به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،  به تازگی اخترشناسان با استفاده از داده‌های رادیویی و مطالعات فضایی، وقوع انفجاری را در کیهان ثبت کرده‌اند که عنوان بزرگترین انفجار فضایی در فاصله ۳۹۰ میلیون سال نوری از زمین را دارد.

مدیر آزمایشگاه تحقیقات فضایی واشنگتن، معتقد است: این انفجار از بعضی جهات شبیه به شکاف کوه بزرگ هلنز در سال ۱۹۸۰ است، با این تفاوت و عظمت که شما می‌توانید پانزده کهکشان راه شیری را به طور متوالی در چاله ایجاد شده جای دهید.

این انفجار از مرکز خوشه کهکشان Ophiuchus سرچشمه گرفته است. خوشه‌های کهکشان‌ها بزرگترین ساختار شناخته شده جهان هستند. جاذبه، این گروه‌ها را که هزاران کهکشان را در بر می‌گیرد در کنار هم نگه می‌دارد.

ستاره شناسان بر این باورند که یک سیاه چاله فوق العاده در قلب یک کهکشان بزرگ به سمت مرکز خوشه مسئول انفجار است.
سیاه چاله‌ها فقط مواد را حفظ نمی‌کنند بلکه آن‌ها را نیز معمولاً به شکل جت  منفجر می‌کنند اتفاق بزرگی که رکورد قبلی را شکست. انرژی ایجاد شده در این انفجار پنج برابر بیشتر از MS ۰۷۳۵ + ۷۴ بوده که زمانی بزرگترین و قدرتمندترین انفجار شناخته می‌شد.

اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ‌های زمینی و فضا از جمله رصدخانه اشعه X Chandra ناسا، رصدخانه فضایی XMM-Newton آژانس فضایی اروپا، Mrecison Widefield Array استرالیا و تلسکوپ رادیویی Giant Metrewave در هند این اتفاق را رصد کرده‌اند.

نکته جالب توجه اینکه در سال ۲۰۱۶ اخترشناسان اشاره‌ای در مورد رویداد فعلی کرده بودند اما از آنجا که شواهد محکمی در دست نبود وقوع آن را بسیار بعید دانستند؛ و حالا پس از مشاهدات انجام شده توسط  چاندرا، وقوع یک انفجار احتمالی در خوشه کهکشانی  فاش شد.

در سال ۲۰۱۶، ستاره شناس نوربرت ورنر و همکارانش متوجه شدند که به نظر می‌رسد حفره‌ای در گاز داغ توسط جت‌های سیاه چاله ایجاد شده است، اما حفره آنقدر بزرگ بود که با توجه به عظمتش قطعا به انرژی زیادی نیاز داشت تصور نمی‌کردند رویداد چنین اتفاقی ممکن باشد.

و حالا مطالعه جدیدی که در مجله Astrophysical Journal منتشر شده است، این انفجار را فاش کرده و حفره کشف شده در سال ۲۰۱۶ را تأیید می‌کند.

ورنر در مطلبی در وبلاگ خود در سایت چاندرا اظهار کرد: من واقعاً خوشحال شدم که این نتایج را دیدم. ما در مقاله خود این احتمال را در نظر گرفتیم که این اتفاق یک رکورد در ایجاد سیاه چاله در فضاست و از آنجا که بعید به نظر می‌رسید آنطور که باید به آن توجه نکردیم.

ورنر نوشت: این یکی از نزدیکترین خوشه‌های کهکشان است و به نظر می‌رسد دیدن چنین طغیانی در حیاط خلوت کیهانی ما بسیار تصادفی است. ادعا‌های خارق العاده به شواهد فوق‌العاده‌ای نیاز دارند و مشاهدات گزارش شده در این مقاله شواهدی را ارائه می‌دهد که ما در آن زمان در دست نداشتیم.

داده‌های اشعه ایکس، همراه با داده‌های طول موج رادیویی توسط تلسکوپ‌های زمینی، به تأیید حفره کمک می‌کند، زیرا این منطقه با منطقه پر انتشار رادیویی هم مرز است. این انتشارات رادیویی توسط الکترون‌هایی که با سرعت نور در جت‌ها حرکت می‌کنند و از سیاه چاله‌ها دور می‌شوند، ایجاد شده‌اند.

ماکسیم مارکویچ، نویسنده پژوهشگر و اخترفیزیکولوژیست در مرکز پرواز فضایی ناسا در گرینبلت مریلند در این باره بیان کرد: داده‌های رادیویی درون اشعه X مانند دستی در دستکش هستند، این خلیج است که به ما می‌گوید فوران بی‌سابقه‌ای در اینجا رخ داده است.

انفجار از آن زمان متوقف شده است، زیرا داده‌های رادیویی فعلی هیچ فعالیتی از جت را نشان نمی‌دهد. چاندرا برای این تشخیص کاملاً مناسب بود، زیرا می‌توانست از طریق اشعه ایکس گاز خنک و متراکم به کاوش بپردازد.

این گاز از سیاه‌چاله و کهکشان حرکت کرده است و این جابه جایی به معنای قطع سوخت جت‌های سیاه‌چاله‌هاست.
به گفته اخترشناسان این مانند کشف یک دایناسور بوده است، فقط یک قطعه کوچک (لبه اشعه ایکس غیرمعمول) در ابتدا چسبیده و سپس ناگهان نوع جدیدی از موجودات از زمین بیرون می‌آید. اما انتشار رادیو در آن طرف سیاه چاله مفقود است موضوعی که هنوز برای ستاره‌شناسان به صورت یک معما باقی مانده است با توجه به این اصل که معمولا جت‌ها از دو طرف سیاه چاله منفجر می‌شوند.

بیشتر بخوانید: ارسال محموله‌ای شگفت انگیز به ایستگاه فضایی بین المللی

ملانیا جانستون هالیت مدیر موسسه اخترفیزیک در مرکز بین‌المللی رادیو نجوم در استرالیا گفت: طبق آنچه اغلب در اختر فیزیک رخ می‌دهد ما برای تایید اثر روند‌های فیزیکی نیاز به مشاهده مولتی موج‌ها داریم. کسب اطلاعات ترکیبی از تلسکوپ‌های رادیویی این منبع خارق‌العاده را آشکار کرده است، اما برای پاسخ به بسیاری از سؤالات باقیمانده این شیء به داده‌های بیشتری نیاز است.

انتهای پیام/