حسین میرزایی, کارشناس حوزه فناوری اطلاعات در گفت‌وگو با  خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان،در تشریح کارکردهای سامانه تیتک در روزهای بحرانی کرونا اظهار کرد: پیش از بروز بحران، تولید ماسک کاملا پاسخگوی نیاز گروه های مصرف کننده بود، اما پس از بروز بحران، به یکباره کل جمعیت کشور نیازمند مصرف ماسک و دستکش و سایر اقلام بهداشتی شدند و بالتبع، باید به دنبال راهکارهایی بود که زنجیره تامین این اقلام را به صورت برخط پایش و مدیریت کرد.

نیاز به اقلام بهداشتی ۸۰ برابر شده است

وی افزود: هم اکنون نیاز به اقلام بهداشتی ۸۰ برابر شده است و طبیعی است سیستم تامین در هر جای دنیا با مشکلاتی مواجه شود. در بسیاری از کشور از جمله آمریکا بعضا دیده می شود که پرستاران به جای پوشیدن گان از نایلون زباله استفاده می کنند. وضعیت کشور ما با همت وزارت بهداشت، تولیدکنندگان صنعتی و نیز گروه های جهادی و مردمی بحمدلله بسیار بهتر است، اما باید از راهکارهای سیستمی استفاده کرد تا بتوان عرضه و تقاضا را هوشمندانه مدیریت کرد و به همه مناطق کشور و به خصوص مناطق محروم، این اقلام را رساند. هم اکنون تعداد زیادی تولیدکنندگان مردمی و کارگاه های صنعتی وجود دارند که به تولید ماسک مشغول هستند و این بین وزارت بهداشت, درمان آموزش پزشکی دو کار را باید در دستور کار خود قرار دهد.

این کارشناس حوزه فناوری اطلاعات بیان کرد: ابتدا باید سمت تقاضا در زنجیره تامین مشخص شود. در شرایطی همه امکانات کشور را بسیج کرده ایم که نمی دانیم نیاز رسمی کشور در هر منطقه دقیقا به چه میزان است. به مفهوم ساده تر باید به این موضوع برسیم که مردم در روز به چه تعداد ماسک یا دستکش نیاز دارند تا به همان میزان تولید و توزیع کنیم.

الگوی نیاز و مصرف در کشور مشخص  نیست

میرزایی ادامه داد: چون الگوی نیاز و مصرف در کشور مشخص نیست در نتیجه در تولید هم اقلام با الگوی خاصی تولید و عرضه نمی شوند. ابتدا باید این ارزیابی دقیق از سمت تقاضا صورت بگیرد.

این کارشناس اقتصادی بیان کرد: به طور مثال بعضا بسیاری از منابع اعلام می کنند ماسک n95 اثر بخشی بالایی دارد. وزارت بهداشت با چه قیمت می تواند این ماسک را به استان های مختلف کشور برساند؟ اگر قیمت تمام شده این کالا ۴۰ هزار تومان باشد آیا افراد با استطاعت مالی پایین توانایی خرید آن را دارند؟

وی افزود: غربالگری از اقدامات خوب وزارت بهداشت بود اما باید در ادامه این روند, زمینه را برای تامین نیازمندی های شخصی و گروهی مردم در الکل و دستکش و ماسک فراهم کند و با همکاری وزارت صمت تولیدات محصولات بهداشتی در کشور را سر و سامان دهند.

میرزایی تاکید کرد: درخواست تولید با از سمت وزارت بهداشت داده و وزارت صمت با برنامه ریزی تولید و توزیع را به انجام برساند. در فرایند تولیدات مردمی و صنعتی و نیز کالاهای وارداتی، باید استانداردهای لازم تدوین و کالاها از فیلتر استاندارد عبور داده شوند. چرا که همه برای حفظ سلامت جامعه دست به کار شدند و نباید در این بین مردم مجبور به استفاده از اقلام فاقد اثر و استانداردهای بهداشتی شوند.

مردم از هم می پرسند ماسک بزنیم یا نزنیم؟

این کارشناس حوزه فناوری اطلاعات بیان کرد:‌ هنوز مردم سردرگم هستند که ماسک را باید استفاده کنند یا نه؟ هنوز مشخص نیست چه نوع ماسک با چه نوع موادی از سلامت مردم در برابر این ویروس منحوس جلوگیری می کند.

وی افزود: این سردرگمی نشان می دهد که هیچ استراتژی مشخص در تعیین استاندارد های اقلام بهداشتی وجود ندارد و در این شرایط باید تمام تولیدات رجیستر و ثبت شوند تا بدانیم چه تعداد کجا و چگونه تولید می شود.

این مشاور حوزه فناوری اطلاعات بیان کرد: یعنی وزارت بهداشت, درمان و آموزش پزشکی باید برای تولید ماسک در سراسر کشور دستور العمل واحدی را ابلاغ کند. چرا که اگر این ماسک با استاندارد تولید نشود و بعضا عده ای اقدام به توزیع ماسک در شرایط غیر بهداشتی کنند کدام تیم می تواند ادعای بررسی و بازرسی آن بر مبنای استانداردها را کند؟

بنابراین اگر مساله ای حادث شود و کالاهای غیر استاندارد وارد بازار شوند، نمی توان متوجه شد که منشا تولید یا واردات این کالا کجاست.

میرزایی بیان کرد:‌ پس از این که تولیدات شناسه اصالت کالا را با همکاری سازمان غذا و دارو و سامانه تی تک دریافت نمودند و متوجه شدیم که گروه های جهادی و کارخانجات چقدر ماسک یا سایر اقلام بهداشتی را تولید می کنند, باید سراغ سیستم و الگوی توزیع برویم.

