به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، کودکان کار این بار هم مظلوم واقع شده اند و همچنان از تیررس برنامه ریزی‌ها محرومند، کودکانی که همچنان بی دفاع در چهارراه‌ها گل می‌فروشند و شیشه ماشین‌هایی را تمیز می‌کنند که سرنشینان آن از ترس کرونا، شیشه را بسته اند و از پشت آن با اشاره دست به کودکان بی دفاع می‌فهمانند که پولی در کار نیست و یا آن‌هایی که مهربان‌تر به نظر می‌رسند شیشه را در حد تبادل اسکناس کم ارزشی پایین می‌کشند تا مبادا دستشان به دست کودک آلوده شود.

در حالی متخصصان و پزشکان تبادل پول و حضور در اجتماع را از عوامل موثر در سرایت کووید ۱۹ می‌دانند و آن را تا جای ممکن منع کرده اند، اما انگار که کودکان کار جزو مخاطبان پیام‌های بهداشتی این روز‌های جامعه ما نیستند.

حضور چندین ساعته کودکان کار در خیابان‌ها و معابر، نشستن آن‌ها در هر جای ممکن، نشستن دست‌ها به مدت طولانی و تغذیه در خیابان بدون رعایت نکات بهداشتی همه و همه تهدید‌هایی برای سلامت این کودکان هستند که کرونا آن را چند برابر کرده است.

شاید گزارش‌هایی مبنی بر اینکه کودکان از ویروس کرونا در امان هستند موجب شده توجه چندانی به این قشر نشود، اما تاکنون هیچ تحقیق علمی ثابت نکرده سنین پایین از کووید ۱۹ در امان هستند چه رسد به کودکان مظلوم سر چهاراهها.شادی کودکانه‌ای که با گرفتن مبلغ ناچیز از دودکردن اسپند و گل‎فروشی گرفته تا کاغذ‌های کوچک فال و شیشه شور‌هایی که با دستان کوچکشان خود را به سختی هم قد شیشه جلوی ماشین می‎کنند و بی خبر از هراس کرونایی جامعه، روزگار می‌گذرانند.

برخی از این کودکان در مراکز شبانه بهزیستی آرام می‌گیرند و برخی نیز به خانه‌های خود (البته به شرطی که بتوان اسم خانه را بر چاردیواری‌های هزار قصه گذاشت) بازمی گردند، اما با توجه به اینکه آموزشی به این کودکان و خانواده آن‌ها داده نشده است بنابراین بهداشتی رعایت نمی‌شود و خطر انتقال بیماری کرونا دوچندان می‌شود.

با دقت که رفتار کودکان کار را دنبال می‌کنی متوجه می‌شوید در جیب آن‌ها پول‌های آلوده و خرده ریز‌های جمع شده خیابان در کیفشان است، مقوله الکل و ژل ضدعفونی جایی بین این کودکان محروم ندارد و انگار نه انگار کرونا در کمین سلامتی آن‌ها نشسته است.

ثانیه‌های پشت چراغ قرمز با جنب و جوش پسران و دختر‌های نوجوانی سپری می‌شود که برخی گستاخانه، برخی ملتمسانه و برخی نیز با بی تفاوتی هر چه تمام‌تر به سرنشینان نزدیک می‌شوند، اما حس انسان دوستی ما تحرک چندانی ندارد و با نادیده انگاشتن این کودکان همچون همیشه، خطر کرونا را برای آن‌ها متصور نمی‌شویم.

والدین یا نزدیکان برخی از این کودکان دورادور چشم از آن‌ها بر نمی‌دارند تا مبادا لحظه‌ای غفلت از یک چراغ قرمز، درآمد روزانه را به خطر بیندازد، اما همین والدین و جامعه در خصوص خطر کووید ۱۹ از کودکان مظلوم کار غافل شده اند.

تصور اینکه کودکی با دریافت مبلغ ناچیزی از یک غریبه خوشحال شود و در واقع شادی‌های کودکانه اش در کار روزمره و سر چهارراه‌ها خلاصه می‌شود بسیار غمناک است، چه برسد به اینکه این هلهله‌های کودکانه به قیمت ابتلای آن‌ها به ویروس کرونا تمام شود.

براساس داده‌های مرکز مطالعات راهبردی وزارت کار از حدود ۹ میلیون کودک ۱۰ تا ۱۷ سال، ۴۰۹ هزار کودک فعال در عرصه کار یا در جستجوی کار در کشور شناسایی شده اند که ارتباط مستقیمی با فقر در خانواده دارد و کار عمده آن‌ها در ایران دستفروشی، گلفروشی، فالگیری و زباله گردی است.

کار‌هایی که با حجم ارتباط محیطی بالا و آلودگی بسیار هستند و لاجرم کودکان بی دفاع را در مقابل ویروس کورونا بی دفاع‌تر کرده اند که شاید در صورت ادامه غفلت از این قشر، شاخه گلی یا جورابی که از آنان می‌خریم و به خانه می‌بریم خود ما را نیز درگیر کووید ۱۹ کند.

یکهزار کودک کار، بد یا بی سرپرست نیز در لرستان شناسایی شده که بیشتر آن‌ها در خرم آباد و بروجرد هستند، ۲ شهری که نمونه آزمایش بیماران مشکوک به کرونا در آن مثبت شده است که به نظر می‌رسد مسوولان امر به ویژه سازمان بهزیستی و شهرداری‌ها باید در مدت گردش کرونا در معابر و چهارراهها، اقدام جدی برای حراست این کودکان اعمال کند چراکه علاوه بر اهمیت سلامت این قشر مظلوم، در صورت ابتلا به این بیماری خانواده، اطرافیان و جامعه نیز در خطر مضاعفی قرار خواهد گرفت.

منبع ایرنا

انتهای پیام/پ