به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، اورامان را هورامان تخت هم می‌گویند. این روستا که در زبان محلی «هه‌ورامان» هم گفته می‌شود، از غرب به عراق، از شمال به کردستان و از جنوب به جوانرود محدود می‌شود و جاده‌ای به طول ۷۵ کیلومتر آن را به مریوان وصل می‌کند.

این منطقه بخشی است که بین ایران و عراق مشترک است و یک دشت پر پیچ و خم و رود‌هایی زیبا و گوناگونی دارد که بسیار زیبا است.

چشمه‌های مشهور این منطقه سیروان و لیله هستند. این دو رود در نزدیکی عراق به هم می‌پیوندند و این پیوندگاه را دروله می‌نامند.

خانه‌های شهر به‌طور کلی از سنگ است و به‌صورت خشکه‌چین و پلکانی ساخته شده‌اند، به همین دلیل اورامان را روستای هزار ماسوله هم می‌گویند.

اورامان یا اورامان‌تخت از دو بخش هورا و مان تشکیل شده است. بسیاری بر این عقیده‌اند که هورا همان اهورا بوده است. به این شکل اهورامان یعنی خانه اهورامزدا و اگر هورامان را برگرفته از هور اوستایی در معنای خورشید و مان را در معنای خانه بدانیم، معنای آن خانه و جایگاه خورشید است.

مردم اورامان بر این اعتقاد هستند که در گذشته اورامان یکی از شهر‌های بزرگ منطقه و دارای مرکزیت و حکومت بوده است؛ آن‌ها نامیدن اورامان با عنوان تخت اورامان را قرینه‌ای بر اثبات این عقیده می‌دانند و معتقد هستند این بدان معنا است که اورامان دارای تخت حکومتی بوده و مرکزیت حکومت محسوب می‌شد.

در سال‌های اخیر کاوش‌های باستان‌شناسی در منطقه اورامان انجام شد که سابقه آن را شش‌هزار سال و مربوط به دوره مس دانستند. کتیبه‌ای در اورامان است که مربوط به آشور است و همین می‌تواند سند دیگری بر باستانی بودن منطقه باشد. برخی معتقد هستند که سابقه مرکزیت شهری اورامان به دوره ساسانیان می‌رسد.

گفتنی است: روستای اورامان تخت در جنوب مریوان قرار دارد.

انتهای پیام/ز