به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، نفت خام شیرین، نفت خامی است که مقدار گوگرد در آن کمتر از ۰.۵ درصد است و در مقابل نفت خام ترش، نفتی است که مقدار گوگرد آن بیشتر از ۰.۵ درصد است، ناخالصی‌های گوگردی باید قبل از پالایش نفت از آن جدا شود و به دلیل بودن آن در نفت، هزینه‌های پالایش نفت خام افزایش می‌یابد.

نفت خامی که سبکتر و شیرین‌تر است امکان فرآوری محصولات نفتی کم گوگرد و مرغوبت‌تر را فراهم می‌کند و دارای قیمت بالاتر و مورد علاقه بیشتر پالایشگاه‌ها است. در قرن ۱۹ برای تشخیص مرغوبیت نفت خام مقدار کمی از آن را می‌چشیدند و، چون نفت کم گوگرد نسبتا شیرین بود به نفت خام شیرین معروف شد.

سولفید هیدروژن از جمله ناخالصی های موجود در نفت خام و گاز می باشد، که قبل از انتقال گاز یا پالایش نفت خام، جداسازی آن ضروری است، حذف سولفید هیدروژن از نفت خام و تاثیرات مخرب آن بر محیط زیست و انسان از چالش های پیش روی صنعت نفت است.

هیدروژن سولفید علاوه بر خورندگی شدید ادوات صنعتی و ایجاد مسمومیت جدی در انسان و موجودات زنده در غلظت های مختلف جز قوانین سختگیرانه زیست محیطی اتحادیه اروپا است و در صورتی که محموله نفتکش در حال حمل نفت خام، دارای سولفید هیدروژن بالاتر از 15 ppm باشد اجازه تخلیه بار در بنادر را نخواهد داشت.

بیشتر بخوانید: مالکیت فکری با ۹ رویداد گسترش می‌یابد

وجود گوگرد در ترکیبات نفت خام موجب تولید فرآورده های نفتی با میزان گوگرد بالاتر از حد مجاز می شود ، مواد سوختی که بیشترین مصرف را در میان فرآورده های نفتی به خود اختصاص داده است با داشتن ترکیبات گوگرد دار بیش از حد مجاز تبدیل به گازهای آلاینده شده و بالاترین آلودگی را در جو ایجاد می کند.

یک شرکت داخلی کاتالیست تیتانیا حاوی نانوذرات برای بازیابی سولفور تولید و به پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های داخل کشور عرضه کرده است. این کاتالیست‌های نانو مانع از خروج ارز از کشور شده است.

مدیر فروش کاتالیست این شرکت  از عرضه کاتالیست‌های این شرکت به پالایشگاه‌های ایلام، هاشمی‌نژاد، فاز‌های مختلف پارس جنوبی و پتروشیمی خارک خبر داد و گفت: «فروش این کاتالیست‌ها در حدود ۲۰۰ میلیارد ریال در سال برآورد می‌شود که عرضه این کاتالیست‌ها مانع از خروج مقدار قابل توجهی ارز از کشور شده است.

حذف گوگرد از ترکیبات نفتی، بخش بسیار مهمی در تصفیه سوخت‌های هیدروکربنی است. ترکیبات گوگردی مانع از عملکرد مناسب خودرو‌ها شده و سوختن این ترکیبات همراه با آزاد شدن گاز SO ۲ است. انتشار این گاز موجب تشکیل باران‌های اسیدی و سایر مشکلات زیستی از جمله تخریب نمای ساختمان‌ها می‌شود؛ بنابراین به طور کلی حذف گوگرد از سوخت‌های دیزلی تا کمتر از حد مجاز بسیار ضروری است.

علی شاکرینی، مدیر فروش بخش کاتالیست این شرکت می‌گوید: برای شیرین‌سازی گاز‌های ترش باید گوگرد را از فرآورده‌های نفتی حذف کرد. یک روش سوزاندن گوگرد است که اثرات زیست‌محیطی به همراه دارد و به جای آن می‌توان از بازیابی گوگرد استفاده کرد. مهم‌ترین فرایند گوگردزدایی در صنایع پتروشیمی و پالایشگاه‌ها، فرایندی به نام کلاوس است که در آن گوگرد از هیدروژن سولفید موجود در گاز طبیعی و در گاز‌هایی که به عنوان فراورده‌های جانبی طی پالایش نفت خام تولید می‌شوند، استخراج می‌شود. بازیابی به روش کلاوس می‌تواند ۹۲ تا ۹۵ درصد گوگرد را حذف کند. محصول گوگرد به دست آمده از این روش هم قابل استفاده بوده که از نظر اقتصادی به‌صرفه است.

مهندس شاکرینی می‌افزاید: فرایند از کوره شروع می‌شود، فعل و انفعلاتی در کوره اتفاق می‌افتد و بخشی از گوگرد بازیابی شده و باقیمانده گوگرد وارد راکتور می‌شود. معمولا دو یا سه راکتور استفاده شده تا باقی گوگرد بازیابی شود. در این راکتور‌ها یک یا دو کاتالیست و گاهی هم ۳ کاتالیست موردنیاز است. کاتالیست آلومینا، کاتالیست تیتانیا و کاتالیست ترکیب آلومینا و اکسیدآهن از جمله این کاتالیست‌ها هستند که برای فرایند گوگردزدایی استفاده می‌شوند.

به گفته او در فرآیند بازیابی گوگرد، گروهی از مواد هیدروکربنی با گوگرد واکنش می‌دهند و ساختار گوگرد/کربن ایجاد شده که این ترکیبات موجب کاهش کارایی فرایند گوگردزدایی می‌شود. برای حل این مشکل از کاتالیست تیتانیا استفاده می‌شود که عمل هیدرولیز را انجام می‌دهد تا این واکنش‌ها ناخواسته به حداقل رسیده و کارآیی دوباره افزایش یابد.

انتهای پیام/