علیرضا عابدین روانشناس بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره چگونگی کنترل هیجانات در شرایط بحرانی، اظهار کرد: مسائل استرس‌زای غیر قابل هضم، یا بزرگ‌تر از آنچه واقعیت ماهیتی آن‌هاست جلوه می‌کنند یا واقعا زیادی بزرگ هستند، یعنی بزرگ‌تر از توان و منابع درونی فرد جهت حل و فصل کردن آن‌ها هستند.

وی با بیان‌ اینکه تفکیک این دو در بدو کار مستلزم واقعیت سنجی صحیح است، افزود: معمولا با احتساب منطقی جوانب و به دست آوردن اطلاعات موثق و دقیق و به موقع مثلا در رابطه با کرونا، قضیه بزرگ نمایی شده توسط تحریف‌های ادراکی، واقعیت اصیل خود را نمایان می‌سازند که متعاقب آن منابع دفاعی درونی می‌توانند به صورت مکفی و مناسب بسیج شوند.

این روانشناس ادامه داد: اگر منابع کارکردی درونی به اندازه کافی آمادگی رویارویی با واقعیت استرس‌زای بیرونی را نداشته باشند، چند نکته نظر را می‌توان در نظر گرفت.

عابدین با اشاره به اینکه حل موفقیت آمیز تعارضات و فائق شدن بر مشکلات باعث رشد آدمی و افزایش ظرفیت برای اداره گرفتاری‌ها در زندگی می‌شود، اضافه کرد: پس تا آنجا که امکان پذیر است با مشکلات رودررو شده و از آن‌ها اجتناب نکنیم، با حل هر مشکل در سطح شناختی و گذر از اضطراب ناشی از روبرو شدن با تعارضات و همچنین تجربه احساساتی که از موقعیت‌های مختلف ساتع می‌شود، انسان پخته تر و رشد یافته تر می‌شود.

وی با بیان‌ اینکه با تنظیم هیجانات و تعدیل احساسات، به دست آوردن منش و مرام شخصیت از این طریق میسر می‌شود، گفت: من مطمئن هستم با برون رفت از بحران کنونی ناشی از شیوع ویروس کرونا، شاهد افزایش سطح شعور مردم خواهیم بود.

این‌روانشناس تصریح کرد: گاهی فشار بیرونی در مقایسه با توانایی‌های درونی آنچنان نمایان‌ می‌شود که باید استراتژی‌های خاصی را در سیستم زندگی خود تعبیه کنیم، مثلا شعار «این نیز بگذرد» را به یاد بیاوریم، چون زندگی تا اینجا هم همین گونه بوده و چون آب جاری، همه چیز در هر وضعیتی گذر کرده است، نمونه‌های دیگر کرونا همچون سارس و مرس هم آمدند و رفتند.

عابدین گفت: می‌توان با برنامه ریزی و در نهایت با کوچک‌تر کردن کار و به نوعی با زخمی کردن منبع استرس از بزرگی آن کاست، تقسیم کار به ابعاد کوچک‌تر آن را قابل حل می‌سازد، مثلا در مراقبت از خود، حواس و دید ما باید به طور دقیق در هر جا و در رابطه با هر کسی متمرکز باشد و حال مراقبت‌های وسواس گونه در قرنطینه می‌تواند بسیار طاقت فرسا و ناکارآمد جلوه کند.

وی افزود: گاهی لازم است که از میزان استرس کلی زندگی کم کنید و فتیله را پایین بکشید، به این معنا که با تجدید نظر در میزان درگیری در امور مختلف زندگی هرچند به طور موقت، برای تجدید قوای درونی رخصت دهید، مثلا فعلا ماموریت یا پروژه جدیدی را برای انجام در نظر نگیرید تا سرعت سرایت کرونا به حداقل برسد.

این روانشناس خاطرنشان کرد: همیشه حرف زدن با فردی دیگر به خصوص یک مشاور جهت کاهش فشار درونی، تخلیه هیجانی و سازماندهی به امور زندگی می‌تواند مفید باشد.

انتهای پیام/