیست.

به جز دوئل مدافعان و دروازه بان پرسپولیس با خط حمله پرستاره الدحیل، آن طرف زمین نیز عناصر هجومی پرسپولیس روز سختی را برای یاران بن عطیه رقم خواهند زد و بدون تردید یک بازی یک طرفه در زمین اختصاصی الدحیل وجود نخواهد داشت.

اما فارغ از هر نکته دیگری، این جذاب‌ترین بازی هفته اول لیگ قهرمانان آسیا خواهد بود؛ تقابل پرسپولیس با مهاجمی که اجازه نداد فوتبال به خانه‌اش برگردد و حالا وظیفه دارد که اجازه ندهد قهرمان ایران، با خوشحالی به تهران بازگردد. وظیفه‌ای که یک بار معز علی با موفقیت به سرانجام رساند، اما در تهران اوضاع به شکل دیگری پیش رفت و پرسپولیس، پیروز میدان شد. پاسخ به این سوال که این بار چه اتفاقی خواهد افتاد، یک روز دیگر زمان می‌خواهد. ولی نکته اصلی این است که اگر مانژو انگیزه درخشش در اولین بازی خود در لیگ قهرمانان آسیا را دارد، علی بیرو هم با انگیزه درخشش در آخرین لیگ قهرمانان آسیای خود، به سادگی اجازه گلزنی به هیچ مهاجمی را نخواهد داد.

منبع: ورزش سه

انتهای پیام/