به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، نامرئی شدن اجسام شاید یک امر غیر واقعی و ناممکن در تاریخ شناخته شده باشد. اما به تازگی یک شرکت خارجی یک میلیون پوند برای توسعه نوعی جوهر نانو سرمایه‌گذاری کرده است، این جوهر قرار است برای تولید لباس استتار و محلول ضدجعل استفاده شود.

موضوعی که شاید عجیب به نظر برسد ولی این شرکت بر روی این طرح یک میلیون پوند سرمایه گذاری کرده است.

یک شرکت خصوصی فعال در حوزه مواد پیشرفته، مبلغ یک میلیون پوند بودجه در اختیار الن دالتون و همکارانش از دانشگاه ساسکس قرار داده است تا با استفاده از این حمایت مالی روی توسعه فناوری ساخت ابزاری برای پنهان کردن اجسام با کمک نانومواد کار کنند. با این فناوری سربازان می‌توانند استتار کرده و توسط دوربین‌های تصویربرداری حرارتی یا دید در شب دیده نشوند.

این تیم تحقیقاتی قصد دارند روی ساخت جوهر گرافنی ضدجعل نیز کار کنند و از آن برای چاپ روی لباس یا ظروف استفاده کنند. این فناوری قابل استفاده در لاستیک‌های هوشمند است تا وجود مشکل در لاستیک را رصد کند. جوهر گرافنی را می‌توان روی اسکناس‌ها یا به‌صورت برچسب رادیوفرکانس عاری از فلز (RFID) برای سوپرمارکت‌ها استفاده کرد تا محصول مورد نظر قابل ردیابی باشد. فناوری‌های پوشیدنی نظیر ابزار‌های رصد ضربان قلب یا تعیین سطح گلوکز خون در بیماران دیابتی از دیگر کاربرد‌های این فناوری است.

بیشتر بخوانید: از اختراع ذخیره سازی و تزریق خون تا عاقبت نافرجام مخترع آن

نانومواد کربنی مانند گرافن که عاری از فلز هستند، گزینه زیست‌سازگاری برای تولید محصولات جدید است. این محصولات انعطاف‌پذیر و بسیار رسانا هستند.

رصد ضربان قلب نوزادان از راه دور

آلن دالتون می‌گوید: «بودجه‌ای که از این شرکت دریافت کردیم به این معنا است که می‌توانیم برنامه تحقیقاتی خود را برای استفاده از نانوموادی نظیر گرافن ادامه دهیم. با این حمایت مالی می‌توانیم فناوری پوشیدنی توسعه دهیم که بتوان با آن ضربان قلب نوزادان را از راه دور رصد کرد یا هر نوع مشکلی روی لاستیک خودرو را به سرعت تشخیص داد.»

به گفته دالتون، یکی از جالب‌ترین کاربرد‌های این فناوری لباس استتار است که می‌تواند گرما یا نور نشر یافته از سطح را محافظت کند. با ادامه این مسیر می‌توان تصور کرد که روزی بتوانیم لباسی بسازیم که به‌عنوان روپوش نامرئی کننده باشد.

این یک میلیون پوند قرار است طی دو سال برای چهار محقق پسادکتری و چندین دانشجوی دیگر هزینه شود تا در درجه اول جوهر نانویی تولید شود.

انتهای پیام/