محمد جلالی، عضو هیئت علمی و رئیس دانشکده مهندسی فناوری‌های نوین دانشگاه شهید بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: در دهه‌های گذشته هیچ برآوردی از میزان دانشجوی وارد شده به دانشگاه در دهه حاضر نداشتیم به همین دلیل دانشگاه‌هایی را بی رویه گسترش دادیم که الان با صندلی خالی رو به رو هستند و همین امر به معضلی برای مجموعه آموزش عالی کشور تبدیل شده است.

رئیس دانشکده مهندسی فناوری‌های نوین دانشگاه شهید بهشتی، بیان کرد: از سوی دیگر، شاید در مقطع زمانی گذشته نیاز بود که به تحصیلات تکمیلی بیش از دوره کارشناسی پرداخته شود، اما معضلی که اکنون با آن مواجهه هستیم این است که دانشجوی ورودی به مقطع کارشناسی و همچنین دانش آموخته از مقطع کارشناسی ارشد رو به افول رفته است.

او افزود: وقتی نگاهی به متقاضیان کنکور کارشناسی ارشد و دکتری بیندازید تفاوت فاحشی را بین خروجی‌های کارشناسی و ورودی‌های کارشناسی ارشد می‌بینید که این ورودی‌های کارشناسی ارشد از لحاظ کمیت و کیفیت دچار نقصان نیز هستند. وقتی این پژوهشگران به مشکلات جامعه و صنعت بپردازند نقصان در کیفیت آموزشی آن‌ها منجر به پژوهش خواهد شد و این نقصان نمی‌تواند منجر به گره گشایی از مشکلات جامعه بشود.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: بایستی این الزام را برای جامعه و صنعت و حلقه‌های کناری آموزش عالی مثل صنایع کشاورزی و وزارت کار ایجاد کنیم که به کمک وزارت‌های آموزش عالی بیایند تا سودمندی دانشجویان و دانش آموختگان بالا برود؛ بار کارآمدی دانش آموختگان صرفا بر عهده وزارت علوم نمی‌تواند باشد و دیگر وزارت‌ها باید در این حوزه وارد شوند.

جلالی درباره عدم استقبال از پایان نامه‌های تحصیلات تکمیلی از سوی بخش صنعت نیز گفت: عدم استقبال از پایان نامه‌ها به این دلیل است که ما گاهی اوقات مسائلی را خلق می‌کنیم که واقعیت ندارند و بعد آن‌ها را حل می‌کنیم؛ سوالاتی که در قالب پژوهش‌های تحصیلات تکمیلی قرار است به آن‌ها از دل جامعه و صنعت پرداخته شود به عبارتی پژوهش‌هایی که در دانشگاه انجام می‌شود باید حتما متقاضی بیرون از دانشگاه داشته باشد و هیچ پایان نامه‌ای بدون متقاضی نباید انجام شود.

رئیس دانشکده مهندسی فناوری‌های نوین دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: در برخی از موارد شاید با یک نوع گرفتار شدن در فضای غالب مواجه شدیم و در یک بازه زمانی خیلی بیش از اندازه به رشد و سرعت رشد مقالات علمی پرداختیم.

جلالی افزود: شوربختانه برنامه دور اندیشانه در رشد دانشگاه‌ها نداشته ایم. آمایشی از تعداد متولدین دهه ۷۰ نداشتیم که بدانیم وقتی آن‌ها به سن دانشگاه برسند به چه تعداد مراکز آموزش عالی نیازمندیم تا بر همان اساس نیز وارد عمل شویم.

 

انتهای پیام/