خانم پرایس به وضوح بسیاری از خاطرات کودکی‌اش را به خاطر می‌آورد، ولی حافظه او دقیقا از ۵ فوریه ۱۹۸۰، قوت بیشتری گرفته است.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به نظرتان خیلی خوب نمی‌شد، اگر می‌توانستیم همه چیز را به خاطر بیاوریم، مثلا می‌توانستیم همه لحظات زندگی مهم زندگی‌مان یا مثلا همه برخورد‌ها و حوادث بی‌اهمیت یا لحظه‌های پیروزی‌هایمان را به یاد بیاوریم؟! چه می‌شد اگر هیچ خاطره‌ای محو نمی‌شد و ما می‌توانستیم هر لحظه‌ای که اراده کنیم، خاطراتمان را به یاد بیاوریم!

«جیل پرایس» ۴۲ ساله، زنی مقیم کالیفرنیا کسی است که حافظه شگفت‌انگیزی دارد. برای مثال او حتی می‌تواند بگیود که روز تولدش، چند شنبه بوده است و بلافاصله می‌تواند بگوید که دو روز بعد از تولدش، یخبندانی در لس آنجلس رخ داده است.

مصاحبه خبرنگار اشپیگل با خانم پرایس در رستورانی انجام شد، جالب بود که پرایس به عنوان یک مشتری ۲۳ ساله این رستوران، چزئیات زیادی را از این رستوران به یاد می‌آورد، او به یاد می‌آورد که نخستین بار ۲۰ سپتامبر سال ۱۹۸۵ همراه پدرش به این رستوران رفت. او به یاد می‌آورد که آن زمان کلاه بزرگی به سر داشت، او حتی غذایی را که ان زمان سفارش دادند، حرف‌هایی که سر میز شام زدند، چهره گارسون و جزئیات زیاد دیگری در مورد محیط رستوران را هم به خاطر سپرده است.

راز حافظه شگفت‌انگیز خانم پرایس

خانم پرایس به وضوح بسیاری از خاطرات کودکی‌اش را به خاطر می‌آورد، ولی جالب است که  حافظه او دقیقا از روز سه شنبه ۵ فوریه سال ۱۹۸۰، قوت بیشتر گرفته است و از این تاریخ او همه حوادث روزانه را به یاد دارد.

علاوه بر حوادث روزمره، خانم پرایس تاریخ وقوع همه رخداد‌های مهم خبری را به یاد می‌آورد: اینکه کی هواپیمای کنکورد سقوط کرد، چه زمانی جنگ دوم خلیج فارس شروع شد یا چه زمانی او جی سیمپسون دستگیر شد.

یک بو، یک کلمه یا یک ترانه می‌تواند خانم حافظه خانم پرایس را تحریک کند و باعث به خاطر آوردن خاطراتی شود و همین خاطرات هم به نوبه خود خاطرات دقیق دیگری را برمی‌انگیزانند. طوری که یک چرخه پایان‌ناپذیر خاطرات در سر او شکل می‌گیرد.

داشتن یک حافظه کامل، ممکن است در نگاه اول چیز فوق العاده خوبی به نظر برسد. اما گاهی فراموش کردن هم نعمتی است. خانم پرایس هم مثل همه، نقاط تیره‌ای در زندگی خود دارد: مناقشات خانوادگی، بیماری سرطان مادرش و همچنین مرگ زودهنگام همسرش. به خاطر آوردن این نقاط تیره زندگی باعث شده بود که او دچار افسردگی شود. به همین خاطر او روزی، یعنی دقیقا در روز پنجم ژوئن سال ۲۰۰۰، در گوگل کلیدواژه «حافظه» را جستجو کرد. جستجوی آن روز پرایس او را به «جیمز مک‌گو» رساند.

حافظه معنایی در برابر حافظه تصادفی

جیمز مک‌گوی ۷۶ ساله، یک متخصص پیشروی حافظه است. او در دانشگاه ایروین کالیفرنیا، مرکز نوروبیولوژی یادگیری و حافظه را تاسیس کرده است و تا به حال ۵۰ مقاله آکادمیک و چندین کتاب نوشته است.

او بعد از آگاهی از مورد خاص خانم پرایس تصمیم گرفت، حافظه شگفت‌انگیز او را به صورت اختصاصی مورد مطالعه قرار بدهد و در نخستین قدم او به کمک همکارانش پرسش‌نامه‌هایی برای ارزیابی حافظه وی طراحی کرد، مثلا در یک تست از پرایس خواست شد که تاریخ دقیق عید‌های پاک را از سال ۱۹۸۰ به بعد بنویسد و برای این کار ۱۰ دقیقه به او وقت داده شد.

مک‌گو دریافت که حافظه خانم پرایس فقط در بعضی جنبه‌ها و بیشتر در مورد حوادث روزانه خود او توانمند است، حافظه او در به‌خاطرسپاری اعداد و اشعار خوب نیست، همچنین او نمی‌تواند چیز‌هایی را که ربطی به زندگی روزانه او ندارد، به همان قدرت به حافظه بسپارد.

