به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان ،  این روز‌ها همه از کرونا نوشتند و گفتند و خواندیم و...، ولی خواستم بنویسم از یکی دیگر از مظلوم‌ترین کارگران جامعه این روز‌ها کسانی که، نه سرما، نه گرما، نه برف، نه باران و نه حتی کرونا برای وظیفه شغلی شان بی معناست.

کسانی که تمامی ملت ایران مستقیما از خدماتشان در حال استفاده هستند، بی آنکه لحظه‌ای فکر کنند چطور بیست و چهار ساعت شبانه روز همیشه در حال خدمت هستند.

بار‌ها در این روز‌ها گفتند در اماکن شلوغ تردد نکنیم و به سطوح دست نزنیم و از فاصله بیش از یک متر با دیگران در صورت نیاز مراوده داشته باشیم، ولی یادی هم بکنیم از تلاشگران عرصه سلامت و بهداشت شهری کسانی که بی ادعا مشغول خدمت هستند.

فقط کافی است یک روز ببینید یک خیابان جارو نشده است یا زباله‌های دم درب خانه به موقع جمع آوری نشده است چه احساس ناخوشایندی خواهید داشت.

این روز‌ها عزیزان رفتگرشهرداری را شاید بیشتر بشود درک کرد، خدمات بیست و چهار ساعته در هفت روز هفته با بیشترین احتمال دریافت انواع امراض روحی و جسمی و...

آنان مثل شما نمی‌توانند کار و فعالیت خود را تعطیل کنند، مثل شما نمی‌توانند هر پنج دقیقه دستشان را بشویند، مثل شما نمی‌توانند با دیگران وارباب رجوع همکلام نشوند، مثل شما نمی‌توانند با اشیاع و... سرکار نداشته باشند، مثل شما نمی‌توانند خود را قرنطینه کنند.

ولی مثل شما انسان هستند، همسر دارند، فرزند دارند، پدر و مادر دارند، نگرانند نکند با توجه به کارشان مبتلا و ناقل انواع بیماری شوند.

حداقل در این روز ها حواسمان بیشتر به این عزیزان باشد.

فقط کافی است یک روز از خدماتشان بی بهره باشید تا ببینید چه بی صدا این همه آلودگی را از محیط ما دفع می‌کنند.

تقدیم به تمام عزیزان رفتگر شهرداری استان وکشور عزیزم ایران

یادداشت از رضا صادقی از رفسنجان

انتهای پیام/ی