این کارشناس حوزه کسب وکارهای اینترنتی توضیح داد: برای این فرایند، باید مصرف مردم را از مصرف بیمارستان ها و کادر درمانی جداسازی کنیم. کادر درمانی کشور روزانه بیش از ۸۵۰ هزار ماسک برای استفاده نیاز دارد. در مراکز درمانی هم کل کشور باید طبق سهمیه تعیین شده و به میزان عادلانه ماسک دریافت کنند. این سهمیه تابعی از تعداد بیماران است.

میرزایی به نیاز عموم جامعه برای استفاده از ماسک اشاره کرد و گفت:‌ بزرگترین دغدغه مردم این است که آیا باید ماسک استفاده کنند یا نه و اگر قرار بر این است که ماسک استفاده کنند چه نوع ماسکی باید تهیه و استفاده کنند. این سوال در جامعه وجود دارد.

او ادامه داد:‌ حال فرض بر این است که این ماسک باید استفاده شود, حال در شرایطی که اعلام می کنیم از خانه خارج نشوید این سوال مطرح می شود که ماسک باید از کجا تهیه شود؟ داروخانه ها, سوپرمارکت یا از دستفروشان کف خیابان و یا از خرید اینترنتی؟

نرم افزاری که می توانست ماسک را به مردم راحت بفروشد

میرزایی تاکید کرد:‌ چون مردم نمی دانند ماسک را رسما باید از کجا تهیه کنند از منزل خارج شده و داروخانه های شهر را یک به یک جست و جو کرده و در نهایت بدون دستیابی به اقلام بهداشتی و انجام یک سفر درون شهری و قرار گرفتن در محیط های متراکم در داروخانه ها، به منزل باز می گردند.

این کارشناس حوزه فناوری اطلاعات ابراز کرد:‌ حال این جا وزارت بهداشت باید از زیرساخت های آی تی خود استفاده کرده و نظام توزیع را با بازوهای قوی خود سر و سامان دهد تا هر فرد و شهروند ایرانی با یک جست و جوی ساده در اینترنت از نزدیک ترین داروخانه محل زندگی خود ماسک را پیدا کرده و به صورت اینترنتی خرید کند.

وی افزود:‌ اپلیکیشن های بسیار ساده ای که می تواند همانند اپلیکیشن های سفارش آنلاین غذا از رستوران ها، نزدیک ترین داروخانه با موجودی اقلام بهداشتی را به مردم نشان دهد تا فرد کالای مورد نیاز خود را خرید و آنلاین مبلغ آن را پرداخت کند.

فروش ماسک با سهمیه معین در چین

میرزایی به تجارب کشورهای دیگر در توزیع ماسک اشاره کرد و گفت:‌ در کشور چین با استفاده از کارت های اعتباری شهروندی باجه هایی را مشخص کردند که هر فرد در روز تنها قادر به خرید ۲ عدد ماسک یکبار مصرف باشد. به طور مثال هر فرد با هر کد ملی ۲ ماسک می توانست خریداری کند. این امر بدون رفتن به داروخانه و بودن در صف و تعامل با سایر افراد اتفاق می افتد.

وی افزود: این موضوع ایجاب می کند که هر فرد به میزان محدود ماسک خریداری کرده و از احتکار اقلام و بگیر و ببندهای معمول در زمان بحران جلوگیری شود.

میرزایی ابراز کرد:‌ فرآیندی را طراحی کردیم که مردم بدانند چه ماسکی را کجا و در روز به چه تعداد استفاده کنند. بنابراین پس از ساماندهی تولید و توزیع، باید بر اساس کد ملی، دریافت اقلام را مبتنی سهمیه عرضه کنیم. سامانه تی تک باید وارد نظام عرضه شده و برای هر تولید صورت گرفته یک برچسب اصالت کالا نصب کند این برچسب نشان می دهد که این کالا کجا تولید و با چه کیفیتی توزیع شده است.

وی افزود: این روند امکان بازرسی سریع کیفیت کالا و مکان توزیع شده آن را به نظام بهداشت کشور می دهد. تمام موارد ذکر شده امکان کنترل قیمت را هم به نظام توزیع می دهد. در انتهای زنجیره تامین، مردم مکلف هستند شناسه ۱۶ رقمی اصالت کالای بهداشتی خریداری شده را به سامانه ۲۰۰۰۸۸۲۲ سازمان غذا و دارو ارسال کنند تا مطمئن شویم کالا به دست مصرف کننده رسیده است. بنابراین تولید، توزیع و عرضه را تا سطح مصرف کننده نهایی رهگیری و مدیریت نموده ایم و دغدغه بسیاری از مردم در دسترسی و خرید کالاهایی نظیر ماسک را رفع کرده ایم.

این کارشناس حوزه کسب و کار در پایان گفت: زیرساخت های آی تی و استفاده از آن سردرگمی مردم را به حد قابل توجهی می کاهد واجازه مدیریت بهتری را به وزارت بهداشت در این بحران می دهد. امیدواریم با راه اندازی این زنجیره به صورت سیستمی، الگویی از مدیریت بحران را به دنیا صادر کنیم. در این مسیر، یاری و تلاش همه مسئولان و مردم و به خصوص گروه های مردمی و جهادی را که خالصانه و شبانه روز درگیر تولید و عرضه هستند را نیازمندیم.

انتهای پیام/