حافظه چیست؟

حافظه به معنی شکل‌گیری طرح‌هایی بین سلول‌های عصبی است. این طرح‌های خاص ارتباطی، وقتی ایجاد می‌شود که سیناپس‌ها یعنی نقاط اتصال بین سلول‌های عصبی، مدتی تحریک شوند. هر چقدر چیزی بیشتر تکرار شود، احتمال ایجاد پیوند پایدار بین سلول‌های عصبی و در نتیجه ایجاد یک حافظه بلندمدت بیشتر می‌شود.

در نیمه دوم قرن بیستم تئوری جالبی در مورد حافظه ارائه شد: اگر خاطره‌ای تأثیر بیشتری روی احاسات و عواطف یک فرد بگذارد، احتمال اینکه با جزئیات بیشتر وارد حافظه شود و ماندگاری آن بیشتر باشد، بیشتر می‌شود.

مغز قسمتی به نام سیستم لیمبیک دارد، در این سیستم قسمتی به نام آمیگدال وجود دارد که وظیفه‌اش تحلیل احساسات است. خاطراتی که از نظر آمیگدال، بیشتر برانگیزاننده احساسات باشند، به کمک قسمت دیگری از مغز به نام هیپوکامپ، با احتمال بیشتری وارد حافظه بلند مدت می‌شوند.

اما ظاهرا این قاعده در مورد، خانم پرایس صادق نیست و همه حوادث بی‌اهمیت وارد حافظه بلندمدتش بیشتر می‌شود. مک‌گو و همکارانش مدتی است که به کمک MRI مغز خانم پرایس و دیگر موارد مشابه را مطالعه می‌کنند، آن‌ها دریافته‌اند که قسمت‌های خاصی از مغز آن‌ها بزرگ‌تر از حد طبیعی است. نتایج تحقیق آن‌ها به زودی منتتشر خواهد شد.

منبع:یک پزشک

جذاب ترین اخبار امروز در سرویس وبگردی

اظهارات وحشتناک مردی که پرستار سابق پسرش را به قتل رساند/ دیه خواست، کشتمش!

ماجرای عجیب فرهاد کوه‌کن چینی!

شیرینی‌ و شکلات با عجیب‌ترین شکل‌ها و طعم‌های ممکن + تصاویر

درد شانه و بازوی سمت چپ نشانه چیست؟

نقشه عجیب نازی‌ها برای کشتن چرچیل

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۹
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
مهرناز
۲۳:۴۸ ۲۹ فروردين ۱۳۹۹
جالبه منم خاطرات کودکیم را از 2 سالگی به بعد رو کامل یادمه حتی نوع لباسم و همه شیطونی هام و تمام زیبایی های خوب کوکیم رو پس حافظم عالیه
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۷:۲۰ ۲۹ فروردين ۱۳۹۹
منم حافظه خوبی دارم و همین طور که اینجا گفته شده بیشتر مربوط به اتفاقات معمول روزانه خودم هست از بچگی تا حالا..بعضی وقتها خاطراتی رو تعریف میکنم و به یاد دارم که مربوط به ۳ سالگی من میشه ! مادربزرگم رو با خاطراتش و چهره و لباس هاش یادمه اون وقتی من ۳ ساله بودم فوت کرد . ی مدت دنبال دارویی برای فراموش کردن گشتم و البته غیر قانونی بود و پیدا نمیشه فعلا .
Iran (Islamic Republic of)
محمد حسین
۱۴:۱۱ ۲۹ فروردين ۱۳۹۹
سلام _ خیلی ممنون که این خبر را گذاشتید ولی بهتر بود که عکس ایشون را هم میذاشتید تا مشخص بشه کیه .
Iran (Islamic Republic of)
سعید
۱۰:۴۲ ۲۹ فروردين ۱۳۹۹
خب همه ادمها اینطوری هستند دیگه مگه غیر از اینه اگه بنا باشه خاطرات گذشته را ندونیم اونوقت میشیم خنگ
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۷:۲۹ ۲۹ فروردين ۱۳۹۹
من هم مثل این خانم حافظه قوی دارم متاسفانه استفاده نشد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۰:۲۷ ۲۹ فروردين ۱۳۹۹
اگر همه بتوانند چنین حافظه ای داشته باشند تعداد مخترعان جهان چندین برابر فعلی خواهد شد چون عامل اصلی جرقه های فکری یک اختراع پهلوی هم قرار گرفتن چیزهای مختلفی است که ما مشاهده کرده ایم.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۱:۳۵ ۲۹ فروردين ۱۳۹۹
چه ربطی داشت
علت اصلی اختراع نیاز زمانه هست نه خاطرات گذشته
Iran (Islamic Republic of)
ارمان
۲۲:۵۵ ۲۸ فروردين ۱۳۹۹
شوخیت گرفته؟
به این میگی عجیب؟
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۲:۳۵ ۲۸ فروردين ۱۳۹۹
بیاریدش ایران برای وعده های انتخاباتی نامزدها خیلی به درد میخوره...