اینروزها ک کرونا گریبان زندگیمان را گرفته شاید بیشتر نگران بچه هایمان باشیم.اگر ندانیم در ایام کرونا چطور با فرزندان خود برخورد کنیم، روح و روان کودکان ما قربانی بحران کرونا خواهد شد
بد نیست بدانیم ما والدین با وسواسهای بیش از حد کرونایی، ناخداسته چه بر سر فرزندانمان خواهیم آورد. اگر یک ضربه و جراحت روحی را در نمود بیرونی مانند یک جراحت جسمی هرچند کوچک (مثل یک خراش کوچک) بدانیم کدامیک از ما حاضر خواهیم بود این جراحت را به فرزندمان وارد کنیم؟ و اگر وارد کردیم آیا ما کمتر از یک کودک آزار خواهیم بود؟
طالب زاده کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند ، گفت : کودک توانایی پیش بینی به شکل انتزاعی ندارد بلکه در مقابل، آنچه را که میبیند و میشنود را به عنوان واقعیات اجتناب ناپذیر میپذیرد لذا باید سعی شود کودکان کمتر در معرض اطلاعات مربوط به ویروس کرونا، به ویژه تعداد فوتیها و یا تصاویر افراد فوت شده قرار گیرند.
او افزود: در این شرایط به جای توضیح دادن زیاد راجع به عدم خطر ویروس بهتراست ذهن بچهها را با بازی و نقاشی و یا داستان از موضوعات ویروس کرونا منحرف کنیم. همچنین با توجه به حجم بالای اخبار و اطلاعات ارائه شده از طریق تلویزیون، بهتر است برای بچهها فیلم و یا کارتون پخش کنیم.
طالب زاده گفت : درک کودکان بستگی به رشد شناختی مغز دارد؛ بنابراین در صورتیکه در دوران رشد کودک اختلالی وجود نداشته باشد، همانند رشد جسمی و حرکتی، شناخت و ادراک کودکان هم رشد میکند.
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی افزود : شناخت و ادراک کودکان تا حدود سن شش سالگی مبتنی برهمان چیزهایی است که در لحظه تجربه میکنند. کودکان تا این سن درک ناقصی از مفهوم مرگ دارند. پس ازحدود سن دوازده سالگی به دلیل رشد نحوه تفکر و قابلیت تفکر راجع به موضوعات انتزاعی، درک و فهم کودک به بزرگسالان نزدیک شده و حتی میتوانند در مورد موضوعات ناملموس مثل مرگ نیز به نتایجی برسند. به همین دلیل است که بچههای کمتر از دوازده سال به لحاظ ذهنی بیشتردرگیر میشوند.
او افزود : هر موضوعی مانند ویروس کرونا در افراد مختلف به میزان مختلف ترس ایجاد میکند. این تفاوتها ناشی از وضعیت ذهنی ما وتفاوت در برداشتهای ماست. به همین خاطر است که بعضی از افراد در این شرایط دچار وحشت شده اند و برخی دیگر عادی هستند.
طالب زاده ادامه داد : به طور کلی ترس یک هیجان است و تحت تاثیر هیجان ممکن است عملکردهای ذهنی ما از جمله تصمیم گیری و قضاوت صحیح را از دست بدهیم. همچنین ترس و وحشت میتواند زمینه ساز ایجاد یک شخصیت ترسو و نگران شود و کل زندگی فرد تحت تاثیر این ترسها قرار گیرد.
انتهای پیام /ک